ابتکارعمل ۱۹ فبروری با نژادپرستی در آلمان مبارزه می کند

اویسکان رتبیل حادثه را با چشمان اش دیده است. او مانند هر شام دیگر به تاریخ ۱۹ فبروری نیز مصروف کار در کافه اش بود. کافه او در مقابل قلیان خانه ای موقعیت دارد که در 19 فبروری فرد مهاجم مسلح با تفنگچه وارد آن شد و بی خیال بالای کسانی که در آنجا حضور داشتند، شلیک کرد. سادات جی، صاحب قلیان خانه، مورد اصابت گلوله فرد مهاجم قرار گرفت و کشته شد.

رتبیل اکنون وقتی کسی بعد از ساعت ۹ شب وارد مغازه اش می شود، ترس دارد. او به این فکر است که آیا مغازه اش را بسته کند و یا خود را مسلح بسازد. زیرا او نیز یک مغازه دار با سابقه مهاجرت است. او نیز می توانست قربانی این حمله تروریستی راستگرایانه شود.

بعد از این حمله تروریستی راستگرایانه، بسیاری از مردم در هاناو با نگرانی شدید زندگی می کنند. حملات تروریستی نئونازی ها در خاطره ها دوباره زنده شده اند. گروه راستگرای افراطی "ناسیونال سوسیالیست های مخفی" (ان اس یو) از سال ها به این طرف توسط مقامات آلمانی شناسایی نگردیده و این گروه بارها دست به قتل انسان های با پیشینه مهاجرت زده اند.

"بیدارساختن جامعه در برابر نژادپرستی"

به همین دلیل مردم هاناو خواستار روشن شدن کامل همه واقعیت ها در قبال حمله اخیر در شهر شان هستند. اخیراً مادر فرهت انوار، یکی از جوانانی که در این حمله جان خود را از دست داد، در نامه ای به انگلا مرکل صدراعظم آلمان نوشت: «این عمل ظالمانه باید شما را به عنوان صدراعظم وادار کرده باشد که بالاخره از خود واکنش نشان دهید و جامعه را در برابر نژادپرستی بیدار کنید. این امر به چشمان بسته مقامات امنیتی نیز صدق می کند. این اولین بار نبود و من می ترسم که اگر تحولاتی در این راستا به میان نیاید، این آخرین بار هم نخواهد بود.» تا حال انگلا مرکل در برابر این نامه از خود واکنش نشان نداده است.

نوروز دومان، که از دیر زمانی علیه نژادپرستی و تعبیض در هاناو فعالیت می کند، می گوید: «ترس وجود دارد اما تا حدی پنهان می شود. باید مردم جدی گرفته شوند.» او پس از حمله نژادپرستانه، اولین کسی بود که نام قربانیان را در محضر عام به خوانش گرفت.

برای اینکه این حمله به فراموشی سپرده نشود، نوروز و سایر فعالان اکنون "ابتکار ۱۹ فبروری هاناو" را پایه گذاری کرده اند.
نوروز می گوید که این ابتکار عمل باید به زمینه ای برای یادبود و دیالوگ تبدیل شود، آنچه که اکنون در این شهر مردم به آن نیاز دارند. او در ادامه توضیح می دهد: «ما می خواهیم در اینجا كارهای سیاسی انجام دهیم، اما ما همچنین می خواهیم خانواده های قربانیان و همه افراد آسیب دیده را پشتیبانی کنیم و خدمات مشورت دهی برای شان ارائه دهیم.»

نژادپرستی در آلمان

نوروز می گوید که بعد از حمله تروریستی راستگرایانه در هاناو مشاهده كرده است كه چقدر ناگهان موضوع نژادپرستی در این شهر مطرح گردیده است. او می گوید: «من متوجه می شوم که جوانان چقدر در مورد این مساله صحبت می کنند. چه محرومیت های در مکاتب وجود دارد و معلمان چه تبصره های انجام می دهند که اغلب نژادپرستانه اند و توسط اکثریت جامعه جدی گرفته نمی شود.» دقیقاً مثل محرومیت های که در بخش کاریابی و جستجوی خانه برای انسان های با پیشینه مهاجرت وجود دارد.

نوروز همچنین می گوید که به آنچه اکنون نیاز دارند این است که به صراحت نشان داده شود که علیه نژادپرستی در همه سطوح مبارزه صورت می گیرد. او در ادامه بیان می دارد: «با درنظر داشت عواقب سیاسی این مساله، ما اکنون مجبور خواهیم بود كه فشار وارد کنیم. زیرا من فکر می کنم بدون فشار هیچ چیزی اتفاق نمی افتد. اما نه فقط در رابطه با برخی گروه های نازی یا حزب بدیل برای آلمان (ای اف دی)، بلکه این کار بسیار وسیع تر است. در این جامعه زمینه پرورش نژادپرستی و تحریک وجود دارد و باید با آن مبارزه کرد.»

مارلی هورش نیز این امر را تجربه کرده است که نژادپرستی توسط خیلی ها جدی گرفته نمی شود. او برنامه های «هفته های بین المللی علیه نژادپرستی» را برنامه ریزی می کند، که امسال برای بیست و پنجمین بار برگزار می شود، از جمله در هاناو. هورش می گوید: «مردم با ما تماس می گیرند تا بپرسند چرا اصلاً این برنامه ها وجود دارند. آن ها می گویند در آلمان اصلا هیچ نژادپرستی وجود ندارد.»

او از همه این تقاضا را دارد تا از امتیازاتی که دارند آگاه شوند و به افرادی که تبعیض و محرومیت را تجربه کرده اند گوش دهند و آنها را جدی بگیرند. به گفته او رویدادهایی مانند هفته های بین المللی علیه نژادپرستی مهم اند تا در آنجا تبادل نظر صورت گیرد و در عین حال تعصبات و ترس های که وجود دارند، کاهش یابند تا اعمالث مانند حمله تروریستی در هاناو دیگر در آینده رخ ندهد.

ملینا گروندمان/ ن. ک. ا.