تصویر: زنان کارگر و "برده داری مدرن در افغانستان"

زنان کارگر در شرکت پشم پاکی در کاروانسرایی در منطقه درب خوش ولایت هرات مشغول پاک کردن کرک از پشم مواشی هستند. عکاس: شعیب تنها/ نویسنده: ر.ش

این زنان باید از ساعت هفت صبح تا چهار عصر کار کنند تا فقط ۱۷۰ افغانی دست‌مزد بگیرند. این حقوق برای یک خانواده پنج نفره (تعداد متوسط در افغانستان) بسیار ناچیز است. با این پول فقط می توان ۱۷ عدد نان خشک خرید.

در هرات چندین کارگاه کرک پاکی وجود دارد که گفته می شود بیش از ۲۰۰ زن در آنها کار می کنند. اکثر این زنان بیوه هستند و خودشان سرپرستی خانواده را به عهده دارند. آنها مجبور هستند برای حفظ موقعیت کاری شان اعتراض نکرده و سخت تلاش کنند.

این زنان از آنجایی که از صبح تا شب در زیرزمین های بزرگ و نمناک روی پشم گوسفند و بز کار می کنند، در معرض ابتلا به بیماری های زیادی قرار دارند. مکان هایی که این زنان کار می کنند اکثرا نه سیستم تهویه دارد و نه خودشان ماسک و لباس مخصوصی برای پوشیدن دارند.

کارگران اکثرا در افغانستان بیمه ندارند؛ آنهم این بیوه زنانی که برای کار روزانه شان معادل بهای فقط ۱۷ عدد نان خشک دست‌مزد دریافت می کنند. بسیاری از این زنان به بیماری های تنفسی و بینایی مبتلا شده اند. شایع ترین بیماری بین این زنان سل یا "توبرکلوز" می باشد. این زنان تقریبا به یک مرگ تدریجی و تلاش برای زنده ماندن تن داده اند.

هر یک از این زنان، به قول خود شان، باید در برابر مزدی که می گیرند، روزانه حداقل ۳۰ کیلو پشم را پاک کند. برخی از آنان به این باور هستند که کار یک هفته ای را باید در یک روز انجام دهند.

نسیمه و پریگل می گویند از مجبوریت این کار را می کنند و از این طریق خرج بخور و نمیر خود و خانواده شان را تامین می نمایند. آنها باید پشم سفید را از سیاه جدا کرده، کرک و کشمیره پشم را جدا کرده، آنها را به هم ببافند و بسته بندی کنند و در نهایت پشم را در جوال های بزرگ جاسازی نمایند. هر چهار کیلو کرک در بازار هرات شش هزار افغانی و در چین فقط یک کیلوگرام تا ۸۰ دالر آمریکایی قیمت دارد.

کرک و کشمیره ای که این زنان در این وضعیت پاک می کنند، به کشورهای چین در آسیا و بلجیم در اروپا صادر می شود. سازمان های حامی کارگران وضعیت این زنان را "برده داری مدرن" خوانده و از دولت افغانستان خواهان بازرسی محلات کار این زنان و دیگر کارگرانی هستند که در چنین وضعیت هایی مجبورند کار کنند. اتحادیه های کارگری همواره در افغانستان از وضعیت نابسامان کارگران شکایت دارند.