سیاست مهاجرتی اروپا باعث ایجاد بحران بشری شده است

براساس این سیاست جدید مهاجرتی، شمار انبوهی از آوارگان در کمپ های لبریز از انسان نگهداری می شوند و به گونه ای در بازداشت طولانی مدت قرار دارند.

 حتی مهاجران خوردسال نیز در لیبیا از فرط ناامیدی به خودکشی تمایل دارند. آوارگانی که در بازداشتگاه های لیبیا به سر می برند، گاهی اوقات قربانی جنگ های مسلحانه ملیشه ها نیز می شوند.

کمپ پرازدحام موریا در جزیره یونانی لیسبوس و مراکز خطرناک بازداشت مهاجران در لیبیا به رهبران اروپایی نشان می دهد که موفقیت آن ها (در کاهش شمار مهاجران در اروپا) وضعیت اسف بار بشری را ایجاد کرده و انتقاد شدید سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری را برانگیخته است. 

رهبران اروپا عمیقا راجع به این اختلاف دارند که چگونه و کجا مرزهای این قاره را کنترول کنند؛ اما با آنهم روز چهارشنبه در اتریش تشکیل جلسه می دهند تا روی معضل مهاجرت به این قاره گفتگو کنند.

در سال روان میلادی شمار مهاجرانی که خود را تا به حال به اروپا رسانده اند به شدت کاهش یافته است؛ اما خطر مرگ یا بازداشت پناهجویان در شرایط بسیار بد، نسبت به گذشته بسیار افزایش یافته است. در سال روان تا به حال بیش از ۱۷۰۰ تن که سعی داشته اند با عبور از بحیره مدیترانه به اروپا برسند، جان باخته اند.

عباس الناصر، یک شهروند عراقی که سه هفته می شود به موریا رسیده، می گوید که دختر هشت ساله اش ضعیف شده و وضع صحی اش در این کمپ به سرعت در حال بدتر شدن است.

 این کمپ برای ۳۱۰۰ تن ساخته شده، اما در حال حاضر بیش از ۹ هزار پناهجو در آن به سر می برند. عبدالناصر گفت: «دخترم بیشتر اوقات مشکل تنفسی دارد. شش هایش مشکل دارد... چهارطرف خیمه (محل زندگی ما را) زباله فرا گرفته است».

در بحیره مدیترانه، اروپا وظیفه نجات مهاجرانی را که خود را از راه بحر به لیبیا می رسانند به گارد ساحلی لیبیا واگذار کرده است. نیروهای این گارد در سال روان ۱۳ هزار مهاجر را به مراکز بازداشت در لیبیا بازگردانده اند.

در برخی از این مراکز که در حومه طرابلس، پایتخت لیبیا ساخته شده اند، مهاجران قربانی درگیری های مسلحانه شده اند؛ چراکه ملیشه های گروه های مختلف برای به دست گیری کنترول پایتخت می جنگند.

به گفته ابراهیم یونس، رئیس ماموریت لیبیا برای گروه امدادرسان داکتران بدون مرز، ده ها مهاجر در یکی از این درگیری های مسلحانه کشته شدند.

در حالی که آتش بسی که با میانجیگری سازمان ملل در طرابلس برقرار شده بود، با خطر شکسته شدن روبرو است، مواد غذایی برای مهاجران بازداشتی رو به کاهش است. 

مقام های لیبیایی می گویند که اروپا هم آن ها و هم مهاجران را تنها گذاشته است. حکومت لیبیا که این تاسیسات را مدیریت می کند به یک خبرنگار اسوشیتدپرس اجازه صحبت با بازداشتی ها را نداد.

رقم رسمی پناهجویان و آوارگان در مراکز بازداشت به حدود پنج هزار تن می رسد. اما گمان می رود که هزاران تن در انبارها و ساختمان های دیگر به اسارت گرفته شده است. گزارش می شود که پناهجویان در چنین مراکزی به بردگی گرفته می شوند، قربانی سواستفاده جنسی یا جنایات دیگر می شوند.

