مهاجران در آلمان برای مقابله با پاندمی کرونا بسیج شده اند

مردم با رعایت فاصله از پشت دروازه تا روی پله ها و پیاده روهای یک خانه در منطقه اشپنداو در برلین صف کشیده اند تا ماسک به دست آورند. از دوشنبه گذشته آلمان پوشیدن ماسک محافظ دهن و بینی را در محلات و ترانسپورت عمومی اجباری ساخته است.

اکثر انسان ها در آلمان این دستورالعمل را اجرا کرده و به جلوگیری از شیوع عفونت کمک می نمایند. تاکنون بیش از شش و نیم هزار تن در این کشور براثر بیماری کووید۱۹ جان باخته اند و حدود ۱۶۲ هزار نفر آلوده به ویروس کرونا ثبت شده اند.

افسانه افرازی کتابی، مسئول پروژه مهاجران برای کمک به مقابله با بحران کرونا به خبرگزاری فرانسه گفت که این پاندمی زندگی بسیاری از پناهجویان، پناهندگان و مهاجرانی که در آلمان زندگی می کنند را نیز متاثر کرده است.

این بانوی ۳۶ ساله ایرانی افزود که سهم گیری در کار داوطلبانه به آنها کمک می کند تا روابط خود را با جامعه میزبان تقویت کنند، مهارت های زبانی شان را بهبود بخشند: «به بسیاری از این مهاجران روحیه داده شده تا مهارت ها و چهره اصلی خود را نشان دهند ... و اعتماد به نفس شان را تقویت کنند.«

آلمان به شمار زیادی از مردم آواره از سوریه، افغانستان و عراق در اواسط سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ اجازه ورود داد که بیش از یک میلیون نفر بودند. موضوعی که باعث تغییرات گسترده در سطح جامعه و سیاست اروپایی گردید و باعث قدرت گرفتن احزاب راستگرا و عوامگرا گردید.

توماس نوپن، با راه اندازی وب سایت "رضاکار شو" تلاش می کند به مهاجران نیز فرصت بدهد در امدادرسانی اجتماعی فعال شوند و نشان بدهد که تازه واردان نیز می توانند در جامعه آلمان نقشی مثبت داشته باشند: «بسیاری از شرکت کنندگان این را کاری فرهنگی برای انجام امور خیریه می دانند. از اوایل ماه اپریل سال ۲۰۱۸ تاکنون ما ۵۰۰ مهاجر را از طریق وب سایت مان مشغول به کار ساخته ایم». به گفته وی به تازگی شمار مهاجرانی که اعلام آمادگی می کنند تا در جریان بحران کرونا امدادرسانی کنند، به طور چشمگیری افزایش یافته است.

بخشی از این وب سایت به "تازه واردان علیه کرونا" اختصاص یافته است. نوپن گفت: «ما پیام های زیادی را از مهاجرانی دریافت کردیم که حالا می خواهند به جامعه میزبان شان خدمت کنند.«

جمیله احمدی، از افغانستان یکی از این مهاجران است که روزانه تا ۵۰ ماسک می دوزد. او یکی از رضاکاران پروژه اشپانداو است: «هر کسی می تواند، حالا باید کاری بکند». وی از پشت ماسک سفید و طلایی اش افزود: «مردم آلمان ما را کمک کردند و حالا ما می خواهیم به جامعه آلمان کمک کنیم.«

این یگانه ابتکار و پروژه ای نیست که مهاجران در آن سهم گرفته اند. از طریق فیس بوک نیز می توان به کسانی که نیاز به کمک دارند پیشنهاد امدادرسانی داد.

عبدالرحیم الخطاب، مهاجری سوریایی از جمله کسانی است که در جریان بحران کرونا در محلات مختلف برلین به نیازمندان و افراد در معرض خطر که نمی توانند از خانه شان بیرون شوند، کمک می کند.

کاری که او می کند این است که برای این افراد و خانواده ها از فروشگاه ها مواد خوراکی را خرید می کند و یا داروها و دیگر نیازمندی های شان را تامین می نماید. او روی دروازه های ساختمان ها نیز پیام می گذارد تا نیازمندان با او تماس بگیرند.

قبل از اینکه الخطاب و دوستان همکارش پنج سال پیش به آلمان بیایند، در سوریه نیز رضاکار بودند و به آوارگان جنگ داخلی غذا، لباس، دارو و خانه های جدید تهیه می کردند. وی گفت: «این تجربه چیزهای زیادی به ما آموخت. در این شرایط دشوار، ما همانطور که به مردم خود فکر می کردیم، به (آلمانی ها) فکر می کنیم».

در منطقه مرکزی شوونبرگ برلین، یک تابه بزرگ و پر از گوشت گوسفند در آشپزخانه رستورانت خالی ملکه جازماتی در حال پخته شدن است. با بسته شدن درهای این رستورانت، این زن اهل سوریه تصمیم گرفت برای کارگران فروشگاه های بزرگ مواد غذایی نان چاشت رایگان تهیه کند؛ چون آنها در این شرایط دشوار در خط مقدم خدمات رسانی به مردم هستند.

وی فروشندگان را "قهرمانان غیرحکومتی" می داند: «من می دانم كه آنها در شرایط بسیار سختی زندگی می كنند و تحت فشار كار می كنند؛ بنابراین می خواهم چیزی را به عنوان سپاسگزاری به آنها برگردانم». وی افزود: «در این زمان، رضاکاری چیزی نیست که ما بخواهیم انجام دهیم ... یا نخواهیم، بلکه کاری است که باید انجام دهیم؛ همه باید در این زمان کاری انجام دهند. ما باید در کنارهم باشیم».

جازماتی در سال ۲۰۱۵ به آلمان آمد و دو سال پیش رستورانت خودش را افتتاح کرد. او برنج و بادنجان را به آن گوشت بره اضافه می كند و در ظروف یکبار مصرف با امضای خودش "مکلوبه" به فروشندگان و کارگران فروشگاه ها می فرستد.

Rsh/Si (AFP)