مذاکرات ترفند آمیز سران امریکا و پاکستان در کاخ سفید

با وجود تلاش ها در جهت از بین بردن اختلافاتی که در عقب فشردن دست ها، تبسم ها و موضوعات مورد توافق وجود دارند، نگرانی های درازمدت امنیتی احتمالاً در مذاکرات در اتاق بیضی کاخ سفید حاکم خواهد بود.

روابط اسلام آباد با طالبان افغانستان، حمایت از گروه های تروریستی ای که هند و ایالات متحده امریکا را هدف قرار می دهند و تسلیحات اتومی پاکستان که با سرعت رشد می یابند، از جمله دردسرهای امنیتی عظیم برای ایالات متحده امریکا می باشند.

روابط واشنگتن با اسلام آباد چندش آور است و ناشی از وابستگی متقابل، اما آگنده از عدم اعتماد متقابل می باشد. اما این مناسبات هنگام در بحران عمیقی گرفتار شد که کشف شد اسامه بن لادن، طراح حملات تروریستی 11 سپتمبر، در یک شهر پاکستان زندگی می کرده است که در آنجا قشله های بزرگ نظامی وجود دارد.

از آن به بعد نواز شریف به مقام نخست وزیری برگشت و تلاش به عمل آورد تا ساحات همکاری بین دوکشور را دریابد، اما مقامات ناظر تغییرات کوچکی در رفتار دستگاه استخباراتی خدمات امنیتی قدرتمند پاکستان (آی اس آی) می باشند.

به مثابه یک علامت قدرت، گفته می شود که دیدار شریف، دیدار رئیس خدمات استخبارات نظامی (آی اس آی) و راحل شریف لوی درستیز پاکستان را در پی دارد.

مایکل کوگلمن، از مرکز تحقیقاتی وودرو ویلسن می گوید: «در اساس یک مقدار زیاد اختلافات عمیق بین دو کشور وجود دارند. ایالات متحده امریکا دیگر صبرش را از دست داده است، زیرا از سال ها به اینسو اسلحه و پول به اردوی پاکستان می دهد و پاکستان آنچه را که ایالات متحده امریکا در مورد سرکوب پیکار جویان مکرراً از آن ها مطالبه کرده است، انجام نداده است».

این نشست هنگامی صورت می گیرد که کاخ سفید به طور فزاینده ای توجه اش را در آسیای جنوبی از اسلام آباد به هند دشمن سرسخت پاکستان متمرکز می گرداند. اما پاکستان به مثابه بازیگر کلیدی در منطقه باقی می ماند.

اوباما اخیراً اعلام نموده است که نیروهای ایالات متحده امریکا در افغانستان طولانی تر از آنچه وعده شده بود باقی می مانند، اما کاخ سفید مشتاق است که طالبان را به میز مذاکره بکشاند.

در ماه جاری این شورشیان اسلامگرا، شهر کلیدی کندز را در شمال افغانستان برای مدت کوتاهی متصرف شدند.

ایالات متحده امریکا پاکستان را یکی از منابع نادری می داند که بر این افراط گرایان نفوذ دارد و تحلیلگران می گویند که واشنگتن با استفاده از این سفر چهار روزه نواز شریف می کوشد تا از او تقاضا نماید که از دور جدید مذاکرات حکومت افغانستان با طالبان حمایت کند.

کارشناسان می گویند که اختر منصور رهبر جدید طالبان روابط نزدیکی با پاکستان دارد.

کابل اسلام آباد را متهم می سازد که شورشیان طالب را تقویت نموده و پرورش می دهد و به آن ها اجازه می دهد که از ورای مرزهای پاکستان به افغانستان حمله کنند.

اخیراً اوباما با گفتن اینکه «من به تقاضایم از همه جناح ها در منطقه برای فشار وارد کردن بر طالبان جهت برگشت به مذاکرات صلح و ادای سهم شان در قسمت صلحی ادامه می دهم که افغانستان مستحق آن است»، در حقیقت پیش نمایشی از مذاکراتش با شریف را در معرض دید قرار داد.

هرگاه چنین همکاری ای به عمل نیاید، احتمال آن وجود دارد که در نتیجه تقاضاهای فزاینده، واشنتگن ارسال سلاح و پول به اسلام آباد را محدود گرداند.

واشنگتن همچنان اسلام آباد را زیر فشار قرار می دهد تا مانع فعالیت های گروه های تندرو مانند شبکه حقانی و لشکر طیبه گردد.

در آستانه بازدید شریف از واشنگتن پیشنهادهایی حاکی از همکاری و توافق برای کنترول بسیار موثرتر سلاح های هسته یی پاکستان وجود داشته اند.

در جریان ریاست جمهوری جورج بوش با هند توافقی صورت گرفته بود تا در برابر مسائل تحفظی، همکاری های هسته یی نورمال گردد.

اما ایالات متحده امریکا بر آن پیشنهادها آب سردی ریخته است و در رسانه های پاکستانی از شریف نقل قول شده است که گفته است، او وقتی نخست وزیر بوده است که کشورش برای نخستین بار به مثابه یک دولت دارای سلاح هسته یی اعلام شد.