روان درمانگر: بیشتر پناهجویان از افسردگی رنج می برند

الیس بیتنبیندر رئیس عمومی انجمن مراکز روانی برای پناهندگان و قربانیان جنگ می گوید که یافته های آنان حاکی از رقم بلند بیماران روانی در میان پناهجویان وارد شده به آلمان می باشد. بر بنیاد اظهارات الیس، پناهجویان نسبت به سایر بخش های جامعه از افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه بیشتر رنج می برند. این روان درمانگر می گوید که سازمان صحت جهانی هم، هفتم اپریل روز جهانی صحت امسال را به این موضوع اختصاص داده است.

بیتنبیندر رسیدگی جدی و هدفمند برای زدودن این چالش را نهایت مهم می داند. او گفت: «کمک فوری غالباً می تواند از مزمن شدن و انتقال تدریجی این بیماری به کودکان مانع شود. این حتمی نیست که این رسیدگی تنها از طریق روان درمانان صورت گیرد، بلکه بسیاری ها راه های مختلف را برطرف کردن این معضل دریافت می کنند».

بر اساس یافته های این پژوهش دست کم ۴۰ درصد پناهجویانی که تازه وارد آلمان شده اند، تجارب شدید "تروما" یا ضربه روحی  را پشت سر گذشتانده اند. به گفته  این روان درمان، بسیاری بیماران می توانند با حمایت های روانی اجتماعی، قدرت خود بهبود بخشی را در وجودشان فعال سازند که در این صورت برای آنان مراقبت های تخصصی ضرور دانشته نمی شود.

بیتنبیندر که از ۳۰ سال به این طرف به عنوان روان درمانگر فعالیت می کند افزود: «هرگاه آنان شکنجه شده باشند و یا شکنجه شدن نزدیکان خود را به تجربه گرفته باشند، این امکانات را بالا می برند که با این چالش به گونه بهتر عمل کنند. تجربه متحمل شدن ضربه روانی  در خاطره باقی مانده و بار بار به یاد انسان می آید.»

به گفته  این روان درمانگر شرایط زندگی اغلب متزلزل در اردوگاه های پناهجویان، محیط بیگانه و نبود مصروفیت روح و روان پناهجویان را تحت تاثیر منفی قرار می دهد. او می افزاید هرگاه این مشکل نزد آنان بیشتر گسترش یابد، روند درمان آسیب دیدگان نیز پیچیده تر خواهد شد.

بر بنیاد نتایج پژوهش ها،تنش های روانی ای که بعد از این ضربات روحی یا تروما بر انسان سنگینی می کند، در نزد پناهجویان نسبت به افراد دیگر ده چند بیشتر تشخیص داده شده است. علائم این بیماری شامل بی خوابی، کاهش تمرکز، کابوس، حملات یادآوری و بی احساسی بیان شده است. بسیاری پناهجویان به ویژه مردان از درخواست کمک خجالت زده می شوند. آنان در صورت تقاضای همکاری، نسبت به احتمال تبعیض و یا داغ ننگ دانستن در هراس اند.

بیتنبیندر بیان داشت: «زنان با متوجه شدن به مشکلات درمانی نزد داکتران می روند اما اکثرآ مردان این موضوع را رد کرده و وجود بیماری روانی در تصویر خود را مناسب نمی بینند».