هیلی ارغندیوال: سفیر حقوق زنان در افغانستان

شاید هیچ چیزی بیش از این واقعیتی که او هیچگاه در افغانستان نبوده است؛ کشور پدر و مادرش، کشوری که برای اش فوتبال بازی می کند، برای هیلی درد آور نباشد. هیلی ارغندیوال می گوید: »هر وقت از من این سؤال پرسیده می شود، احساس ناراحتی می کنم.« او در ادامه میگوید که "این یک احساس عجیب است، زیرا گاهی اوقات این احساس برایم پیدا می شود که شاید هرگز نتوانم به آنجا (افغانستان) بروم و این حتی از همه چیز بیشتر دردآور است."

هیلی ارغندیوال یک قهرمان برای فردا است. هیلی ۲۳ ساله در تیم"MSV Duisburg " در آلمان به حیث هافبک یا بازیکن میانه که جایگاهش بین مدافع و مهاجم است و در تیم ملی افغانستان بازی می کند. او زنی است که برای هم تیمی هایش، به خاطر فرصت هایی که این ورزش می تواند بدهد و برای همه زنان جهان مبارزه می کند. او از والدینی که برایش این همه فرصت را داده اند، بسیار سپاسگزار و خوشحال است.

اولین حضور در تیم ملی در ۱۴ سالگی

 ارغندیوال در منطقه خلیج در "کالیفرنیا" متولد و بزرگ شده است. والدین افغان او به دلیل جنگ از افغانستان فرار کرده تا به فرزندان خود یک زندگی بهتر فراهم کنند. الگوی هیلی پدراش است. پدر او، عطا ارغندیوال است که کتابی در مورد زندگی اش به عنوان یک کودک و جوان در افغانستان نوشته است. او دوست داشت فوتبال بازی کند و این بازی را تماشا کند. هیلی در کودکی همیشه با پدر و برادرش از طریق تلویزیون بازی های فوتبال را تماشاه می کرد و این امر تأثیر ماندگاری بالای این دختر جوان داشت.

ارغندیوال از سن تقریبا چهارسالگی به بازی فوتبال رو آورد. او برای دو تیم جوانان به میدان بازی رفته و همچنان برای تیم کالج "سانتا کلارا" بازی کرده است. پیش از این، در حالی که هنوز در مکتب بود، در سال ۲۰۱۰ که تنها ۱۴ سال داشت وارد تیم ملی افغانستان شد. در سال ۲۰۱۲ در مسابقات قهرمانی آسیای جنوبی در سریلانکا حتی به حیث کاپیتان تیم ملی افغانستان حضور پیدا کرد. اخیراً، ارغندیوال در سال ۲۰۱۷ با تیم ملی افغانستان در اردوگاه تمرینی در اردن حضور داشت.

جستجوی پیشگامان

پناهگاه ارغندیوال همیشه خانواده و حلقه دوستان اش بوده است. اما در سال ۲۰۱۸ او ایالات متحده امریکا را ترک کرد تا رویای خود را که تبدیل شدن به یک فوتبالیست حرفه ای بود، تحقق بخشد. او وارد تیم " سری آ" شد و به فلورانس ایتالیا نقل مکان کرد، جایی که سالی از نظر ورزشی ناامید کننده برایش بود و تنهائی را تجربه کرد. ارغندیوال می گوید: "فکر نمی کنم همه بدانند که سفر یک فوتبالیست به کشور خارجی چگونه است." او در ادامه میگوید "شما زمان زیادی را با تیم خود می گذرانید، اما بعد از آن به خانه یا سالون ورزشی می روید، غذا چاشت را صرف می کنید و بعد تنها هستید."

بنابراین قدم منطقی بعدی برای ارغندیوال زندگی در آلمان بود، زیرا در اینجا وی خویشاوندی دارد. از تابستان  سال گذشته میلادی او در تیم "MSV Duisburg " در لیگ ملی یا "بوندس لیگا" بازی می کند. در آلمان او تعادل درونی خود را بازیابی کرده است. امسال او می خواهد به عنوان یک بازیکن، جهش بزرگی کند و پس از یک دوره آمادگی، یک نقش رهبری کنند را در "دویزبورگ" به عهده بگیرد.

هیلی همچنین می خواهد صدای او در خارج از میدان فوتبال شنیده شود. او همراه  با هم تیمی هایش از تیم ملی افغانستان می خواهد که به بهبود وضعیت زنان جوان افغان کمک کند. هیلی می گوید که "زنان افغان غالباً دستورالعمل هایی در مورد نحوه لباس، نحوه رفتار و یا هم با چه کسی صحبت کنند یا نکنند، به دست می آورند و اغلب به آنها گفته می شود که ورزش برای آنها نیست." هیلی می گوید: «اما برای من، میدان بازی جایی است که من می توانم خودم باشم.» او در ادامه افزود: «ما به افرادی که پیشگام هستند، نیاز داریم به افرادی که بگویند "ما در ورزش بانوان ارزش های را می بینیم و ما ارزش های را می بینیم که برای دختران جوان فرصتی برای فوتبال را بدهیم، زیرا آنها بیشتر از این هستند که تنها یک زن باشند، یک دختر باشند، آنها بیشتر از آن هستند که فقط یک دختری که تحت فشار خانواده قرار داشته باشد، باشند.»

از این گذشته، به گفته این فوتبالیست، تمام جامعه از تقویت حقوق زنان سود می برد: «اگر نیمی از جمعیت را آزاد کنید، همه را آزاد می کنید.»

کالین کافرنیک الگویی برای هیلی

یکی از الگوهای هیلی کالین کافرنیک بازیکن فوتبال امریکایی است که علیه تبعیض در برابر سیاه پوستان در ایالات متحده امریکا دست به اعتراض زده و در نهایت حتی حرفه خود را فدای اعتقادات اش کرد. ارغندیوال نبرد برای برابری حقوق را بر روی پرچم اش نوشته است، اما همچنین اهداف ورزشی نیز دارد. او می خواهد تا شرکت تیم ملی افغانستان را برای یک تورنمت بزرگ ممکن گرداند.

با این حال، هیلی ارغندیوال می گوید که "چیزهای دیگر مهمتر از کپ ها و مدال ها هستند. بزرگترین دستاورد من این خواهد بود که روزی گفته بتوانم من برای چیزی که فکر می کردم ایستادگی کرده ام و بالای افرادی تأثیر گذار بوده ام. بی تفاوت است که این فرد یک نفر یا میلیون ها نفر باشد. همچنان اینکه من گفته بتوانم کاری که از دستم ساخته بود، انجام داد داده ام."

nka, na (harding)