تیم ملی فوتبال زنان افغانستان؛ تیمی که هست اما نیست
۱۴۰۲ فروردین ۳, پنجشنبه
فاطمه مرسل سادات بازیکن خط دفاعی به دویچه وله گفت این تیم «مانند خانواده دوم در یک کشور بیگانه» می‌باشد.
یک و نیم سال پیش، زمانی که طالبان تندرو قدرت را بار دیگر در افغانستان تصرف کردند، مرسل سادات بازیکن تیم ملی فوتبال زنان افغانستان بود. او هنوز هم عضو این تیم است. به هر حال این دختر ۲۰ ساله در باشگاه فوتبال ملبورن پیرهن «تیم زنان افغان» را می‌پوشد.
مرتبط: سمیرا اصغری: در صورت بهبود شرایط حاضرم به افغانستان برگردم
یک سال پیش، باشگاه آسترالیایی به مرسل سادات و سایر هموطنانش محیط ورزشی جدید اعطا کرد تا «تیم ملی زنان افغان را برای برگشت به فوتبال حمایت کند.» از آن زمان تاکنون، زنان افغان در لیگ هفتم آسترالیا بازی می‌کنند.
به صفحه اینستاگرام دویچه وله بپیوندید
مرسل سادات گفت: «با کمکی که دریافت کردیم، ما به خوبی در آسترالیا مقیم شدیم. زندگی نه زیاد خوب است و نه زیاد بد، زیرا ما همه با قضایای (پناهندگی) خانواده‌ها و حمایت عاطفی و مالی از آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنیم.»
پس از آنکه طالبان در آگست ۲۰۲۱ قدرت را تصرف کردند و زمانی که کابل در هرج و مرج فرورفت، حکومت آسترالیا بازیکنان بین‌المللی افغان را تخلیه کرد. چهار ماه بعد، خانواده فاطمه سادات به ایران فرار کرد.
خانواده‌های بسیاری بازیکنان تیم فوتبال در حال حاضر در بیرون از افغانستان هستند، ولی برخی از خانواده‌ها توانایی مالی بیرون شدن از افغانستان را نداشتند و با ترس و هراس هنوز در افغانستان به سر می‌برند.
ترس از تعقیب و بازداشت وابستگان یک نگرانی همیشگی برای این بازیکنان در تبعید است. سادات می‌گوید: «همه ما می‌ترسیم که اگر طالبان خانواده‌های ما را پیدا کنند، زندگی آن‌ها بخاطر ما به خطر می‌افتد.» زنان آموزش‌دیده و دارای اعتماد به نفس مانند مرسل سادات، در جهان‌بینی طالبان نمی‌گنجند.
محروم از رده‌بندی فیفا
تیم فوتبال زنان افغانستان با پرواز از کابل، از عضویت در فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا دست کشید. از سال ۲۰۲۲ بدینسو، افغانستان در رده بندی زنان فیفا حضور ندارد. کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز اخیراً این کشور را از مسابقات انتخابی المپیک زنان برای پاریس که در ماه اپریل آغاز می‌شود، بیرون کرد.
در اخیر ماه فبروری، یک بیانیه فدراسیون فوتبال افغانستان زمانی سروصدا برپا کرد که ایجاد یک تیم جدید فوتبال زنان را اعلام کرد و از زنان افغان مقیم خارج دعوت کرد تا برای عضویت در این تیم، درخواست بدهند. ظاهراً فردی که هنوز رسماً مسئول رسانه‌های فدراسیون فوتبال افغانستان است و در حال حاضر در آلبانیا زندگی می‌کند، مسئول این بیانیه بوده و حمایت فیفا را با خود داشته است.
خالده پوپل کاپیتان پیشین تیم فوتبال زنان به دویچه وله گفت: «این بیانیه توسط فدراسیون حذف شد.» او افزود: «فدراسیون در رسانه‌های محلی اعلام کرد که هیچ کسی در خارج از افغانستان نمی‌تواند از آن‌ها [تیم ملی فوتبال زنان افغانستان] نمایندگی کند.»
پوپل در سال ۲۰۰۷ اولین کسی بود که کاپیتان تیم ملی زنان افغان شد. در سال ۲۰۱۸ او و حداقل چهار بازیگر دیگر زن، کرام الدین کریم رئیس سابق فدراسیون فوتبال افغانستان را به آزار مکرر جنسی متهم کردند.
