زندانیان پلچرخی از بدرفتاری مسئولین به ستوه آمده اند

برخی از محبوسین زندان پلچرخی از بدرفتاری مسئولین این بازداشتگاه با خود، لب به انتقاد گشوده اند. شماری از این افراد می گویند که رفتار زشت مامورین زندان، آنان را مجبور کرده است که به زندگی خود نقطه پایان بگذارند.

دوختن لب، اعتصاب غذایی، تحصن و انواع مختلف اعتراض در این زندان بارها اتفاق افتاده است و این روند همچنان ادامه دارد. گفته می شود که ده ها زندانی در حال حاضر لب های خود را با تار فلزی دوخته اند.

یکی از زندانیان در گفتگو با دویچه وله گفت که هرگاه برای احقاق حقوق شان صدا بلند کنند، با ضرب و شتم مامورین زندان مواجه خواهند شد. او گفت: «حقوق خود را خواسته نمی توانیم چرا که رتبه مسئولین زندان زیر سوال قرار می گیرد. در اعتراض به همین وضعیت ۱۲۰ زندانی دهن های خود را با فرو بردن سیم در لب ها بسته اند. در نتیجه ضرب و شتم دست و پاهای شماری از محبوسین شکسته است».

چند روز پیش یک هیئت از مشرانو جرگه  شورای ملی به هدف بررسی وضعیت زندانیان به پلچرخی رفته بود. این هیئت با بیان چشمدیدهای شان در مورد وضعیت طاقت فرسای زندانیان ابراز نگرانی جدی نموده اند. آنان گفته اند که در میان محبوسین دست کم ۹۰۰ تن به گونه غیرقانونی نگهداری می شوند. افراد تبرئه شده و کهنسال بخشی از آنان را تشکیل می دهند.

زلمی زابلی یکی از اعضای هیئت فرستاده شده گفت که در میان زندانیان ۴۲۲ تنی حضور دارند که محکوم به اعدام شده اند. او ابراز داشت: «آنان در انتظار عملی شدن اعدام هستند. هشت سال می شود که برخی افراد محکوم به اعدام شده اند. یک زندانی برایم گفت که ۱۴ سال قبل محکمه استیناف حکم اعدام را بر وی صادر کرده است و برای فیصله دادگاه عالی ۱۴ سال دیگر نیز صبر خواهد کرد».

شماری از زندانیان ادعا می کنند که ماه ها و سال هاست که بدون ارتکاب کدام جرم در پشت سلول های زندان نگهداری می شوند. یک تن از این زندانیان در گفتگو با دویچه وله گفت: «با ما ظلم همچنان ادامه دارد، زیر نام قاچاقبر با همه افغان ها خشونت صورت می گیرد، در بیرون هم ما قربانی می دهیم و در زندان هم قربانی هستیم».

این نمایندگان می گویند که ۱۱ تن از محکومین به محل اعدام فرستاده شده بودند اما در دقایق اخیر از تطبیق این امر خودداری شده است. زابلی افزود: «مشکل دیگری را که ما آنجا دیدیم، بیست تن از ایران انتقال داده شده بودند، یک گروه دیگر یازده نفری محکوم به اعدام هستند که آنان به محل اعدام برده شده بودند اما از طرف شخصی یک تماس تیلفونی دریافت می شود و در نتیجه آن دوباره به زندان منتقل شده اند. حالا آنان کوته قفلی هستند».

در حال حاضر، حدود ده هزار تن در بازداشتگاه پلچرخی نگهداری می شوند. اما گفته می شود که این زندان ظرفیت پذیرش دو هزار تن را دارد.

دویچه وله تلاش کرد که دیدگاه ریاست اطلاعات و ارتباط عامه وزارت امور داخله را در خصوص اظهارات اعضای شورای ملی و شماری از زندانیان داشته باشد، اما با تماس های پی هم موفق نگردید.

اسماعیل شاکر – کابل