روسیه تشکیل محکمه خاص برای قضیه طیاره مالیزیایی را ویتو کرد

پیش از رأی گیری در مورد 300 قربانی ای که در این حادثه جان باخته اند، سفرا و کار مندان ملل متحد با یک دقیقه سکوت از آن ها یاد بود کردند، اما چه کسی مقصر است؟ یک محکمه ملل متحد این مسأله را روشن نمی گرداند، زیرا روسیه، یک سال پس از سرنگون ساختن این هواپیمای مسافر بری "ام اچ 17"، برخلاف اراده اکثریت بزرگ شورای امنیت ملل متحد ایستاد. ویتالی چورکین سفیر مسکو در نیویارک، یگانه نماینده کشوری بود که علیه این قطعنامه رأی داد. این قطعنامه، که از جانب جمهوری فدرالی آلمان نیز حمایت می شد، خواهان یک تحقیق مستقل بود و با آن قرار بود یک کمیسیون جزایی تشکیل شود.

از جمله پانزده عضو شورای امنیت، یازده تن آن ها به جانبداری از ایجاد این محکمه خاص رأی دادند که مطابق به فصل هفتم منشور ملل متحد می توانست تلاش های روشنگرانه را همراه با تحریم ها جلو ببرد. با وجود چنین آرای جانبدارانه ای، این قطعنامه ناکام شد، زیرا روسیه یکی از پنج عضو دایمی شورای امنیت از حق ویتویش در مورد آن استفاده کرد.

یک دقیقه سکوت پیش از رأی گیری

درست بلافاصله پیش از این رأی گیری، شورای امنیت از این 298 قربانی با یک دقیقه سکوت یاد بود نمود. این هواپیمای بوینگ خط هوایی مالیزیا با شماره پرواز " ام اچ 17"، یک سال پیش بر فراز شرق اوکرایین احتمالاً توسط راکت دافع هوا سقوط داده شده بود. حکومت در کیف و مسکو متقابلاً همدیگر را متهم می ساختند که مسئول کشتار این انسان ها می باشند.

داتو سری لیو تیونگ لای، وزیر ترانسپورت مالیزیا گفت که :«ما از ناکامی شورای امنیت برای روشن گردانیدن این فاجعه رقت انگیز، بسیار متاسف هستیم». او افزود: «می بایست پیامی به شمار فزاینده نقش پردازان غیر دولتی رسانده شود که آن ها به دلیل جنایات شان به محاکمه کشانده می شوند. این بهترین فرصتی بود که به اعلامیه ها ترتیب اثر داده می شد و تحقیق می گردید که کی مقصر این کشتار بی معنای نزدیک به 300 انسان است. این همان عدالتی است که خانواده های قربانیان انتظار آن را دارند».

چورکین گفت که روسیه روشنگری قضیۀ سرنگون ساختن این هواپیما را پیوسته جلو برده و آماده به همکاری می باشد. او گفت: «ما به مثابه یگانه کشوری بوده ایم که داده های زیادی را انتشار داده ایم و معلومات کارشناسان مان را پیشکش نموده ایم». چورکین از تبلیغات ضد روسیه شکایت کرد و گفت :« من نمی توانم بفهمم که چرا این سقوط هواپیما به مثابه تهدیدی علیه صلح بین المللی طبقه بندی شود». سفیر روسیه در ملل متحد در مورد استقلال یک تحقیقات ابراز شک و تردید کرد. چورکین گفت که با توجه به « پس منظر تبلیغاتی مهاجم در رسانه ها» این تحقیقات مستقل غیر محتمل است.

«روسیه مانع عدالت شد»

سمنتا پاور همتای امریکایی چورکین از سرنوشت های جداگانه همه خانواده ها، اطفال، دانشجویان، پرستاران، دانشمندان و همچنان درد و اندوه وابستگان شان یاد کرد. او گفت: «ما دلسرد و منزجر هستیم، پس خانواده ها در چه وضعیتی خواهند بود؟ مجرمان باید بازداشت گردند، فقدان مجازات یک علامت وحشتناکی خواهد بود». سمنتا پاور انتقاد کرد: «روسیه جدایی طلبان را تشجیع نمود تا مانع دسترسی بازجویان بین المللی گردند. این رأی ویتو تنها پیامد است. روسیه به این ترتیب مانع عدالت شد. با وجود این رأی ویتو، عدالت برای قربانیان و خانواده های شان به وجود خواهد آمد. مسکو فریاد وابستگان آن ها را باید قبول کند».

دو سوم این قربانیان از هالند و 27 نفر از آسترلیا می باشند. همچنان چهار آلمانی دربین قربانیان وجود دارند. قبل از همه هالند و مالیزیا، همچنان کشورهای دیگری مانند آسترلیا تقاضا کرده اند که یک محکمه خاص بین المللی تشکیل گردد تا روشن گرداند که کی مسئول سقوط دادن این هواپیما است. قرار بود در این محکمه خاص روسیه نیز به همکاری قوی تر جهت یافتن عامل حادثه کشانده شود.

حکومت اوکرایین وغرب حدس می زنند که شورشیان جانبدار روسیه این هواپیما را با یک راکت زمین به هوا سقوط داده اند. برعکس مسکو کیف را مسئول این حادثه می داند. کار بازجویی پیوسته به دلیل زد و خورد ها در شرق اوکرایین برهم می خورد. در یک گزارش مقدماتی هالند که متعلق به سپتمبر 2014 می باشد، گفته می شود که خسارت به هواپیما از قرار معلوم «ناشی از شمار زیاد اشیای گردیده است که این هواپیما با سرعت زیاد را از بیرون مورد اصابت قرار داده است».

روسیه تشکیل یک محکمه خاص را نظر به برداشت خودش به این دلیل رد کرده است که تحقیقات در هالند در مورد این تراژیدی هنوز تکمیل نشده است.