تجارب تلخ یک دانشجوی افغان پس ازاخراج از مجارستان
۱۴۰۱ فروردین ۷, یکشنبه
حسیب قاریزاده یکی از دانشجویان افغان در مجارستان بود که پس از سه سال تحصیل دراین کشور، سال گذشته به تعقیب سقوط افغانستان به دست طالبان در مجارستان تقاضای پناهندگی نمود. اما برخلاف، مقامات مسول این کشور با شدید ترین برخورد، اورا به صربستان اخراج نمودند،
قاریزاده در گفتگویی با اسوشیتدپرس در بلگراد پایتخت صربستان گفت: «پولیس آمد ودستانم را بست و به من گفتند سعی نکن فرار کنی، و با ما دعوا کنی، کاری نکن احمق».
او در این گفتگو افزود که پولیس مجارستان اورا در یک مزرعه تک و تنها رها کردند، جایی که هیچکس در آنجا دیده نمی‌شد. این جوان ۲۵ ساله دانشجو نمی دانست چه کند و کجا برود؟
او گفته است: « به من حتی فرصت اینرا ندادند تا لباس ها، لپ تاپ و شارجر تلفون همراه خودرا بگیرم. او به آسوشیتدپرس گفت: «نمی دانست صربستان کجاست و به چه زبانی آنجا صحبت می شود و چه نوع فرهنگی دارند.»
مقامات مجارستان به استوشیتدپرس در این زمینه هیچگونه جوابی ارائه نکرده است. مجارستان در گذشته نیز به دلیل سوء برخورد با مهاجران، کشور بدنامی بوده و از شهرت خیلی منفی برخوردار بود.
قاریزاده تنها پناهجویی نیست که با چنین برخوردی در این کشور مواجه شده است. فعالان حقوق بشر قبل از این نیز موارد مشابهی را از مجارستان ثبت کرده اند. چنانچه در سال ۲۰۱۷ یک جوان ۱۶ ساله کوردی از عراق، با آنکه از رومانیا وارد مجارستان شده بود، به صربستان اخراج شد. همچنان اخیراً زنی از کامرون از مسیر رومانیا وارد مجارستان شد و اما او نیز از این کشور به صربستان اخراج گردید.
روش مجارستان با پناهجویان کشور های غیر اروپایی و اکنون با پناهجویان اوکرایین به شدت تفاوت دارد.
اکنون این کشور به رهبری ویکتور اوربان نخست وزیر راستگرای مجارستان و همچنان کرواسیا یکی دیگر از کشور های بدنام در برابر مهاجران، مرزهای خودرا به روی پناهجویان اوکرایینی گشوده و از آنان با آغوش باز پذیرایی می کنند.
فعالان حقوق بشر از این اقدام هردوکشور استقبال نموده اند و اما همزمان برخورد این کشورها و شمار دیگر از کشورهای اروپایی را در برابر مهاجران کشورهای خاور میانه و مهاجران افریقایی انتقاد نموده اند که با خطرات عدیده ای در مرزهای این کشورها مواجه اند.
یودت زوندرلند از سازمان دیدبان حقوق بشر گفت« ما و همه کسانی که در هفته های اخیر دراین زمینه فعالیت داشته اند، به وضاحت شاهد این هستیم که چه تناقضی میان برخورد در برابر پناهجویان اوکرایین و پناهجویان کشورهای دیگر دیده می شود که هچنان از جنگ فرار کرده اند»
سالت سکرز، عضو کمیته هلسنگی مجارستان به اشاره این وضعیت گفت که اکنون حکومت «مجارستان» می کوشد توضیح بدهد که چرا اوکرایینی ها پناهجویان خوب اند و دیگر مهاجران بد اند»
سلطان کواچ سخنگوی حکومت مجارستان، اکنون در آستانه انتخابات این کشور به تاریخ سوم اپریل تبعض قایل شدن میان پناهجویان دیگر و پناهجویان اوکرایینی را « اخبار جعلی» خوانده است که توسط رسانه ها پخش می شوند.
به گفته کوواچیویچ وکیل مدافع صربستانی، اخراج پناهجویانی مثل قاریزاده در تضاد با قوانین بین المللی می باشد زیرا او از مسیر معمول مهاجرت غیر قانونی در مجارستان پناهنده نگردیده بلکه او یک دانشجو بود. کوواچیویچ افزود«توجه نکردن به شرایط انفرادی پناهجویان خود « نقض خیلی شدید این قوانین» می باشد.
قاریزاده قبل از آن در یک اپارتمانی در بوداپست زندگی می کرد و مخارج تحصیلی خودرا نیز خودش تمویل می نمود؛ اما بعد از به قدرت رسیدن طالبان خانواده او قادر به پرداخت این مخارج نبوده و قاریزاده ناگذیر به ارائه درخواست پناهندگی گردید.
به گفته وکیل مدافع قاریزاده، زادگاه او پس از به قدرت ر سیدن طالبان دیگر امن نبوده و مقامات مجارستان این واقعیت را نادیده گرفته اند.
قاریزاده به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که خانواده او در افغانستان نیز با تهدیدات شدید مواجه اند و کمتر جرأت بیرون شدن از خانه را دارند. اکنون وکیل مدافعان کمیته هلسنگی در نظر دارند تا پرونده اورا به محکمه اروپایی حقوق بشر راجع نمایند.
وکلای مذکور استدلال می کنند که اخراج قاریزاده از مجارستان نقض کنوانسیون حقوق بشر اروپا می باشد. وکیل مدافع او گفته است« او با خطر مواجه بود، درخواست پناهندگی داد و اما بدون چون و چرا اخراج گردید»
به گفته او قاریزاده پس از اخراج، روزهای بدی را تجربه کرده است. او ساعت ها راه پیموده است تا به یک محلی رسیده و خانمی به او کمک کرده است تا تلفون همراه خودرا شارج نماید.
قاریزاده به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که چهارشب در فضای آزاد و بدون سقفی سپری کرده است. « احساس خیلی وحشتناکی داشتم چون من دانشجو بودم، دوستانم را داشتم، مصروف تحصیل بودم و زندگی عادی داشتم. کار بدی نکرده بودم»
سکرز عضو کمیته هلسنگی گفت که پذیرش پناهندگان از اوکراین این را نشان می دهد که همبستگی با افراد نیازمند در میان مردم عادی همچنان تضعیف نشده است و با وجود تبلیغات ضد مهاجران حکومت این کشور در میان مردم عادی، تفاوتی میان پناهجویان اوکرایینی و کشورهای دیگر وجود ندارد.
او افزود: « این یک مورد خوبی می باشد که نشان می دهد (این مهم نیست که پناهجو از کجا می آید) بلکه آنان نیاز به حمایت و محافظت دارند»
NF/HM/APE