فعالان حقوق زنان: زنان معترض با سرکوب وادار به سکوت شده اند
۱۴۰۰ اسفند ۴, چهارشنبه
پس از بازداشت های اخیر مدافعان حقوق زنان در کابل، صدای اعتراض زنان تقریبا خاموش شده است. هرچند دویچه وله تلاش کرد تا با این فعالان مصاحبه کند ولی هیچ یک از آن ها حاضر به مصاحبه نشدند.
به دنبال گسترش اعتراضات زنان در کابل و برخی از ولایات، طالبان در ماه جنوری چهار فعال حقوق زن را که در اعتراضات حضور داشتند، بازداشت کردند. به دنبال این اقدام، در روزهای اخیر نیز وزارت داخله طالبان یک ویدیوی ۱۴ دقیقه ای را نشر کرد که در آن شماری از زنان معترض در مورد ارتباط شان با برخی از فعالان زن در خارج از افغانستان سخن می گویند.
نشر این ویدیو با واکنش های گسترده ای مواجه شده است. عفو بین الملل از نشر این ویدیو انتقاد کرده و سمیرا حمیدی که از افغانستان در این سازمان نمایندگی می کند در رشته توییت هایی گفته است «ترس در چهره این زنان آشکار است و برخی حتا نمی تواند به کمره نگاه کند.»
سازمان عفو بین الملل این سیاست طالبان را «کثیف و خطرناک» خوانده است.
دیده بان حقوق بشر نیز گفته است هنوز معلوم نیست دختران معترض تحت چه شرایطی در این ویدیو ظاهر شده اند. اما فعالان حقوق زن که در بیرون از افغانستان زندگی می کنند تاکید دارند که زنان و دختران در بازداشت طالبان و تحت فشار و شکنجه وادار به چنین اعترافاتی شده اند.
اعتراف در فضای ترس و وحشت
فعالان حقوق بشر در بیرون از افغانستان می گویند طالبان نه تنها دختران بلکه خانواده ها و کودکان آن ها را نیز گروگان گرفته و با توسل به شکنجه و وحشت، از آن ها در این ویدیو اقرار گرفته است.
ترنم سعیدی یک تن از فعالان حقوق زن که قبلا در اعتراضات جاده های کابل فعال بود و فعلا در خارج از افغانستان به سر می برد به دویچه وله گفت که این ویدیو نشان می دهد که زنان بازداشت شده در فضای ترس و وحشت وادار به سخن گفتن شده اند: «طالب دختران را شکنجه کرده، طالب متاسفانه دختران را در بدترین وضعیت روحی و روانی قرار داده است.» او افزود: «جنایات طالبان تا قیامت پوشیده نخواهند ماند و این روز سیاه به پایان خواهد رسید.»
خانم سعیدی گفت: «دختران شجاعی که در بند طالبان اند هر حرفی را که گفته باشند برای ما قابل احترام است. ما آن ها را درک می کنیم آنها تحت شکنجه وادار به گفتن چنین حرف ها شده اند. امیدواریم که طالبان دست از این جنایات بردارند.»
آیا اعتراضات به پایان رسید؟
به نظر می رسد بازداشت و ها نشر ویدیوی دختران معترض در افغانستان سبب شده تا دیگر زنان جرات نکنند که برای دادخواهی و اعتراض به جاده ها بروند. در روزهای اخیر صدای هیچ اعتراضی در داخل افغانستان شنیده نشده و معترضان زن حتا از طریق شبکه های اجتماعی نیز ابرازنظر نکرده اند.
مرتبط: زنان معترض علیه طالبان: «قلب و بدنم می لرزد»
خانم سعیدی می گوید طالبان با ایجاد فضای ترس و وحشت مانع اعتراض زنان می شوند. او گفت در حال حاضر «حفظ جان» بهتر از اعتراض است: «با توجه به اتقافاتی که در افغانستان افتاده ما سعی می کنیم استراتژی خود را تغییر دهیم اما ما هرگز دست از مبارزه بر نمی داریم و تمام تلاش خود را برای بدست آوردن حقوق و آزادی های خود به خرج خواهیم داد.»
این فعال حقوق زن گفت اعتراض ها تا زمانی ادامه خواهند یافت که زنان به تمام حقوق انسانی شان دست یابند اما او تاکید کرد که مبارزه قربانی می خواهد: «ما زمانی که برای اعتراض بیرون می رفتیم، غسل می کردیم، کفن می پوشیدیم و وصیت نامه خود را می نوشتیم.
پیام زنان به جهان: «طالبان را به رسمیت نشناسید»
این زنان می گویند؛ سازمان ملل متحد، نهادهای مدافع حقوق بشر و تمام کشورهایی که به حقوق بشر و آزادی باور دارند، طالبان را به رسمیت نشناسند و فشار بر این گروه را بیشتر کنند تا آن ها به حقوق زنان احترام بگذارد و دست از سرکوب زنان بردارد.
ترنم سعیدی گفت خواست زنان از تمام نهادها و سازمان های مدافع حقوق بشر این است که نگذارند کشورهای شان طالبان را به رسمیت بشناسد. او تاکید کرد که سکوت کنونی زنان در نتیجه رعب و وحشت است و این سکوت نباید به رضایت زنان و مردم افغانستان تعبیر شود.
لطیفه سلطانی مسوول پیشین حقوق زنان در کمیسیون حقوق بشر افغانستان در گفتگو با دویچه وله گفت: «جامعه جهانی باید از تمامی ابزارها برای فشار بر طالبان کار بگیرد تا این گروه به حقوق زنان و حقوق بشر تمکین کند.» خانم سلطانی افزود به هر اندازه طالبان به سیاست سرکوب و خشونت ادامه دهد، به همان اندازه روند به رسمیت شناخته شدن این گروه از سوی جهان به تعویق خواهد افتاد و نهادهای حقوق بشر در جهان نظاره گر کردار این گروه خواهند.
او افزود: «ادامه این وضعیت به نفع طالبان نیست. به هر اندازه طالبان زنان را سرکوب کنند، نتیجه برعکس دارد، چون زنان برای احقاق حقوق خود اعتراض می کنند.»
این فعالان تاکید کردند که مبارزات عدالت خواهانه ادامه خواهند یافت و تلاش خواهد شد که فشارها بر طالبان بیشتر شود تا این گروه به حقوق زنان احترام بگذارد.