«تاخیر در پیمان استراتژیک به نفع افغانستان نیست»

خلیل زاد که اکنون در کابل به سر می برد، در گفتگویی با شماری از خبرنگاران در کابل گفته است: «این به نفع افغان ها و حکومت افغانستان نیست که در امضای سند همکاری های استراتژیک با امریکا تاخیر کند، به خاطری که رقابت های منطقه ای جریان دارد و کشورهای منطقه به خصوص همسایگان افغانستان می خواهند مداخلات کنونی خود را در افغانستان ادامه دهند».

حکومت افغانستان و ایالات متحده امریکا چندین ماه است که در مورد امضای پیمان استراتژیک در حال گفتگو هستند. اخیراً دو کشور گفته اند که به توافق نزدیک شده اند و در آینده نزدیک این سند همکاری درازمدت به امضا خواهد رسید.

همچنان دفتر ریاست جمهوری افغانستان خبر داده است که اندرس فو راسموسن، دبیرکل پیمان ناتو در یک گفتگوی تیلفونی با حامد کرزی، از او خواسته است که پیش از کنفرانس شیکاگو سند همکاری های استراتژیک با امریکا را به امضا برساند. کنفرانس شیکاگو در ماه می سال روان برگزار می شود.

به نقل از دفتر ریاست جمهوری افغانستان، حامد کرزی در پاسخ به این تقاضای ناتو گفته است: «حکومت افغانستان با امضای سند همکاری های استراتژیک با ایالات متحده امریکا موافقت دارد اما برای امضای این سند از جانب لویه جرگه عنعنوی، بعضی شرایط وضع گردید که باید در نظر گرفته شود».

حامد کرزی افزوده است که شرط امضای پیمان استراتژیک میان کابل و واشنگتن این است که «حاکمیت ملی افغانستان احترام گردد و هیچ افغانی از جانب نیروهای خارجی زندانی نگردد». او همچنان به این موضع اش تاکید کرده است که «تمام زندان های تحت کنترول خارجی ها باید به افغانستان سپرده شوند و همچنان عملیات شبانه نیروهای خارجی متوقف گردند».

حامد کرزی حدود دو ماه پیش اعلام کرد که در ظرف یک ماه نیروهای امریکایی همه زندانیان افغان را به زندان های افغانستان انتقال دهند. با وجود نگرانی هایی که نیروهای امریکایی در مورد انتقال زندانیان به زندان های افغانستان داشتند، این روند شروع شده اما هنوز تکمیل نگردیده است.

اما اخیراً در پی سوختاندن نسخه هایی از قرآن توسط سربازان امریکایی در پایگاه نظامی بگرام، حساسیت هایی نسبت به نیروهای امریکایی در افغانستان خلق شده است. بسیاری معتقدند که در پشت تظاهرات ضد امریکایی هفته گذشته در افغانستان، دست های بیرونی نیز در کار بوده اند که در تلاش برهم زدن روابط افغانستان و ایالات متحده امریکا می باشند.

خلیل زاد تصریح کرد که تاخیر در امضای این سند استراتژیک به نفع هر دو کشور نیست، زیرا به گفته او، اگر افغانستان به زودی در این رابطه اقدام نکند، همسایگان افغانستان از وضع کنونی استفاده کرده بر فضای همکاری میان کابل و واشنگتن آسیب وارد کنند. او گفته است که اگر وضعیت به همین شکل ادامه یابد، «برای مدت مشخصی به حضور نیروهای خارجی در افغانستان ضرورت است».

زلمی خلیل زاد در سال های اول بعد از سقوط طالبان سفیر امریکا در کابل بود و از مهمترین چهره های دولت امریکا در قبال افغانستان شمرده می شد. او با چند حکومت جمهوری خواه امریکا همکاری داشته است. خلیل زاد در سال 2005 به عنوان سفیر امریکا در عراق کارش را شروع کرد و در سال 2007 نماینده کاخ سفید در سازمان ملل تعیین شد.

میرویس جلالزی/ عارف فرهمند

ویراستار: رسول رحیم