انتقاد از طالبان به دلیل جلوگیری از برگزاری کنفرانس خبری
۱۴۰۰ بهمن ۷, پنجشنبه
طالبان نشست خبری اتحادیه ملی ژورنالیستان افغانستان را که قرار بود روز چهار شنبه، هفتم دلو، در کابل دایر شود، لغو کردند و این اقدام طالبان با واکنش‌های سازمان عفو بین الملل و دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) مواجه شد.
سازمان عفو‌بین‌الملل امروز با نشر یک پیام توییتری نوشته است که رسانه‌ها نقش اساسی در اطلاع‌رسانی به جهان در مورد وضعیت افغانستان دارند و کارکنان رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران در افغانستان باید آزادانه کار کنند و از آنها محافظت شود. این سازمان گفته است که محدودیت در دسترسی به معلومات و فشار آوردن بر رسانه‌های آزاد «حمله آشکار» به آزادی بیان است.
مرتبط: پیامدهای سقوط؛ خبرنگارانی که کارشان را از دست داده اند
هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان (یوناما) نیز گفته است که ممانعت از برگزاری کنفرانس خبری «محدودیت آزاردهنده» برای آزادی بیان است.
فدراسیون ملی ژورنالیستان افغانستان نیز با نشر اعلامیه‌ای گفته است که طالبان در نشست‌های بین المللی می‌گویند به آزادی بیان تعهد دارند، اما این گروه در داخل افغانستان برخورد متفاوت با رسانه‌ها و آزادی بیان دارند که این نگران کننده است.
مسرور لطفی، سخنگوی فدراسیون ملی ژورنالیستان افغانستان به دویچه وله گفت: «ما تمام آمادگی را برای برگزاری نشست خبری در مورد وضعیت خبرنگاران و رسانه‌ها گرفته بودیم و طالبان به هر یک از مسئولین این نهاد تماس گرفتند و خواهان لغو برنامه خبری شدند، اما ما نشست را لغو نکردیم تا این که در مکان برگزاری نشست حاضر شدیم و با خشونت طالبان مواجه شدیم.»
لطفی می‌گوید که خودش توسط طالبان مورد خشونت قرار گرفته است و افراد طالبان او و دو تن از همکاران‌اش را چند ساعت به گروگان گرفتند و بعد از لغو برنامه آنها را رها کردند.
بلال کریمی، معاون سخنگوی طالبان جلوگیری از برگزاری این نشست خبری را انکار کرد.
مرتبط: «۴۰ درصد رسانه‌های افغانستان تعطیل و ۶۰ درصد خبرنگاران بیکار شده اند»
خبرنگاران در افغانستان تحت شرایط سختی قرار دارند و همواره در جریان پوشش خبری اعتراض‌های ضد طالبان مورد بدرفتاری، بازداشت و حتی شکنجه قرار گرفته اند.
بصیر عبادی، خبرنگار در کابل می‌گوید: «طالبان به خبرنگاران پاسخنگو نیستند و از شریک ساختن اطلاعات خودداری می‌کنند و این گروه تلاش می‌کند که از فعالیت آزاد رسانه‌ها جلوگیری کند و مانع نشست‌های خبری فعالان جامعه مدنی و رسانه‌ها گردند.»
رحمت الله سخاورز یکی دیگر از خبرنگاران در کابل می‌گوید ادعای طالبان در مورد احترام به آزادی رسانه‌ها با واقعیت‌ها همخوانی ندارد: «هرچند طالبان وضع محدودیت بالای رسانه‌ها و خبرنگاران را رد می‌کنند و در همه ادارات سخنگو مقرر کرده اند، اما در عمل تمام سخنگویان این گروه به خبرنگاران و رسانه‌ها پاسخنگو نیستند.»
بلال کریمی، معاون سخنگوی طالبان، اعمال فشار و جلوگیری از فعالیت خبرنگاران و رسانه‌ها را رد می‌کند و می‌گوید: «تعدادی از رسانه‌ها در ماه‌های اخیر دروازه‌های خود را بسته کرده اند. عوامل مسدود شدن دروازه‌های رسانه‌ها، خشک شدن منابع خارجی آنها می‌باشد نه محدودیت طالبان.»
سهیلا عرفانی، استاد دانشگاه می‌گوید که طالبان باید در سیاست خود در قبال رسانه‌ها تغییر بیاورند، چون در عصر کنونی حتی با سرکوب خبرنگاران نمی‌توانند مانع نشر حقایق شوند.
عرفانی گفت: «طالبان که می‌خواهند حکومت کنند و بر رسانه‌های سنتی اعمال محدودیت می‌کنند، رسانه‌های اجتماعی را چه کار می‌کنند؟ این گروه نمی‌تواند رسانه‌های اجتماعی را محدود سازد.»
آمار سازمان‌های رسانه‌ای نشان می‌دهد که پس از به قدرت رسیدن طالبان حدود ۵۰ درصد رسانه‌ها تعطیل شده اند و بیشتر از ۶۰ درصد خبرنگاران نیز شغل خود را از دست داده اند.