دانشجویان آلمانی سرپرستی مهاجران زیر سن را به عهده می گیرند

زمانی که از علی یک نوجوان 16 ساله افغان سوال شد: "والدین او چه فکر می کنند؟ آیا آنها این را خوب می دانند که یک بزرگسال در این جا سرپرست آن ها باشد؟"

علی به این سوال جواب مثبت داده گفت: "او را والدین من رقیب خود فکر نمی کنند." او می افزاید که  پدر و مادرش دیگر نمی توانند سرپرست او باشند، زیرا آنها خیلی دور از این جا در ایران زندگی می کنند.

بینامین رولف گروسکلواس، جوان 32 ساله یکی از چهار دانشجوی رشته حقوق دردانشگاه اوگسبورگ است که به صورت افتخاری سرپرستی مهاجران زیر سن بدون همراه  را به عهده می گیرند.

پروژه آنها نیم سال پیش از روی نیاز عاجل ایجاد شد  تا به حال نیزبه چنین پروژه ای نیاز است.

ماتیاس کوبر استاد دانشگاه حقوق در دانشگاه اوگسبورگ که به دانشجویان اش در زمینه سرپرستی از مهاجران زیر سن مشوره می دهد، توضیح می دهد: "این پروژه در زمان موج آمدن پناهجویان در آلمان آغاز شد. به دلیل آمدن مهاجران زیاد، سرپرست های حرفه ای به اندازه کافی وجود نداشتند تا بتوانند ازشمار زیاد مهاجرین زیر سن حمایت کنند."

او می افزاید که به سرپرستان برای مهاجرین زیر سن بسیار ضروری است تا  نیاز روزانه آنها را برآورده کرد: "مثلاً یک تکت بس را با اعتبار به زمان معین برای آنها خرید یا یک حساب بانکی برای آنها باز کرد. تاهنوز نیز مهاجرین زیر سن بدون همراه می آیند. به این دلیل ما دانشجویان سرپرست دیگری را نیز جستجو می کنیم."

ماتیاس زاور، جوان 28 ساله یکی دیگر از سرپرستان افتخاری مهاجرین زیر سن است که به این موضوع به بسیار خوبی آشنایی دارد. او شش ماه  پیش نخستین دانشجوی حقوق بود که مسئولیت سرپرستی  یک نوجوان زیر سن از سوریه به نام لولو را به عهده گرفت. این نوجوان حالا  18 ساله شده است به این ترتیب به سن بلوغیت کامل رسیده است.

ماتیاس زاور توضیح می دهد: " سرپرست های حرفه ای غالباً وکلای مدافع هستند و می توانند فقط یک بار کودک تحت قیومیت اش را ببیند. اما اگر کسی به صورت افتخاری این وظیفه را قبول کند، می تواند زمان بیشتری را برای کودک یا نوجوان زیر سن که سرپرستی او را به  عهده می گیرد، اختصاص دهد، زیرا او می تواند خود را به یک یا انسان های کمتری متمرکز کند."

او می افزاید: "در پهلوی شناختن انسان، قبل از همه به دل باز و گشاده رویی و صبر نیاز است، به خصوص در آغاز که تفاهم مشکل است."

بعضی اوقات رفتار با نوجوانان زیر سن اندکی مشکل است. مثلاً بینامین رولف گروسکلواس که سرپرستی علی نوجوان افغان را به عهده دارد، قصه می کند: "علی فکر می کرد که با پول زیادی باید یک تلیفون موبایل جدید بخرد، باوجود آنکه موبایل قدیمی اش به خوبی کار می کرد. این درست نبود."

علی در اثنای این قصه کمی شرمگین نگاه می کند، اما سپس چهره اش می درخشد و می گوید که سرپرست او برای او چه کار هایی را انجام داده است: "او مرا در یک تیم فوتبال و کورس ورزشی  ثبت نام کرد." در کلمات اش سپاس نهفته است.

kna/hm