برنامه اسکان مجدد آلمان برای پناهجویان

برای بسیاری مهاجران رسیدن به اروپا به یک خیال و رویا می ماند. شمار زیادی در جستجوی یک پناهگاه به کام مرگ می روند که این بیشتر برای بزرگ سالان، زنان و کودکان صادق است. تنها در سال 2010، شمار پناهجویانی که می خواستند بحیره مدیترانه را عبور کنند و در این راه جان سپردند، به 1500 نفر می رسید.

اندریا کوتن از سازمان غیردولتی "پرو اسیل" که برای حمایت از پناهجویان کار می کند، می گوید: «برای سال ها آلمان به خاطر مسوولیت های بین المللی اش در برابر سیاست مهاجران زیر فشار قرار می گرفت که انسان ها را با رنج های شان تنها می گذارد. بنابراین، ما می توانیم از فیصله وزیر داخله برای مشارکت در برنامه اسکان مجدد به گرم ترین شکل استقبال کنیم».

برنامه اسکان مجدد آلمان

اسکان مجدد در سیاست مهاجران جمهوری فدرالی آلمان یک برنامه کاملاً نو است. کسانی که مشمول برنامه اسکان مجدد می شوند از اردوگاه های مهاجران در ترکیه یا تونس گرفته شده و مستقیماً به آلمان آورده می شوند. آنها اجازه دارند در این جا باقی بمانند. این باقی ماندن کاملاً قانونی و طبعاً برای همیشه است.

البته بار اول در سال 2011 بود که آلمان شامل یک همکاری الزام آور گردید. اوه شونه مان، وزیر داخله ایالت نیدرزاکسن در حاشیه یک ملاقات ویژه گفت: «سازمان مهاجران ملل متحد باید ما را یک شریک قابل اعتماد بشمارد. بنابراین ما، وزرای داخله 16 ایالت آلمان، سالانه پذیرش دایمی 300 پناهجو را قبول کردیم».

روز سه شنبه (18 میزان 1391/ 9 اکتوبر 2012) میدان هوایی هانوور، ورود 150 زن، مرد و کودک عراقی را خیر مقدم گفت که برای این برنامه پناهجویان انتخاب شده بودند. مطابق به معیارهای کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، این پناهجویان عراقی به طور خاص نیاز به حمایت داشتند. یک کمیسون آلمانی بعد از ارزیابی های بسیار جدی چنین تصمیمی گرفت. اکنون برای این «انتخاب شدگان» زندگی نو آغاز شده است، زندگی توام با صلح و امنیت.

چشم اندازها در یک کشور بیگانه

اکثر این نوواردان هنگام آخرین جنگ های عراق به ترکیه فرار کرده بودند. برگشت آنها به کشور، به مثابه اعضای اقلیت مذهبی آسوری ها و کلدانی ها، ممکن نیست. ترکیه کمتر می تواند در برابر جریان قوی مهاجران تاب بیاورد. 50000 مهاجر سالانه از مناطق جنگی و جنگزده آسیا و افریقا برای رفع نیازهای عاجل شان به ترکیه می روند.

اندریا کوتن می گوید: «بسیاری آدم ها صرف برای یک ماه پناه نمی جویند، بلکه برای سال ها به این کار روی می آورند و آنهم بدون هرگونه امنیت حقوقی. چیزی نادری نیست که در این اردوگاه های پناهندگان کودکانی به دنیا می آیند. باید به چنین خانواده هایی چشم انداز زندگی را پیشکش نمود».

چشم انداز زندگی در یک کشور خارجی، کار ساده ای نیست. درعین زمان آلمان نیز چنین تجربه ای دارد. بین سال های 2009 و 2010 جمهوری فدرالی آلمان در یک مورد خاص قراردادی برای 2500 مهاجر عراقی بست. آنها نیز باید برای همیشه در آلمان باقی می ماندند. با این هم بسیاری آنها با رسیدن به این وطن جدید شان تا امروز به مشکلات مواجه اند. مشکلات زبانی و بی کاری همچون موانعی بر سر راه ادعام موفقانه آنها قرار گرفته اند.

کورس زبان و اجازه کار

سیاست گذاران از این تجارب اطلاع دارند. وزیر داخله نیدرزاکسن در صحبتی با دویچه وله اطمینان داد که «ما مطمین هستیم که کمک ها جهت ادغام شدن مهاجران عراقی موثر واقع می شوند». قبلاً تدابیری گرفته شده است تا مهاجران را برای زندگی در کشور جدید شان آماده سازد. مددگاران اجتماعی آلمانی در ترکیه سفر کرده اند تا به پناهجویان در آنجا در مورد آینده آنها در آلمان صحبت کنند و نخستین جملات آلمانی را با آنها تکرار کنند.

پناهجویان عراقی که اکنون در «اردوگاه مرزی فردیناند» به سر می برند، دو هفته را در آنجا می گذرانند. پس از آن در مناطقی مانند ایالت هسن، بایرن، براندنبورگ، راینلند فالس، زاکسن و زاکسن انهالت می آیند تا آموزش های حرفه یی و شهادتنامه های آنها در آلمان به رسمیت شناخته شود و به زودی به کار استخدام گردند. این مهاجران باید در موقعیتی قرار بگیرند که پول مخارج شان را پیدا کنند . قرار است آنها به طور دایمی در آلمان بمانند.

اندریا کوتن به این نظر است که سرانجام ادغام موفقانه این پناهجویان بستگی به حمایت از آنها دارد، به طور مثال «آیا مردم در مورد اداره های کاریابی، در مورد این که مهاجران بلافاصله در آلمان کار کرده می توانند به آنها اطلاع می دهند. زیرا ادغام در عین زمان تنها در بازار کار ممکن شده می تواند».

تجارب آلمان از اسکان مجدد در مراحل کاملاً آغازین آن می باشد. در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی، جمهوری فدرالی آلمان به پناهجویان کمتر حق اقامت دایمی می دهند. به طور مثال سویدن سالانه 1800 پناهگزین را می پذیرد که شش چند قبولی پناهجویان در آلمان است.

کلارا والتر/ رسول رحیم

ویراستار: عارف فرهمند