جوانان آلمان غربی بیست سال پس از وحدت دوباره

ماتیو بروسیت صبح ها تا آخرین دقایق ممکن در بستر خود باقی می ماند. بالاخره با عجله برمی خزد، فوراً شاور می گیرد، بسرعت لباس می پوشد و پس از نوشیدن یک گیلاس قهوه، راه می افتد. این شاگرد مکتب اکثر اوقات درست در لحظه ای که از در خانه پا بیرون می نهد، می گوید: "چه خوب است که تنها 20 متر دورتر از مکتب زندگی می کنم. این تقریباًهمان اندازه است که اتاق معلمان از صنف درسی ما فاصله دارد".

ماتیو در لیسه عالی سنگت ایرمگاردیس در شهر کلن آلمان درس می خواند. این مکتب در ناحیه باینتهال در جنوب کلن واقع است. اکثریت باشندگان این ناحیه را قشر متوسط تشکیل میدهد.

جدایی ویا وحدت دوآلمان جزء درس تاریخ شاگردان

پیترا لینسن معلم تاریخ است. موضوع امروزی بر سر "گذشته نه چندان دور آلمان" می چرخد. او از شاگردان می پرسد که چه کسی حد اقل یک بار در پای دیوار برلین بوده است. به گفته او نیمی از شاگردان و یا هم دو سوم آنها پاسخ مثبت دادند.

معلم می پرسد: "دیوار در بخش برلین غربی نقاشی و رنگ آمیزی شده بود، آیا می دانید که در بخش شرقی چگونه معلوم می شد؟"

یکی از شاگردان پاسخ می دهد: "در آنطرف هیچ چیزی بروی دیوار دیده نمی شد.

معلم حرف شاگرد را تأیید می کند و می گوید که بخش شرقی دیوار اصلاً نم یشد نقاشی شود، چرا؟

شاگرد دیگری در پاسخ می دهد: "در آنطرف رسیدن تا پای دیوار ناممکن بود".

معلم می گوید: "بلی، درست است. در بخش شرقی برج های ترصد وجود داشتند و نگهبانان گزمه می گشتند و بالای کسانی که برای رسیدن به دیوار تلاش می کردند، شلیک می کردند".

آلمان شرقی، فروپاشی دیوار، وحدت دوباره، این ها چیز های اند که جوانان 17 و 18 ساله بیشتر از طریق فیلم ها با آن آشنا شده اند. وحدت دو آلمان برای آنها واقعی است. یکی از شاگردان می گوید: "گمان نمی کنم که دیگر کسی دیوار حایلی را در ذهن داشته باشد. من هم با همین مفکوره بزرگ شده ام که تنها یک آلمان واحد وجود دارد".

شاگردان دیگر با علامت سر حرف های او را تأیید می کنند.

دیگر تفاوتی وجود ندارد

توماس گنزیکه جامعه شناس انستیتوت "تی.ان .اس. اینفراتست" در شهر مونشن آلمان است. این محقق می گوید؛ بیست سال پس از وحدت دوباره جوانان شرق و غرب یک گروه متجانس را می سازند. او دلیل آن را شرایط تقریباً مشابهی می خواند که این جوانان در آن بزرگ می شوند. اما به گفته وی اگر نیک نگریسته شود، تفاوتی بین آنان وجود دارد، و آن شرایط اقتصادی است. جوانان آلمان غربی در وضع بهتر مالی قرار دارند، ازاین رو جوانان آلمان شرقی کمتر به آینده خود خوشبین اند. این برای توماس گنزیکه تعجب آور نیست، زیرا میزان بیکاری جوانان در شرق دوبرابر بیشتر از غرب است.

ماتیو از بابت مالی نگران نیست، زیرا خانواده اش متمول است. ماتیو می خواهد پس از مکتب در رشته مهندسی تحصیل کند و در آینده در خارج، آنهم در اسپانیا در شهر رؤیایی اش مادرید، زندگی کند. گرچه او به سیاست علاقه دارد، اما فعالیت سیاسی ندارد و بیشتر خود را به موسیقی سرگرم و مشغول می سازد.

نزدیکی جوانان آلمان غربی بیشتر به "نظام جمهوری فدرالی"

به گفته گنزیکه جامعه شناس و محقق امور جوانان راستگرایان تندرو در شرق هم در اقلیت قرار دارند. گنزیکه در این مسأله گرایشی را می بیند که جوانان آلمان شرقی سیاست، اقتصاد و جامعه جمهوری فدرالی آلمان را نسبت به همسالان آلمان غربی خود بیشتر مورد سؤال قرار می دهند. به باور گنزیکه دلیل آن این است که والدین، مکتب و رسانه ها در غرب آلمان به ابعاد وسیعتر و به گونه مسلم از آن موضعگیری حمایت می کنند که در آن نظام حاکم در جامعه مورد تأیید قرار می گیرد.

گروتس بیرگیت/ ابراهیم خیل

ویراستار: یاسر