در همین حال، پوپل سال‌هاست در دنمارک زندگی می‌کند و نهادی زیر عنوان «قدرت دختران» ایجاد کرده تا به زنان مهاجر برای داشتن اعتماد به نفس و استقلالیت بیشتر، از طریق ورزش کمک کند.
در سال ۲۰۲۱ پوپل و نهادش تخلیه تیم ملی زنان افغان به آسترالیا را هماهنگ کرد. در ماه جنوری پوپل و ملاله یوسفزی برنده جایزه صلح نوبل از فیفا خواستند تا تیم فوتبال زنان افغان در تبعید را که در ملبورن آسترالیا مستقر می‌باشد، به عنوان تیم ملی افغانستان به رسمیت بشناسد.
پوپل: «همه برای هیچ بود»
مرسل سادات می‌گوید: «در صورتی که بتوانیم از فیفا برای کشور ما مجوز بگیریم و پرچم افغانستان را در میان کشور دیگر به اهتزار در آوریم، برای من و تیمم در اینجا ارزش جهانی دارد.»
او افزود: «ما و زنانی که پیش از ما فوتبال می‌کردند، در این راه قربانی‌های زیادی داده ایم... ما این کار را کردیم تا دوباره فوتبال بازی کنیم و به دنیا نشان دهیم که یک دختر افغان می‌تواند برای رویاها و اهدافش بجنگد.»
مرتبط: اولین لیگ فوتبال دختران در عربستان سعودی
از سوی دیگر خالده پوپل مایوس شده است. او می‌گوید: «به عنوان بازیکنی که از ابتدا با تیم ملی فوتبال افغانستان بازی کرده ام و با سایر بازیکنان سخت رزمیدیم تا تاریخ بسازیم و فوتبال زنان را به بخشی از فرهنگ در جامعه افغانستان تبدیل کنیم، غم‌انگیز است که ببینیم همه آن [دست آوردها] در حال محو شدن است و آن همه زحمات ضرب صفر می‌شوند.»
او افزود: «من از از فیفا و نهاد حاکم بر ورزش توقعات زیادی داشتم، اما آن‌ها بار دیگر نشان دادند که فوتبال زنان همیشه دوم است نه در اولویت.»
سکوت فیفا
پوپل به ویژه به این دلیل خشمگین است که فیفا حتا به درخواست‌های پیهم تیم فوتبال زنان در آسترالیا و ابتکار او و یوسفزی پاسخ نداده است.
او گفت: «این شرم‌آور است، سازمانی که خود را حاکم فوتبال می‌داند هنوز حتا یک بیانیه برای همبستگی با بازیکنان ارائه نکرده است. فیفا با سکوت خود به صورت غیرمستقیم از تصمیم طالبان که می‌گویند زنان متعلق به آشپزخانه هستند، حمایت می‌کند.»
درخواست دویچه وله از فیفا برای ابرازنظر در این مورد بی‌پاسخ ماند. دویچه وله از فیفا پرسیده بود که چرا این سازمان در برابر فدراسیون فوتبال افغانستان موقف‌گیری نمی‌کند. ماده چهارم اساسنامه فیفا در کنار موضوعات دیگر در صورت تبعیض جنسیتی یک عضو را به تعلیق و یا حتا به اخراج تهدید می‌کند.
پوپل ۳۵ ساله می‌گوید بازیکنان زن فوتبال هنوز در افغانستان در معرض خطر هستند: «هنوز تیم ملی زیر پانزده سال ما در افغانستان گیر مانده است.»
مرتبط: ۱۰۰ فوتبالیست زن و مرد از افغانستان خارج شدند
فاطمه مرسل سادات نیز با بازیکنانی که در افغانستان هستند و از او و پوپل کمک خواسته اند، تماس دارد. او گفت: «وقتی نمی‌توانم آن‌ها را کمک کنم، احساس گناه می‌کنم و بیش از این نمی‌توانم کاری انجام دهم. من تلاش می‌کنم تا صدای آنان باشم و صدای آنان را در جایی بلند کنم که همه جهان ببینند چه چیزی در آنجا جریان دارد.»
او گفت: «من رؤیاهای زیادی برای آینده دارم و مهم‌ترین آن این است که بار دیگر برای تیم ملی فوتبال افغانستان بازی کنم و افغانستان را کشوری ببینم که در آن محدودیت نباشد.»