فقر و سرما؛ «مجبورم گرده خود را به فروش بگذارم»
۱۴۰۰ دی ۲۴, جمعه
رستم غلامی، باشنده نیلی مرکز ولایت دایکندی، از بلند رفتن قیمت مواد سوخت و مواد خوراکی شاکی است و می‌گوید نانی برای خوردن و چوبی برای گرم کردن خانه‌اش ندارد. او نگران است که اعضای خانواده‌اش از گرسنگی تلف شوند.
این مرد ۵۰ ساله که سرپرستی خانواده چهار نفری را به عهده دارد، مجبور شده است برای سیر کردن شکم اعضای خانواده‌اش به چاره‌جویی‌های خطرناکی روی آورد: «من مجبورم که گرده خود را در مقابل ۲۰۰ هزار الی ۳۰۰ هزار افغانی به فروش بگذارم، تا اطفالم از فقر و سردی هوا تلف نشوند. دیگر کسی نیست که به من کمک کند.»
این مرد که از ناحیه پا معیوب است و توانایی کار و راه رفتن را ندارد، در وضعیت ناگوار اقتصادی زندگی می‌کند و می‌گوید که هیچ اداره یا سازمانی به او کمک نکرده است. او می‌گوید که ماه‌هاست کرایه خانه‌اش را پرداخته نتوانسته است.
این چنین خانواده‌های فقیر و نادار در ولایت‌های دایکندی، بامیان و غور به دلیل برف‌باری و مسدود شدن راه‌های مواصلاتی با مشکلات بیشتر مواجه شده اند.
در روزهای اخیر در مناطق مرکزی مانند ولایت‌های بامیان، دایکندی و غور بیش از ۴۰ سانتی متر برف باریده است و این سبب مسدود شدن شماری از راه‌های مواصلاتی به مرکز این ولایت‌ها و بلند رفتن قیمت مواد سوخت و خوراکی شده است.
ابراهیم پاکبین، باشنده ولسوالی شهرستان ولایت دایکندی به دویچه وله می‌گوید که پس از مسدود شدن راه‌ها به دلیل برف‌باری، یک بوری آرد ۵۰ کیلویی از ۲۵۰۰ به ۲۸۰۰ افغانی، یک بوری برنج ۲۵ کیلویی از ۲۲۰۰ به ۲۵۰۰ افغانی و یک بشکه روغن ۱۰ لیتره از ۱۹۰۰ به ۲۲۰۰ افغانی افزایش یافته است.
پاکبین افزود: «با باریدن برف و مسدود شدن راه‌ها نه تنها قیمت مواد غذایی بلند رفته، بلکه قیمت مواد سوخت نیز افزایش یافته است. قیمت یک سیر چوب از ۱۲۰ به ۱۵۰ افغانی و یک سیر زغال سنگ از ۸۰ به ۱۲۰ افغانی افزایش یافته است.»
محمد رجا، فعال اجتماعی در ولایت دایکندی می‌گوید که با مسدود شدن راه‌های مواصلاتی و بی‌توجهی مسئولان محلی، مریضان به مراکز صحی رسیده نمی‌توانند.
به گزارش رسانه‌های محلی، در اوایل این هفته یک دختر جوان ۲۵ ساله که از ولسوالی ورس برای تداوی به مرکز بامیان رفته بود. او در هنگام برگشت به طرف خانه، دو روز به دلیل برف‌باری و مسدود بودن راه در مسیر ورس گیر مانده و جان باخته است.
حسین علی مستمندیار، مسئول صحی بنیاد انکشافی آقاخان به رسانه‌های محلی بامیان گفته است که بیش از ۷۰ درصد مراکز صحی به خاطر نبود بودجه و مواد سوخت مسدود می‌باشند و شماری از مراکز به دلیل مسدود بودن راه‌های مواصلاتی با کمبود ادویه روبرو اند.
محمد رجا با انتقاد از طالبان از توزیع «غیرعادلانه» کمک‌ها شکایت دارد و می‌گوید که کمک‌ها بیشتر به واسطه‌داران و افراد بانفوذ داده می‌شود و به خانواده‌های فقیر و بی‌بضاعت نمی‌رسد.
او افزود: «طالبان پول و مواد غذایی ندارند که کمک کنند و حتی آنان از مردم عشر جمع می‌کنند و از کمک‌های موسسات نیز برای خود شان می‌گیرند. بعضی کمک‌های که از سوی موسسات صورت می‌گیرد به مردم فقیر و بی‌بضاعت نمی‌رسد.»
اما مقام‌های طالبان در دایکندی می‌گویند که کمک‌ها به صورت یکسان توزیع شده است و هیچ گونه فساد در این روند وجود ندارد.
حاجی راشد، سرپرست طالبان برای ولایت دایکندی به دویچه وله گفت که حکومت طالبان با همکاری موسسات، برای مردم فقیر و بی‌بضاعت مواد غذایی توزیع می‌نماید و هیچگونه حیف و میل صورت نگرفته است.
او افزود: «از وقتی که ما آمدیم، کمک‌ها ادامه داشته است. دیروز هم کمک‌های ما صورت گرفت و بعضی کسانی که مراجعه می‌کنند، برای آنان نیز کمک توزیع می‌شود.»
گفتنی است که باریدن برف و باران در کشوری که خشکسالی شدیدی را تجربه می‌کند، مایه دلخوشی و سرگرمی دهقانان است، اما به دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب و تدابیر زمستانی، دشواری‌های زیادی را نیز برای مردم بار می‌آورد.