تبصره: آلمان موضع شدیدتری در برابر ترکیه اتخاذ نمود

حکومت آلمان دیگر صرف به طور لفظی از انقره فاصله نمی گیرد، بلکه دست به اقدامات مشخصی می زند. کریستف اشترک از دویچه وله در این تبصره می‌نویسد که این اقدام مدت طولانی به تاخیر افتاد، اما اطمینانی وجود ندارد که نتایجی بار آورد.

حکومت آلمان سرانجام در برابر ترکیه ایستاد. این اقدام دست کم با اندکی تاخیر صورت گرفت. اقدامات دیگر نیز قابل پیش بینی و درک اند، اما مهمتر آن است که جانب آلمان اکنون برای نخستین بار روشن گردانید که دیگر تنها به اندرز دادن به ترکیه متوسل نمی شود. زیگمار گابریل وزیر خارجه آلمان فدرال نیز همبستگی اش را با احزاب مشمول حکومت ائتلافی مورد تاکید قرار داد، حتا در زمان حاضر که وقت کار زار انتخاباتی در آلمان است.

برای ماه ها ترکیه با شهروندان زندانی شده آلمانی به شیوه ای رفتار می کند که برای هیچ کشور عضو اتحادیه اروپا باور کردنی نبوده و منجر به بحران دپیلوماتیک می شود. نه تن از جمله ۲۲ تبعه آلمان که در ترکیه بازداشت شده اند، در حبس توقیفی پیش از محاکمه قرار دارند. مشهورترین نمونه آن پیتر شتویتنر کارمند عفو بین الملل آلمانی، دنیس یوچل ژورنالیست که از ۱۵۷ روز به اینسو زندانی می باشد و میزاله طلوع ترجمان اند. هرسه تن متهم اند که تبلیغات تروریستی را پخش می کنند. وزیر خارجه آلمان خاطر نشان نمود که «آن ها در برابر بی عدالتی ئی ایستادگی می کنند که می تواند هرکس را آماج قرار دهد.»

یک تحریک ثابت

این حقیقت که شهروندان آلمانی در سرتاسر جهان به دلایل مختلفی مانند جرایم خشونتبار، تخلفات ترافیکی، بدرفتاری های جنسی و غیره بازداشت می شوند، در دنیای جهانی شده ما یک امر عادی و بخشی از امور دیپلوماتیک است. گابریل گفت که در مورد آلمانی های زندانی شده در ترکیه «در هر مورد ما می بایست برای دسترسی قونسلی مبارزه می کردیم که یک حق تضمین شده در حقوق بین المللی است.»

از نگاه وزیر خارجه و همچنان صدراعظم آلمان این یک بی حرمتی به دیپلومات ها و یک تحریک پایدار می باشد. اما در این مورد چیز بیشتری مطرح می باشد و آن رو گردانی از ازرش های بنیادی اروپائی به شمول مدار اعتبار بودن آن ها و دموکراسی و ترک کردن حاکمیت قانون می باشد.

با توجه به چنین زمینه هائی دیده شود که اقداماتی که اکنون اتخاذ می گردند، یعنی توصیه ها در خصوص مسافرت، ضمانت های دولتی صادراتی و قرضه ها برای سرمایه گذاری تا کجا مفید واقع می شود؟ وزارت خارجه آلمان دستورالعمل های سفر تجدید نظر شده صادر نموده است، اما به نظر می رسد که تبعات آن اندک است. حکومت از قرار معلوم از دستور العمل های شدیدتر یعنی صدور اخطار در قبال سفر خودداری می کند که قبلاً در مورد ۲۵ کشور دیگر صورت گرفته است. شاید ترس از آن باشد که آژانس های سفری در محکمه اقامه دعوا نمایند و تقاضای جبران خسارت از بابت عواید شان را بکنند. این وزارت به مردمی که در نظر دارند تعطیلات شان را در سواحل آفتابی ترکیه بگذرانند،هشدار داده و گفته است: «از کسانی که می خواهند به ترکیه به دلایل شخصی یا تجارتی سفر کنند، تقاضا می شود تا بسیار محتاط باشند و خود را باید در قونسلگری و سفارت آلمان راجستر کنند، ولو آنکه این سفر برای بازدیدهای کوتاه هم باشد.» هر سفری متضمن خطر است. بهتر است از آن جلوگیری شود.

همچنان اعلام گابریل برای تغییر ترتیبات ضمانت دولتی شرکت های آلمانی که در ترکیه سرمایه گذاری می کنند، حامل پیامدهائی بیشتر برای ترکیه می باشد تا آلمان، که درحال حاضر اقتصادش در حال رونق و شگوفائی است. همچنان این امر به معنای علامتی به اقتصاد آلمان است که برلین دیگر به ترکیه اعتماد ندارد. برای تجارت خارجی آلمان در آستانه این اعلام گابریل انتظار می رود که «افول قابل ملاحظه» به وجود آید، اما اقتصاد «لرزان» نمی شود.

ارزش ها بهائی دارند

بلی ارزش های اروپائی بهائی دارند. هنگامی که امروز ایستگاه های تلویزیونی انتظار سخنرانی گابریل را می کشیدند، یکی از آن ها اعلان تجاری اداره توریسم ترکیه را پخش می کرد که حاکی از دوستی، صلح و هم آهنگی بود. این کاملاً تخریش کننده بود. در حالیکه شرکت انتشارات جهانی "اشپرینگلر" با هشتگ "دنیس را آزاد کنید" برای کارمند زندانی شده اش مبارزه می کند، در بیلبورد برقی دفتر شپرینگر در برلین مانند سایر روزنامه های آلمانی اعلانات بزرگی برای توریسم در ترکیه وجود دارد. هرگاه شما ارزش های تان را گرامی می دارید، باید اراده آن را داشته باشید تا بهایش را بپردازید.  

فقط دوماه پیش از انتخابات پارلمانی، در گرماگرم کارزار انتخاباتی، گابریل بر توافق و همسوئی اش با انگلا مرکل صدراعظم آلمان فدرال تاکید کرد. همچنان مارتین شولتس رقیب مرکل چنین کاری نمود. حکومت و احزاب آلمانی یک موقف متحد در قسمت اتخاذ یک موضع شدید تر در برابر ترکیه دارند. فقط در پایان سخنرانی گابریل روشن بود که او و مارتین شولتس موضع شدید تر در برابر انقره اتخاذ می کنند. او می خواهد روابط را در سطح مذاکرات برای  ورود ترکیه در اتحادیه اروپا و وحدت گمرک ها متوقف گرداند. آیا سوسیال دموکرات ها یک در عقبی برای شان می سازند؟  و یا اینکه احساس می نمایند طرز برخورد کنونی آلمان نمی تواند بر انقره تاثیر داشته باشد؟ اما اردوغان از مدت طولانی به اینسو راهی را انتخاب کرده است که منجر به دوری از اروپا می شود، نه صرفاً آلمان.

نویسنده: کریستوف اشتروک/ ر. ر.

اگر در این زمینه نظری دارید، می‌توانید در زیر این مطلب بنویسید.