بی سرنوشتی مهاجران در مرز صربستان و هنگری

مهاجران در منطقه مرزی صربستان با هنگری اتراق کرده اند. در کمپ وضع خوب نیست. شب ها مارها وارد خیمه ها می شوند و پشه ها هم به شدت و سرعت نیش می زنند. ناامیدی و عدم اطمینان فراوان است.

این مهاجران از کشورهای جنگ زده افغانستان، سوریه، عراق و دیگر کشورهای درگیر بحران هستند. آنها به امید عبور از مسیر بالکان کشورهای شان را ترک کرده تا خودشان را به کشورهای اروپای غربی و مرکزی برسانند. از زمانی که مرز بالکان در ماه مارچ بسته شد، این مهاجران تلاش کرده اند که از طریق مسیر پرخطر بحیره مدیترانه و مرز آبی میان لیبیا و ایتالیا خودشان را به اینجا برسانند؛ مسیری که هر روز هزاران تن جان شان را در آن به خطر می اندازند.

این مهاجران در ساحه حایل میان صربستان و هنگری زندگی می کنند. هوا به شدت گرم است و تنها یک نل آب وجود دارد. هیچ دستشویی و حمامی وجود ندارد. صدای گریه یک نوزاد به گوش می رسد. مادرش در فضای باز جانش را صابون می زند و روی او آب می ریزد. یک کودک دیگر و چند مهاجر دیگر با حوصله بالای سرشان ایستاده اند و بوتل های پلاستیکی آب و لباس هایی را در دست دارند که می خواهند بشورند. فاضلاب هم به سویی روان است.

خیمه های کوچک روی زمین خاکی افراشته شده اند. خیلی از خیمه ها با لحاف برای محافظت از نور آفتاب پوشانده شده اند. برخی از مهاجران خوش شانس تر، توانسته اند زیر چند درختی که موجود است خیمه بزنند.

بسیاری از این مهاجران روزها و حتی هفته ها است که پشت حصار مرزی هنگری خیمه زده اند. آنها منتظر مقامات هنگری هستند تا به آنان اجازه دهند که داخل این کشور شوند. این یک قمار با سرنوشت است. هنگری تنها روزانه 15 تن را از این کمپ اجازه ورود داده است. کمپی که بیشترین ساکنانش زنان و کودکان هستند. هنگری می خواهد حتی قوانین سختگیرانه تری را وضع کند تا شمار پناهجویان را در اتحادیه اروپا به حداقل برساند.

مهاجرانی که در فاصله هشت کیلومتری مرز بازداشت شوند، به این بازداشتگاه برده می شوند. خبرنگار اسوشیتدپرس روز دوشنبه از این کمپ دیدن کرده است؛ جایی که پناهجویان انتظار می کشند تا درخواست های پناهندگی شان به مقامات هنگری سپرده شود. به گفته این خبرنگار، انتظار می رود شمار کمی اجازه ورود به هنگری را بیابند.

قوانین سختگیرانه شمار آوارگان را در مرز صربستان و هنگری افزایش می دهد؛ جایی که به گفته مقامات در سال جاری 17 هزار و 62 مهاجری که قصد داشتند غیرقانونی وارد هنگری شوند، توقف داده شده اند.

یک زوج از افغانستان نیز یک هفته است که در کمپ "هورگو" هستند. آنها می گویند کشورشان را به خاطر اینکه با نهادهای غیردولتی خارجی کار می کردند و از سوی طالبان تهدید شده اند، ترک کرده و راهی اروپا شده اند. حالا آنها نمی دانند که چه آینده ای در نظرشان است و آیا اجازه ورود خواهند یافت؟

حمید سید پناهجوی 28 ساله افغان گفت: «ما امکاناتی نداریم. حتی تشناب و حمام هم نداریم. چهار روز است که من شاور نگرفته ام». آزاده خانم 23 ساله اش هم شکایت کرد: «روزها بسیار گرم است و شب ها بسیار سرد». او افزود که مهاجران باید شب ها با پشه ها و دیگر حشره های گزنده و حتی مارها درگیر باشند.

این زوج درخواست ورود به هنگری را داده اند، اما هنوز پاسخی دریافت نکرده اند. سید می خواهد به جای اینکه جانش را به خطر اندازد و با قاچاقچیان انسان معامله کند، قانونی به اروپا وارد شود و درخواست پناهندگی بدهد.

بیش از یک میلیون مهاجر در سال 2015 و در جریان بجران مهاجرت به اروپا آمده اند. روز دوشنبه قاچاقچیان انسان قصد داشتند گروهی از مهاجران را از صربستان به اتریش ببرند؛ اما پولیس هشت نفرشان را بازداشت کرد. پولیس صربستان گفت که آنان از هر پناهجو 1200 یورو گرفته بودند.

احمد شهیم و 11 عضو خانواده اش که اکثرا زنان و کودکان هستند روز دوشنبه به این کمپ رسیده اند. وی نمی خواهد بیش از 15 روز برای ورود به هنگری انتظار بکشد. او شاید به دام قاچاقچیان انسان بیفتد: «ما اسم مان را در لیست انتظار می نویسیم؛ اما چون کشورهای اروپایی قوانین شان را زود عوض می کنند، ممکن است ما به مقدونیه و یا یونان برگشت بخوریم».

وضعیت در کمپ روز به روز بدتر می شود و شمار مهاجران بیشتر می گردد. سازمان های امدادی گفتند که خیلی از پناهجویان در این کمپ مریض شده اند. جنید چاکرزهی از مرکز حقوق بشری برای ادغام گفت که حتی وضعیت کاری گروه های امدادرسان نیز به خاطر قوانین جدید هنگری نامشخص است.

امدادگران برای مهاجران بسته های غذایی توزیع می کنند. مهاجران در آفتاب گرم صف کشیده اند و با پارچه هایی که روی سرشان قرار داده اند، خودرا از آفتاب سوزان محافظت می کنند. بعضی از کودکان با یک سگ کوچک به نام "رکس" بازی می کنند. صاحبش مردی 25 ساله از افغانستان است. نامش بابا است. او گفت که این سگ را از یونان با خودش آورده و امیدوار است که اجازه داده شود که او را به همراه خانواده اش به هنگری ببرد. او گفت یک خانم و دو کودک دارد و با خنده افزود: «با ریکس می شویم پنج نفر».