قوانین سختگیرانه طالبان در بخش هایی از غزنی
۱۳۹۹ مرداد ۱۶, پنجشنبهبا شدت تلاش ها برای آغاز گفتگو های صلح به تازگی مقام های ولایت غزنی اعلام کرده اند که هیچ تغییری در سیاست طالبان رو نما نشده است و این گروه در مناطق زیر اداره شان در این ولایت قوانین سختگیرانه ای را وضع کرده اند.
ولایت غزنی در این اواخر شاهد نا امنی های زیادی بوده است. مقام های این ولایت می پذیرند که چند ولسوالی این ولایت زیر اداره طالبان است.
مقام های محلی ولایت غزنی ادعا دارند که طالبان در مناطق زیر اداره شان در این ولایت محدودیت هایی را بالای مردم وضع کرده اند. وحید الله جمعه زاده، سخنگوی والی غزنی با تائید محدودیت ها امروز پنج شنبه گفت: «طالبان در مناطق زیر اداره شان آزادی های مردم را سلب کرده اند و تلاش دارند تا مردم را تحت انحصار قرار دهند و خواسته هایشان را به مردم تحمیل کنند.»
مقام های ولایت غزنی مدعی اند شنیدن موسیقی، استفاده ازتیلفون های هوشمند، استفاده از سیم کارت دولتی سلام، رفتن زنان بدون محرم به بیرون، تراشیدن ریش، پوشیدن لباس های روشن و تنگ، پوشیدن عینک و کلاه پیک دار، گشت و گذار موتر های سرخ و جیگری رنگ و فروش آیسکریم و شیریخ را در مناطق زیر اداره شان منع کرده اند.
شماری از مردم که در بخش های زیر اداره طالبان درغزنی به سر می برند نیز تائید می کنند که طالبان تلاش دارند تا قوانین سختگیرانه ای را بالای مردم عملی سازند.
برخی از باشندگان این ولایت که در مناطق زیر اداره طالبان به سر می برند و از ذکر نامشان بنا بر مشکلات امنیتی خود داری می کنیم، چشم دید شان را با دویچه وله شریک ساخته اند.
یکی از این باشندگان می گوید که به جز مرکز ولسوالی ها بسیاری بخش های ولسوالی های ده یک و اندر ولایت غزنی زیر اداره طالبان است. افزون بر دیگر محدودیت ها، پوشیدن جوراب و لباس سفید در این ولسوالی ها جرم پنداشته می شود.
به گفته او طالبان پوشیدن لباس سفید را توهین به بیرق شان می دانند: «حتی کسانی که لباس سفید بپوشند از سوی طالبان لت و کوب می شوند»
علاوه بر این داشتن سیم کارت شرکت دولتی سلام، تراشیدن ریش و تراشیدن مو که یک رنگ نباشد نیز جرم پنداشته می شود و حتی طالبان در برخی مناطق از جمله ولسوالی ده یک این ولایت کتاب های تعلیمات مدنی را از نصاب آموزشی بیرون کرده اند و کتاب هایی را درباره جهاد و جنگ جایگزین آن ساخته اند.
او همچنان اضافه می کند: «دانش آموزان مکتب و ورزشکارانی که می خواهند فوتبال و دیگر ورزش ها را انجام بدهند، اجازه ندارند لباس های ورزش مربوطه را بپوشند، باید با لباس محلی افغانی ورزش کنند.»
یکی دیگر از باشندگان غزنی که از ساحه تحت کنترول طالبان به شهر پناه آورده است می گوید که از یک سو جنگ و از سوی دیگر محدودیت های طالبان مردم را به ستوه آورده است.
او می گوید که زنان اجازه نداشتند بدون محرم از خانه بیرون شوند: «مکتب برای اطفال وجود ندارد و تنها مسجد و مدرسه است. مردم از ترس که جنگ نشود کودکان خود را برای درس به مدرسه نمی فرستند. زندگی در این مناطق سر مردم تلخ و سخت است.»
او همچنان بیان می کند که شب هنگام در روستا ها ده تا ۲۰ تن از اعضای این گروه به خانه های مردم برای صرف نان می آیند: «ما شکم اولاد های خود را سیر کرده نمی توانستیم و مجبور بودیم برای ده تا ۲۰ نفر نان تیار کنیم.»
زنان و محدویت ها
این محدودیت ها و سختگیری ها برای زنانی که در مناطق زیر اداره طالبان زندگی می کنند، آسیب بیشتری وارد کرده است.
برخی از این زنان ادعا دارند که زنان در این مناطق اجازه ندارند لباس های تنگ و کوتاهتر از بند پا بپوشند و باید با چپلی و سرپایی هم جوراب داشته باشند.
یکی از فعالان حقوق زنان با نگرانی از وضعیت زنان در مناطق زیر اداره طالبان در ولایت غزنی به دویچه وله گفت: «اگر عروسی شود هیچ کسی حق ندارد که صدای موسیقی را بلند کند، برقصد و لباس کوتاه و رنگارنگ بپوشد.»
این فعال حقوق زنان می افزاید: «حاکمیتی که طالبان در گذشته سر مردم داشتند، همان حاکمیت را حالا هم دارند چه به زور باشد یا به رضایت، آنها خواسته های شان را به مردم می قبولانند.»
مردمی که در مناطق زیر اداره طالبان زندگی می کنند همچنان می گویند که در برخی از مساجد امامانی که به نفع طالبان تبلیغ نمی کنند، نیز از سوی طالبان برکنار شده اند و به عوض آنان ملا امامان همفکر و طرفدار طالبان گماشته شده اند تا به نفع طالبان تبلیغ کنند.
طالبان تاکنون در این باره چیزی نگفته اند اما پیش از این تاکید داشته اند که نسبت به گذشته در سیاست آنان تغییر وارد شده است و به آزادی های مردم مطابق به شریعت اسلامی متعهد هستند.