تصویر: زندگی در کرایست‌چرچ بعد از حملات تروریستی بر مساجد

عمر نبی (سمت چپ) در مزرعه کوچک اش در حومه شهر کرایست‌چرچ یک گودال کنده است و چاقو را تیز کرده است. او می خواهد برای یادبود از پدرش حاجی داوود که در حمله یک راستگرای افراطی در مسجد النور کشته شد، یک گوسفند ذبح کند.

حاجی داوود نبی، پدر عمر نبی، موترهای کهنه و زنگ زده را جمع آوری می کرد. او همیشه آرزو داشت که در این محل بتواند یک مسجد کوچک بسازد. اکنون پسرش می خواهد این آروزی او را عملی کند. این مرد ۴۳ ساله می گوید: «این کار برای من معناهای زیادی دارد.»

محمد پسر حسین مصطفی ساعتی را در دست دارد که در هنگام حمله در دست پدرش بود. محمد این ساعت را در گذشته به پدرش تحفه داده بود. او اندکی بعد از خبر کشته شدن پدرش، از محل کارش در عربستان سعودی به زیلاند جدید برگشت. حالا او می گوید در همان گوشه یی که پدرش نماز می خواند، او نیز عبادت می کند.

چند هفته پیش از این که حسین مصطفی در حمله بر مسجد کرایست‌چرچ جان خود را از دست دهد، این آلبوم عکس را تهیه و تنظیم کرده بود. بعد از زمان مرگش همسرش این آلبوم عکس را ورق می زند. چه درد جانکاهی. خانه آنها از مسجد النور فقط چند دقیقه با موتر فاصله دارد. اکنون او بیشتر وقت خود را در مسجد سپری می کند.

مسجد النور یکی از دو مسجد در شهر کرایست‌چرچ بود که به روز ۱۵ مارچ هدف حمله تروریستی قرار گرفت. حمله کننده در هنگام ادای نماز جمعه نمازگزاران را هدف گلوله باری قرار داد. عامل این رویداد یک تروریست راستگرای افراطی آسترالیایی بود. در مجموع ۵۰ نفر در این رویداد کشته و شمار زیادی نیز زخمی شدند. بیشترین قربانیان نمازگزاران مسجد النور بودند.

بعضی از کسانی که در آن روز در مسجد بودند توانستند خود را مخفی کرده و از کشتار نجات یابند. چنانچه اسرافیل حسین، موذنی از بنگله دیش قصه می کند، یک پسر سه ساله خود را در این الماری پنهان کرده بود تا از گلوله نجات یابد.

برای مارک رانگی ۵۹ ساله (راست)، کرایست‌چرچ به یک کابوس تبدیل شد. این مرد نیوزیلندی می خواست قبل از بازگشت به سیدنی با خویشاوندان خود در کرایست‌چرچ دیدار کند و برای اولین بار در مسجد النور عبادت کند. در عوض او مجبور شد از این مسجد برای نجات زندگی اش فرار کند. گرچه او از ناحیه پا زخمی شده است، اما باز هم می تواند دوباره بر روی پای خود پایستد و راه برود.

فرید احمد (بر روی ویلچیر در حال دعا با همسایگان) از این حمله جان سالم به در برد. خانمش حسنا در این حمله کشته شد. احمد می گوید هنگامی که اولین شلیک‌ها صورت گرفت، او شمار زیادی از زنان و کودکان را از مسجد خارج کرد اما هنگامی که برگشت تا خانم خود را پیدا کند، حمله کننده بر او نیز شلیک کرد. در پایان ماه مارچ فرید احمد زمانی در سطح جهانی خبرساز شد که اعلام کرد فرد حمله کننده را می بخشد.

سردار فیصل (نفر دومی از سمت چپ) مشهور است که همیشه در وقت معین به مسجد می رسد. اما در روز حمله او تاخیر داشت و هنگامی که حمله کننده بر نمازگزاران آتش گشود، او هنوز هم در وضوخانه بود. چیزهایی را که او شنیده و دیده است، از آن زمان به بعد او را در خواب و بیداری رها نمی کند. آنچه را او شنیده و دیده است مانند تکرار یک فیلم ویدیویی است که همواره در ذهن او تکرار می شود.

حازم محمد در کف مسجد النور در میان اجساد نمازگزاران و زخمیان افتاده بود. هنگامی که تیرانداز بالای سرش ایستاده بود، او خود را بی حرکت انداخته بود. اکنون او به یاد دوستان کشته شده اش گریه می کند. او می گوید که بیش از ۴۰ سال پیش از بغداد به زیلاند جدید مهاجرت کرده است. او گفت: «گویا من به تاریخ ۱۵ مارچ دوباره تولد شده ام.»