تلاش دانشجویان آلمانی برای کمک به دانشجویان افغانستان

همزمان با روز جهانی پناهندگان، حدود 100 تن به دعوت این سازمان در یک سالون سینما در شهر بن آلمان فلمی را تماشا کردند که مهاجرت یک نوجوان افغان به نام جمیل را از اردوگاه مهاجران در پاکستان به لندن به تصویر کشیده است.

فلم "در این جهان" در سال 2002 با کارگردانی مایکل وینترباتوم، فملساز انگلیسی ساخته شده است. موضوع اصلی فلم، تصمیم به مهاجرت و دشواری هایی است که شخصیت فلم در مسیر راه با آنها مواجه می شود. شخصیت فلم دلیل اصلی مهاجرت غیرقانونی و قاچاقی اش را درس خواندن در لندن عنوان می کند.

کارینا گلدهاوسر، دانشجوی رشته ریاضی گفت که با تماشای این فلم کمبودی ها و مشکلات جوانان افغان را درک کرده و می خواهد به آنها کمک کند.

کسانی که به تماشای این فلم گردهم آمده بودند هر کدام شش یورو ورودی پرداختند و از اشیایی را که به فروش گذاشته شده بود، خریداری کردند. اعضای سازمان "تحصیل بدون مرز" گفتند از این پول ها برای حمایت از دانشجویان در افغانستان استفاده می شود.

سازمان "تحصیل بدون مرز" در هماهنگی با موسسه هلپ (کمک) آلمان و برخی تمویل کنندگان مالی برای دو تن از دانشجویان افغان در دانشگاه هرات بورسیه سه ماهه داده است. این سازمان بخش عمده ای از هزینه هایش را از طریق برگزاری دعوت های عمومی و جمع آوری اعانه به دست می آورد. این سازمان دو سال می شود که با دانشگاه هرات ارتباط برقرار کرده و در صورتی که نتیجه خوب بگیرد، فعالیت هایش را در دیگر نقاط افغانستان نیز گسترش می دهد.

فکر ایجاد چنین سازمانی پس از پایان جنگ در کشور چچن میان دانشجویان فرانسوی در پاریس شکل گرفت و به دیگر بخش های اروپا هم گسترش یافت. حالا این سازمان غیرانتفاعی با 150 کارمند در کشورهای فرانسه، کانادا،اسپانیا و آلمان فعالیت دارد.

پروفیسور کریستین شیرمخر، استاد علوم اسلامی در آلمان و بلجیم می گوید: «او (شخصیت فلم) زندگی آرام و زیبایی داشت. او چشم اندازی نداشت که دوباره به افغانستان باز گردد. اما هیچ زمینه تحصیلی و آموزشی نداشت و آینده ای برای خودش نمی دید. این دلیل قوی برای مهاجرت وی بود. تنها بمباران کردن مردم و کشتن آنان دلیل پناهندگی نیست. من فکر می کنم این وضعیت در افغانستان هم تا حدودی وجود دارد و خیلی از انسان ها به همین خاطر آنجا را ترک می کنند».

کریستین شویی، برگزارکننده این نمایش فلم گفت که یکی از برنامه های آنها کمک به دانشجویانی است که توانایی درس خواندن در کشور شان را ندارند: «کار ما کمک دانشجویان برای دانشجویان است. بزرگترین سلاح ما دانش است. فکر ما این است تا برای کسانی که می خواهند در کشور شان درس بخوانند بورسیه بدهیم. این بهتر است که استعدادها را در کشور خود شان کمک کنیم تا مجبور به ترک آنجا نشوند».

افغانستان بیشترین مهاجر را در سطح جهان دارد. برعلاوه کسانی که برای کارگری و یک زندگی بهتر کشور را ترک می کنند، شمار زیادی از درس خوانده های افغان نیز مبجور به ترک وطن می گردند. در این اواخر، نگرانی از آینده به فرار درس خوانده ها از افغانستان افزوده است.

جماهیر انوری، وزیر امور مهاجرین افغانستان می گوید که شایعات "دشمنان افغانستان" در مورد آینده افغانستان بعد از خروج نیروهای بین المللی باعث شده که آنها وطن را ترک کنند. او می افزاید: «ما با سازمان بین المللی مهاجرت (آی.او.ام) به صورت فشرده کار می کنیم و برنامه هایی داریم که تحصیلکرده های افغانستان را دوباره برگردانیم. افغانستان در حال بازسازی و نوسازی است و ما به قشر جوان و تحصیل کرده نیاز مبرم داریم».

سازمان "تحصیل بدون مرز" با یک هزار عضو هرچند توانایی کمک زیاد به دانشجویان افغان را ندارد، اما تصمیم دارد در آینده بیشتر به دانشجویان افغانستان در داخل این کشور کمک کند. این سازمان برنامه ای برای آوردن دانشجویان افغان به اروپا ندارد.