1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

اعتراض علیه محاکمه های صحرایی در کابل

۱۳۹۱ مهر ۳, دوشنبه

صدها تن از فعالان مدنی و دانشجویان افغانستان با راه اندازی تظاهراتی در کابل محاکمه های صحرایی توسط طالبان و ملاها را محکوم کردند و از حکومت خواستند تا جلو این خودسری ها را بگیرد و عاملان این محاکمه ها را مجازات کند.

https://p.dw.com/p/16DCv
عکس: DW

آلبوم عکس را اینجا تماشا کنید.

این تظاهرات صبح روز دوشنبه (3 میزان 1391 / 24 سپتمبر 2012) از رو به روی دانشگاه کابل آغاز شد و تظاهرکنندگان با تجمع در برابر کمیسیون مستقل حقوق بشر و پارلمان افغانستان از این نهادها خواستند تا در برابر ظلم و بی عدالتی بر زنان سکوت نکنند.

شفیقه، خواهر صابره که در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی شلاق زده شده است، در جمع تظاهر کنندگان پیوست و گفت که بر خواهر و خانواده اش ظلم شده است: «هرچند کسی حاضر نمی شد که شلاق بزند، بعدا باشی حبیب (فرمانده پولیس محلی در جاغوری) به همگی اعلام کرد که شلاق بزنید تمام مسوولیت اش در پای من. یکی از نظامی های باشی حبیب شلاق زده است».

او در رابطه به این که چه کسانی دستور شلاق زدن را صادر کرده اند، گفت: «دستور ملاهای منطقه بوده و گفته ما شرعی فیصله کرده ایم که باید دختر صد شلاق زده شود، بچه قسم بخورد و 80 هزار افغانی بپردازد.»

صابره که پانزده سال دارد، در ولسوالی جاغوری دو هفته پیش از سوی ملاها شلاق زده شده و مردی که متهم به ارتباط با این دختر بوده با پرداخت 80 هزار افغانی آزاد شده است.

خواهر صابره گفت که در حال حاضر خانواده اش زیر فشار قرار دارد: «خانواده ام فعلا در یک تنگنا قرار دارد و همه روزه تهدید می شود. همچنین خودم صدها بار تهدید شده ام».

تظاهرکنندگان همچنان قتل شکیلا در بامیان و قتل یک دختر و یک مرد در ولسوالی کهسان هرات را محکوم کردند و خواستار مجازات عاملان این قضایا شدند.

زنان خواستار پایان دادن به محاکمه صحرایی شدند.
زنان خواستار پایان دادن به محاکمه صحرایی شدند.عکس: DW

«لوی سارنوالی رسیدگی نکرد»

خانم شفیقه گفت تلاش کرده تا نهادهای قانونی به ظلمی که بر آن ها روا داشته شده، رسیدگی کنند اما این نهاد ها نیز حرف او و خانواده اش را نشنیده اند. او گفت: «دیروز به لوی سارنوالی رفتم تا عریضه بدهم. آن ها عریضه ام را قبول نکردند و گفتند در سطح افغانستان حق کی گرفته شده که حق شما گرفته شود».

تظاهر کنندگان پلاکارت هایی را حمل می کردند که در آن ها نوشته شده بود «محاکمه صحرایی جنایت است»، «سکوت در برابر جنایت، جنایت است»، «ما مصوونیت می خواهیم» و «سکوت بس است».

در قطعنامه ای که از سوی تظاهر کنندگان نشر شد، از حکومت افغانستان خواسته شده تا عاملان محاکم صحرایی را شناسایی و مجازات کند: «از حکومت و شخص رییس جمهور می خواهیم که در اجرای مسوولیت های قانونی اش درست عمل کرده و عاملان هرنوع جنایت بشری به خصوص عاملان محکمه صحرایی در ولسوالی جاغوری را هرچه زودتر شناسایی کرده و تحت پیگرد قانونی قرار بدهند».

قطعنامه از پارلمان افغانستان خواسته است تا بر اعمال حکومت نظارت کند و به دور از هرنوع مصلحت گرایی و ملاحظات سمتی و قشری برای پیگرد قانونی عاملان محکمه صحرایی، مسوولان دولتی را مورد بازپرس قرار دهد.

تظاهر کنندگان خواستار برکناری ولسوال جاغوری شدند و گفتند که این محاکمه صحرایی در منطقه تحت تسلط دولت افغانستان و مقام های محلی صورت گرفته است.

«ملاها فراتر از قانون عمل نکنند»

پرستو یاری، یک تن از اشتراک کنندگان تظاهرات گفت رسیدگی به مسایل جرمی از صلاحیت محاکم است: «خواست ما این است که باید عاملان محاکمه های صحرایی، محاکمه شوند. حکومت باید به این مساله رسیدگی کند. نهادهای قانونی نباید به دیگران اجازه دهد تا صلاحیت آن ها را گرفته و دست به هرکاری بزنند».

خانم یاری افزود: «ملاها این کار را انجام داده و حکم صادر کرده اند. ما از رشد بنیادگرایی نگرانیم. ملاها حق ندارند خلاف قانون شلاق بزنند».

شاه گل رضایی، نماینده غزنی گفت که پارلمان افغانستان هیاتی را به ولسوالی جاغوری می فرستد و این قضیه را از نزدیک بررسی می کند: «آنچه خواست نهادهای مدنی است از آدرس پارلمان به آن رسیدگی خواهد شد. پارلمان این قضیه را مورد بررسی قرار خواهد داد».

این تظاهرات به صورت مسالمت آمیز به پایان رسید و تظاهرکنندگان گفتند در صورتی که به محاکم صحرایی پایان داده نشود، به اعتراض های شان ادامه خواهند داد.

گزاشگر: حسین سیرت، کابل

ویراستار: عارف فرهمند