حمله احتمالی بر خبرنگار دویچه وله در پاکستان

عبدالغنی کاکر خود از جریان حمله برجانش چنین تعریف کرد: روز یکشنبه ( 20 اپریل) سه مرد مسلح او را که سوار موتر بود در کویته، شهر جنوب غربی پاکستان، تعقیب می کردند. سپس آنها بالای موتر اش حمله کرده و فرار کردند. دو تن از عابران در اثر این حمله زخمی شدند و هم خود کاکر جراحت سطحی برداشته است. کاکر می گوید که او در روزهای گذشته از طریق تلفون تهدید شده بود.

پاکستان خطرناک است

پاکستان به عنوان یکی از خطرناک ترین کشورها برای خبرنگاران در سراسر جهان بشمار می رود. سازمان خبرنگاران بدون مرز شمارش کرده است که در سال گذشته در پاکستان هفت روزنامه نگار در جریان کار شان کشته شده اند. این کشور در سال 2012 میلادی دومین خطرناک ترین کشور بعد از مکسیکو در سراسر جهان برای روزنامه نگاران معرفی شد.

یک روز قبل از حمله بالای کاکر خبرنگار دویچه وله، در شهر بندری کراچی بالای حمید میر یکی از خبرنگاران مشهور تلویزیون پاکستان سه شلیک صورت گرفت. به قول داکتران وضعیت صحی او فعلاً با ثبات است. کمتر از یک ماه پیش، مردان مسلح رضا رومی، یک روزنامه نگار لیبرال پاکستان بعد از این که از اسلام گرایان در کشور انتقاد کرده بود، به قتل رسید. به گفته ناظران، این حملات بالای خبرنگاران نشان می دهد که تا چه اندازه زندگی برای خبرنگاران در پاکستان خطر ناک است.

سازمان غیر دولتی آسیای جنوبی "انجمن رسانه های آزاد" بر این نظر است که به ویژه گزارش دهی در مورد تروریزم و اسلام گرایی در پاکستان این خشونت ها را تحریک می کند. عبدالغنی کاکر بیشتر با جنبش استقلال طلبی در بلوچستان و با نقض حقوق بشر در این ایالت پاکستان خود را مصروف ساخته است. در بلوچستان پاکستان شبه نظامیان اسلام گرا از جمله حامیان طالبان و القاعده فعال هستند.

تحقیقات جریان دارد

کاکر در مصاحبه با دویچه وله گفت که او همواره از جانب اعضای انجمن ممنوعه نظامی بلوچ تهدید به مرگ شده است. پولیس محلی گفته است که در قبال این قضیه جدید، تحقیقات آغاز شده است. گفته می شود که این مسأله نیز باید معلوم گردد که آیا واقعاً یک حمله تروریستی بوده است و یا صرف یک حادثه ترافیکی. محمد رفیع افسر پولیس که این تحقیقات را پیش می برد می گوید:

«تحقیقات جریان دارد، عابرانی که زخمی شده بودند نمره موتر را یاداشت کردند و غنی صاحب هم نمره موتر را یاداشت گرفته است و ما هم این نمره را بدست آوردیم. کنترول را شروع کردیم و هر جای که باشند، موتر پیدا می شود و افراد مسئول دستگر خواهند شد».

اتحادیه روزنامه نگاران بلوچ این حمله احتمالی بالای کاکر را محکوم کرده است. عرفان رئیس این اتحادیه می گوید: «30 خبرنگار در بلوچستان در سال های گذشته به قتل رسیده اند». او در مصاحبه با دویچه وله اضافه کرد: «وزیر ارشد این ایالت بعد از تظاهرات مداوم ما وعده داده است که یک کمیته حقوقی را ایجاد می کند تا روی روشن شدن این قتل ها کار کند».

تهدید ها از همه جوانب

به قول کارشناسان، روزنامه نگاران پاکستانی نه تنها توسط شبه نظامیان بلکه توسط نیروهای امنیتی و استخباراتی دولتی نیز تحت فشار قرار دارند. امتیاز علم از سازمان رسانه یی (ایمفا) حمله بالای آزادی مطبوعات را از جانب دولت و افراد غیر دولتی میداند. او می گوید: «بسیاری از روزنامه نگاران در پاکستان کشته شده اند، اما تا حال هیچ کس به این دلیل محکوم نشده است. توصیه یک کمیته قضایی که به بررسی قتل سلیم شهزاد یکی از روزنامه نگاران تحقیقی باید بپردازد، هرگز به اجرا درنیامد». این روزنامه نگار پاکستانی توسط استخبارات نظامی (آی اس آی) پاکستان به قتل رسید.

اقارب حمید میر نیز (آی اس آی) را مقصر حمله بالا این خبرنگار تلویزیون پاکستان می خوانند. میر همواره سازمان های استخباراتی و نظامی پاکستان را شدیداً انتقاد کرده است و آنها را متهم به ناپدید شدن هزاران نفر در ایالت بلوچستان کرده است. اما اردوی پاکستان این اتهامات را رد کرده است.

قاضی صلاح الدین، که برای یکی از روزنامه ها در کراچی کار می کند می گوید: «بسیاری از روزنامه نگاران احساس ترس و خطر می کنند». او اضافه می کند: «سیاست در پاکستان مسیر جنایی را در پیش گرفته است. به عنوان نمایندگان مطبوعات، گزارش دهی بصورت آزاد، کار بسیار مشکل است».

اولین نشانه های بهبود

با وجود این همه، کارشناسان معتقدند که رسانه ها در پاکستان آزادی زیادی دارند. دولت می تواند مورد انتقاد قرار گیرد، همچنان سیاستمداران حتی سیستم نظامی و ادارات استخبارات و (آ اس آی) می تواند مورد انتقاد خبرنگاران قرار گیرند. ده سال قبل چنین چیزی قابل تصور نبود.

ناصر طفیل که برای کانال خبری تلویزیونی (جیو) کار می کند، می گوید: «مبارزه برای گزارش گری مستقل و عینی ادامه خواهد داشت». او اضافه می کند: « آنچه را ما بدست آورده ایم، نتیجه مبارزات ما بر علیه ظلم و ستم و نتیجه تلاش های ما برای آزادی است».