آیا فشارهای بینالمللی بر طالبان نتیجه خواهد داد؟
۱۴۰۱ آبان ۲۵, چهارشنبهوزارت خارجه امریکا به تازگی در وبسایتاش بخش جدیدی را برای معلومات در مورد مهاجرت شهروندان افغانستان ایجاد کرده است. در این بخش علاوه بر اطلاعات در مورد مسایل مهاجرت تاکید شده که امریکا از یک حکومت فراگیر که حمایت گسترده مردم افغانستان را داشته باشد، حمایت میکند.
در بخشی از این اعلامیه آمده است: «تعهد ما به مردم افغانستان ادامه دارد. ما به اعمال فشار ادامه خواهیم داد تا زمانی که امکان انتقال منظم قدرت به یک حکومت فراگیر و دارای حمایت گسترده به خصوص از سوی زنان و اقلیتها فراهم شود.»
مرتبط:امریکا: تا انتقال قدرت به یک حکومت فراگیر به اعمال فشار ادامه میدهیم
شماری از چهرههای سیاسی که حرکتهای سیاسی را در خارج از افغانستان تشکیل داده اند، به این باورند که فشارها بالای طالبان ادامه یابد تا این گروه به تشکیل حکومت فراگیر حاضر شود.
محمد ناطقی، عضو هیئت صلح حکومت پیشین و از اعضای حرکت سیاسی «جبهه مقاومت برای نجات افغانستان» به دویچه وله گفت که طالبان تاکنون به تشکیل حکومت فراگیر و همه شمول حاضر نشده اند و اگر این روند ادامه داشته باشد، پیامدهای بدی در پی خواهد داشت.
ناطقی افزود: «وضعیت مردم و زنان روز به روز وخیم میشود و مسئول همه این مشکلات طالبان میباشند و اگر طالبان حاضر به گفتگو نباشند، مشکلات ادامه پیدا میکند.»
به گفته ناطقی، ادامه مشکلات سبب بحران و فاجعه در افغانستان میگردد و پیامدهای غیر قابل پیشبینی خواهد داشت.
در حدود ۱۵ ماهی که طالبان قدرت را به دست دارند، هیچ کشوری حکومت این گروه را به رسمیت نشناخته است. جامعه جهانی همواره خواستار تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق بشر از سوی طالبان شده است.
اما طالبان اداره کنونی خود را همه شمول و درخواستهای جامعه جهانی را مداخله در امور داخلی افغانستان میدانند.
محمد نعیم وردک، مسئول دفتر سیاسی طالبان در قطر در واکنش به اعلامیه وزارت امور خارجه امریکا به دویچه وله گفت که نشر این اعلامیه مداخله در امور داخلی افغانستان میباشد و هیچ کشوری حق ندارد در نظام و امور داخلی یک کشور دیگر مداخله کند.
وردک در مورد حکومت همه شمول گفت: «در افغانستان حکومتی جریان دارد که امنیت مردم را تامین میکند، برای رفا و آسایش مردم تلاش میکند و از همه اقوام مانند هزاره، ازبک، پشهای و نورستانی در حکومت کار میکنند.»
اما محمد ناطقی حکومت طالبان را یک «گروه کوچک و اقلیت» میداند و میگوید که چهار طیف جامعه افغانستان، یعنی جریانهای سیاسی، زنان، فعالان مدنی و جوانان مخالف حکومت طالبان میباشند.
مرتبط: یکسالگی حاکمیت طالبان؛ انتقاد شدید عفو بینالملل از نقض حقوق بشر
تاهنوز چندین جریان سیاسی به نامهای «جبهه مقاومت برای نجات افغانستان»، «حرکت ملی صلح و عدالت» و «جریان سیاسی عدالت و آزادی» علیه طالبان در خارج از افغانستان شکل گرفته اند. تنها «جبهه مقاومت ملی» به صورت محدود فعالیت نظامی دارد و تقریباً همه این جناحهای سیاسی به مذاکره سیاسی برای یافتن یک راه حل تاکید کرده اند.
ملک ستیز، آگاه امور سیاسی به دویچه وله گفت که طالبان در بیش از یک سال گذشته نه تنها به خواست مردم و جامعه بینالمللی پاسخ مثبت نداده اند، بلکه محدودیتها را بیشتر نموده اند.
آقای ستیز افزود: «این محدودیتها سبب میشود که جامعه بین المللی در مورد طالبان، دیدگاههای خود را تغیر بدهند، ایالات متحده امریکا هم از این محور بیرون نیست. در اتحادیه اروپا هم سیاستمداران خسته شده اند و تلاش خواهند کرد تا جایگزینی را برای طالبان در درازمدت در حمایت از مردم افغانستان طرح ریزی بکنند.»
به گفته ستیز، نشر چنین اعلامیههای در سطح ملی و بین المللی مورد استقبال قرار میگیرد و حتی کشورهای روسیه، چین و ایران که نسبتاً روابط خوبی با طالبان دارند، از عملکرد طالبان ناراضی اند و این اعلامیهها سبب خواهد شد تا یک همفکری در سطح جامعه بین المللی برای جایگزینی طالبان به وجود بیاید.
به تازگی توماس نیکلاسون، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان در گفتگو با روزنامه ۸صبح گفته است که طالبان به تعهدات خود عمل نکرده اند و امکان آن وجود دارد که یک نشست بزرگ مانند جلسه بن در مورد سرنوشت افغانستان برگزار شود.