1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

افغانستان؛ صلح در زمستان و جنگ در تابستان

حسین سیرت۱۳۹۴ دی ۹, چهارشنبه

همه ساله با فرارسیدن فصل زمستان، جنگ و خشونت در افغانستان کاهش می‌یابد. برف، سرما و نبود پوشش سبز طبیعت، سبب می‌شود تا طالبان فعالیت‌های کمتری داشته باشند.

https://p.dw.com/p/1HWA3
Afghanistan Taliban
عکس: Getty Images/AFP/J. Tanveer

نمایندگان پارلمان تاکید کرد که حکومت باید با استفاده از فرصت، پناهگاه‌های طالبان را در این فصل هدف قرار دهد و نگذارد تا این گروه باز هم با آغاز فصل بهار، جنگ‌ها و حملات خونینی را به راه‌اندازد.

وضعیت امنیتی افغانستان در سال جاری نسبت به سال‌های گذشته تفاوت دارد. طالبان و سایر گروه‌های مخالف مسلح دولت افغانستان به جنگ در برخی از ولایات ادامه داده و هنوز برخوردهای مسلحانه به پایان نرسیده است. در حال حاضر جنگ شدیدی در هلمند جریان دارد و این گروه توانسته تا نزدیکی شهر لشکرگاه نفوذ کند.

نمایندگان پارلمان می‌گویند حکومت باید در فصل زمستان قرارگاه‌های طالبان را هدف قرار دهد. نقیب الله فایق نماینده ولایت فاریاب گفت: «اطلاعاتی که ما داریم، طالبان و داعش در فاریاب و بدخشان آمادگی‌های کلانی دارند و گفته می‌شود که این گروه‌ها جنگ‌های بسیار شدیدی را به راه خواهند انداخت.»

مقام‌ها در حکومت افغانستان گفته‌اند که خشونت‌ها در سال آینده با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت اما نمایندگان پارلمان می‌گویند حکومت باید با تدابیر پیش‌گیرانه برنامه‌های طالبان را خنثا کند و اجازه ندهد که این گروه با حملات گسترده‌تر حکومت را با چالش جدی مواجه نماید.

عبدالقادر زازی وطندوست نماینده کابل می‌گوید: «نظر من این است که در زمستان زمینه تعرض مساعد است بخاطری که در زمستان دشمن نمی‌تواند به دلیل سردی و برف قدرت تحرک داشته باشد. بسیار خوب است که نیروهای اردوی ملی در همین فصل به تعرضات خود شدت بخشد.»

حکومت افغانستان در بهار سال جاری به نحوی غافل‌گیر شد. در زمستان سال گذشته و اولین ماه‌های بهار امیدواری‌های زیادی برای موفقیت پروسه صلح به وجود آمده بود، اما با گرم شدن هوا وضعیت تغییر کرد و طالبان در میدان جنگ، قوی‌تر از گذشته ظاهر شدند.

مذاکرات گرم در روزهای سرد

این در حالیست که قرار است تا یک هفته دیگر گفتگوهای صلح بین حکومت‌های افغانستان و پاکستان با نظارت امریکا و چین آغاز شود. بسیاری‌ها امیدوارند که نظارت جهانی از روند صلح بتواند راه‌حلی برای قضیه افغانستان پیدا کند.

آقای فایق می‌گوید تجربه ثابت کرده که افغانستان و پاکستان بدون پا درمیانی قدرت‌های بزرگ نمی‌توانند اختلاف‌نظرهای شان را حل کنند: «باور ما این است که آنگونه که جنجال‌های انتخاباتی ما را جان کری حل کرد، تا زمانی سازمان ملل متحد و امریکا گفتگوهای صلح را نظارت نکنند، مذاکرات بین افغانستان و پاکستان نتیجه‌ای نخواهد داشت.»

نمایندگان تاکید می‌کنند که اعتماد مردم به پروسه صلحی که بارها با شکست مواجه شده، بسیار اندک است و حکومت نباید خطر طالبان وسایر گروه‌های مسلح را فراموش کند.

اما احمد بهزاد نماینده دیگر پارلمان به این نظر است که گفتگو با طالبان به صلح و امنیت منجر نخواهد شد ولی مذاکرات مستقیم حکومت وحدت ملی با پاکستان راه درستی است: «یکی از نکات مثبت حکومت وحدت ملی، دست یافتن به یک توافق، راه حل و صلح پایدار با پاکستان است. چیزی که رییس جمهور غنی به آن اشاره کرده است.»

ضعف حکومت

افغانستان سال بسیار دشواری را پشت‌سر گذاشت. طالبان به صورت بی‌سابقه‌ای حملات خود در شمال و جنوب افغانستان را شدت بخشیدند. در حال حاضر چندین ولسوالی در کنترول طالبان قرار دارد و یا تنها در مراکز ولسوالی‌ها حکومت حضور دارد.

آگاهان تاکید می‌کنند که بخشی از موفقیت‌های طالبان در جبهه جنگ، ضعف در رهبری نهادهای امنیتی افغانستان بوده است.

آقای زازی می‌گوید در صورتی که وزارت دفاع و ریاست امنیت ملی توسط سرپرست‌ها اداره شوند، ناهماهنگی و ضعف در سوق و اداره نیروهای امنیتی همچنان ادامه خواهد یافت: «اگر وضعیت به همین شکل پیش برود، در زمستان طالبان ضربات سنگینی نبینند و نهادهای امنیتی با سرپرست‌ها اداره شوند، متأسفانه ما شاهد بهبود وضعیت نخواهیم بود.»

این در حالیست که صلح در پشت میز‌ها و جنگ در میدان نبرد، اعتماد مردم را نسبت به دورنمای صلح، صدمه زده است.

حسین سیرت کابل