در این ماه سازمان ملل سکوتش را شکست و از اتحادیه اروپا به خاطر این که به گاردساحلی لیبیا اجازه می دهد مهاجران را به این کشور بازگردانند، انتقاد کرد و این سیاست را توجیه ناپذیر خواند. 

به هر حال بر شمار مهاجران در کمپ های لیبیا و یونان پیوسته افزوده می شود. باشندگان چنین کمپ هایی یک سال یا بیشتر در انتظار تصمیم گیری راجع به تقاضاهای پناهندگی شان هستند. هرچه بیشتر بر شمار این مهاجران در اروپا افزوده شود، طرفداران سیاستمداران عوامگرا و ضد مهاجر نیز در این قاره افزایش می یابند.

اگر مهاجران بتوانند خود را به جزیره یونانی لیسبوس برسانند، یک قدم از آن هایی که در لیبیا گیرمانده اند، جلو افتاده اند. اما به سختی می توان گفت که شرایط در این جا بهتر است. پساب ها از در ورودی اصلی کمپ موریا به بیرون جاری است و زباله ها در نزدیکی کانتینرهایی که مهاجران آن جا می خوابند، انباشته شده است.

لوکا فونتانا که برای داکتران بدون مرز در لیسبوس کار می کند، می گوید یک چهارم از افراد زیر سن قانونی یا سعی کرده اند خودکشی کنند، یا در فکر خودکشی هستند و یا خودشان را زخمی می کنند. او گفت: «همین هفته گذشته مچ های دست های دو آواره خوردسال بدون همراه را در کمپ موریا بخیه زدم. آن ها سعی کرده بودند رگ های شان را بزنند».

الساندرو باربرو، روانشناس از داکتران بدون مرز کمپ موریا را به "شفاخانه قدیمی بیماران روانی تشبیه کرد که از اواسط قرن بیستم میلادی تا به حال در اروپا دیده نشده است». بسیاری براین عقیده اند که دیگر امیدی برای حل تنگنای مهاجرت در اروپا وجود ندارد.

پائولو کامپانا که در مورد شبکه های قاچاق در داخل لیبیا تحقیق کرده است، فکر می کند که یک راه حل زمانی ممکن است که مهاجرت قانونی به داخل اروپا امکان پذیر شود و همزمان در کشورهای پرمناقشه مانند افغانستان، عراق، سوریه، اتیوپیا و اریتریا صلح و ثبات برقرار شود.

هفته گذشته، ۷۳۶۹۶ مهاجر و آواره از طریق بحر وارد اروپا شده و ۱۱ هزار تن نیز از راه خشکی خود را به اروپا رساندند. در سال ۲۰۱۶ میلادی شمار افرادی که از طریق بحر به اروپا آمدند به ۱۲۸۹۹۳ تن  و آن هایی که از طریق خشکی به این قاره آمدند به ۲۹۸۶۶۳ تن می رسید.

اتحادیه اروپا در تلاش برای حل این معضل تا به حال راه حل کارآمدی پیدا نکرده است. یونان روز سه شنبه در تلاش برای رویارویی با مشکلات شدید در کمپ موریا موافقت کرد که ۲ هزار پناهجو را از این جا به کمپ دیگری خارج از این جزیره منتقل کند.

از نظر مهاجران ساکن در این کمپ، این کار باید به سرعت هرچه بیشتر انجام شود. علی سجاد فیضی، یک جوان ۱۹ ساله از افغانستان گفت که شرایط در کمپ موریا پیوسته در حال بدتر شدن است و باشندگان این کمپ باید برخی اوقات «چهار یا پنج ساعت» برای دریافت غذا انتظار بکشند.

او گفت: «این کمپ کاملا پر شده است».

me, rsh (APE) از آرشیف دویچه وله دری: