افغانستان در حال سقوط آزاد از زمان تصرف قدرت توسط طالبان

بررسی‌های برنامه جهانی غذا نشان می‌دهد که نزدیک به نیم جمعیت افغانستان گرسنگی حاد را تجربه می‌کنند و به مواد غذایی امدادی وابسته اند. این تصویر مردمی را نشان می‌دهد که کمک‌های فراهم شده توسط چین را دریافت می‌کنند. یک سخنگوی ملل متحد با ابراز این که ۱۹.۷ میلیون نفر در افغانستان گرسنگی را تجربه می‌کنند، گفت: «گرسنگی به میزان بی‌سابقه‌ای در سراسر این کشور ادامه دارد.»

افغان‌ها در سراسر کشور از خشک‌سالی و بحران اقتصادی رنج می‌برند. انتیا وب، کارشناس ملل متحد گفته است که برنامه جهانی غذا تنها امسال به ۲۲ میلیون نفر کمک‌رسانی کرده است. او گفته است که ملل متحد برای ادامه برنامه‌های امدادی خود به ۱.۴ میلیارد دالر پول نیاز دارد.

طالبان گفته اند که این بار نظر به دوره قبلی شان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ حکومت معتدل‌تری تشکیل می‌دهند، اما حقوق بشری مردم، به خصوص زنان و دختران شدیداً محدود شده است. زنان و دختران از جمله از آموزش ثانوی و سفر بدون محرم مرد منع شده و باید در بیرون از خانه برقع بپوشند یا صورت خود را بپوشانند. برای تحمیل این قواعد، پسته‌های بازرسی ایجاد شده است مانند این پسته در کابل.

با وجود سرکوب و خشونت طالبان علیه معترضان، زنان به شکلی از اشکال به اعتراض‌‌های خود علیه فرمان‌های طالبان ادامه می‌دهند. در تظاهراتی که علیه اجباری شدن برقع در کابل برگزار شده بود، یکی از معترضان گفت: «ما می‌خواهیم به ما باید به عنوان انسان نگریسته شود، نه بردگان محصور در گوشه خانه.» معترضان همچنین شعار می‌دادند که «برقع حجاب من نیست.» در گذشته به تکرار زنان معترض از سوی طالبان بازداشت شده اند.

یک فروشنده برقع در کابل می‌گوید که در روزهای نخست بعد از نشر این فرمان طالبان، قیمت برقع در بازار ۳۰ درصد افزایش یافته است. او می‌گوید که با گذشت چند روز، وقتی دکانداران متوجه شدند که تقاضای زیادی برای برقع وجود ندارد، قیمت‌ آن دوباره کاهش یافته است. او گفت: «از نظر طالبان برقع خوب است، اما برای زنان برقع آخرین گزینه است.»

هفته گذشته صاحبان رستورانت‌های شهر هرات گفتند که طالبان آن‌ها را از پذیرش مهمان در بخش‌های خانوادگی، جایی که مردان و زنان خانواده‌ها به صورت مشترک غذا صرف می‌کردند، منع کرده اند. هرچند مقام‌های محلی طالبان در هرات این ممنوعیت را تائید کرده بودند، مقام‌های طالبان در کابل این دستورالعمل را رد کردند.

این محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان واکنش‌های انتقادی جامعه بین‌المللی را در پی داشته است. وزرای خارجه گروه هفت اخیراً در اعلامیه‌ای گفتند: «ما وضع تدابیر فزاینده محدودکننده را محکوم می‌کنیم. آن‌ها گفتند که برای برای لغو این محدودیت‌ها بر زنان و دختران «باید گام‌های عاجلی برداشته شوند.»