ساپکو: توافقنامه دوحه و خروج نیروها سقوط حکومت را تسریع کرد
۱۴۰۱ اسفند ۱۲, جمعه
کمیسیون پارلمان آلمان که برای بررسی عملیات تخلیه سال ۲۰۲۱ از افغانستان ایجاد شده است، روز پنج‌شنبه به مناسبت سومین سالروز امضای توافقنامه دوحه میان طالبان و ایالات متحده امریکا، در جلسه‌ای به این موضوع پرداخت.
مرتبط: سیگار: خروج نیروهای امریکایی دلیل کلیدی سقوط افغانستان بود
جان ساپکو که به عنوان بازرس ویژه ایالات متحده امریکا در امور بازسازی افغانستان سال‌هاست تحولات افغانستان را تحلیل و ارزیابی می‌کند، و همچنین دیوید یانگ رئیس تیم دفتر ساپکو ارزیابی‌های خود در مورد سقوط حکومت سابق افغانستان را با این کمیسیون شریک کردند.
ساپکو و یانگ گفتند که دو تحول سقوط حکومت پیشین افغانستان را تسریع کردند، یکی توافقنامه دوحه و دوم تصمیم جو بایدن به خروج نیروهای امریکایی از افغانستان.
آنها به این نکته نیز اشاره کردند که کنار گذاشتن حکومت پیشین افغانستان از مذاکرات امریکا و طالبان، حکومت کابل را تضعیف کرد و از جانب دیگر توافقنامه دوحه بسیار ضعیف بود که در نتیجه آن طالبان خود را برنده جنگ تصور کردند.
به یوتیوب دویچه وله دری بپیوندید
البته این کارشناسان تصریح کردند که اگر جامعه بین‌المللی بیشتر در افغانستان می‌ماند، نتیجه متفاوتی حاصل نمی‌شد.
جان ساپکو گفت که غرب در ایجاد اردوی افغانستان نیز دچار اشتباه شده بود: «ما یک اردوی مدرن ساختیم و آن را با تکنولوژی پیشرفته تجهیز کردیم، اما همین که حمایت از خارج خاتمه یافت، افغان‌ها نتوانستند این سیستم را حفظ کنند.»
مرتبط: طالبان از سومین سالروز توافقنامه دوحه تجلیل کردند
دیوید یونگ در این جلسه گفت که ضعف نهادهای غربی نیز در فروپاشی حکومت پیشین افغانستان نقش داشت. یونگ گفت: «ما افرادی را به آنجا فرستاده بودیم که با عرصه‌هایی که توظیف شده بودند، ناآشنا بودند. وقتی آنها شروع به کسب تجربه کردند، ما آنها را دوباره از افغانستان پس خواستیم.»
جان مانزه، کارشناس ناتو، نیز در این جلسه در مورد حوادث در کابل اندکی پیش از تصرف قدرت توسط طالبان معلومات داد. او گفت که هرگز به طالبان اعتماد نداشت و طالبان فقط منتظر خروج ناتو بودند تا این کشور را از طریق نظامی تحت کنترول خود بیاورند. به گفته او، بعضی از دیپلومات‌های غربی خوشبین بودند و فکر می‌کردند که حکومت جو بایدن موضعی متفاوت از حکومت دونالد ترامپ در پیش خواهد گرفت. اما مانزا توضیح داده است که تصمیم خروج نهایی از افغانستان توسط پیمان ناتو گرفته شده بود.
به انستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
یونگ به یک «سنت دیرینه» در افغانستان اشاره کرد که در آن با ایجاد تغییراتی در قدرت یا جبهات جنگ، بسیاری افراد تغییر جهت می‌دهند. به گفته او، طالبان از بخش سری توافقنامه دوحه برای جنگ روانی خود استفاده کردند و سربازان را متقاعد کردند که به جای به خطر انداختن جان خود برای هدف «از دست رفته»، تسلیم شوند.
طالبان در نیمه ماه آگست سال ۲۰۲۱ برای بار دوم افغانستان را زیر کنترول خود درآوردند. آنها از آن زمان تا کنون هیچ نشانه‌ای از آمادگی به مذاکرات سیاسی از خود نشان نداده اند و درخواست‌‌های مکرر گروه‌های مخالف سیاسی خود را یا نادیده گرفته یا رد کرده اند.