سرنوشت کارمندان اردوی فدرال آلمان در افغانستان چه می شود؟ 

بسیاری از کشورهای عضو ناتو به تلاش های شان برای ارائه پناهندگی به کارمندان محلی شان در افغانستان تا قبل از ماه سپتمبر افزوده اند. ماه گذشته حکومت بریتانیا گفت که در آستانه خروج برنامه ریزی شده نیروهای ناتو از افغانستان، روند انتقال کارمندان افغان اردوی این کشور را به بریتانیا تسریع خواهد کرد. بیش از ۱۳۰۰ کارگر افغان و خانواده های شان براساس برنامه اسکان مجدد کارمندان پیشین و کنونی به بریتانیا انتقال داده شده اند. به گفته بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا، حدود ۳ هزار تن دیگر شاید براساس این پلان به بریتانیا انتقال داده شوند.

اما شهروندان افغانی که با اردوی فدرال آلمان همکاری کرده اند و خواهان زندگی در آلمان هستند، در برابر دشواری هایی قرار دارند. نیروهای خارجی پس از براندازی طالبان و اشغال افغانستان در سال ۲۰۰۱ به شدت به کمک مردم محلی تکیه کردند. آن ها به ترجمان، آشپز، پاک کار و کارشناسان امنیتی نیاز داشتند تا به آنها برای درک تحولات امنیتی و سیاسی در کشور کمک کنند. این اشخاص از نظر طالبان «خائنانی» هستند که به نیروهای خارجی برای تحکیم اشغال «غیرقانونی» افغانستان کمک کرده اند.

پس از تقریبا دو دهه جنگ، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، اعلام کرد که همه نیروهای امریکایی افغانستان را تا تاریخ ۱۱ سپتمبر ترک خواهند کرد. در پی نشر این خبر، هم پیمانان ایالات متحده در ناتو به شمول آلمان خبر از خروج نیروهای شان از افغانستان را دادند. خروج بی قید و شرط نیروهای خارجی از افغانستان کارکنان محلی نیروهای ناتو را در وضعیت دشواری قرار می دهد.

نامه سرگشاده: همکاران محلی نیروهای آلمانی در افغانستان به آلمان انتقال داده شوند

کارکنان محلی کارشان را از دست می دهند

براساس یافته های دویچه وله،  ۲۶ کارمند پیشین اردوی فدرال آلمان  به شمول پنج زن هفته گذشته از کارهای شان برکنار شده اند.  گفته می شود که یکی از دلایل این اقدام، تقاضای این افراد برای دریافت پناهندگی در آلمان بوده است.

این افراد که از کارشان برکنار شده اند، برای مرکز رسانه ای باور (BMC) کار می کردند که توسط اردوی آلمان در ولایت بلخ تمویل می شود. اکثر این اشخاص تا سال ۲۰۱۶ قرارداد مستقیم با اردوی فدرال آلمان  داشتند؛ اما با وصف آن در قراردادهای شان از آن زمان تغییراتی ایجاد شده است.

یکتن از افرادی که از کارش اخراج شده به دویچه وله گفت: «اگر من به دست طالبان بیافتم، برای آن ها مهم نیست که در قرارداد من تغییراتی ایجاد شده باشد. از نظر آن ها من فردی هستم که برای اردوی فدرال آلمان  کار کرده ام و به مشغولیتم ادامه داده ام». او به دلایل امنیتی نمی خواست که نامش فاش شود. این کارمند سابق افزود: «ما با وجود انجام تغییرات در قراردادهای مان با اردوی آلمان ارتباط نزدیک داشتیم و در دیدارهای منظم با نظامیان آلمانی راجع به کارمان گزارش می دادیم» او گفت: «و این همکاری، ما را به یک هدف برای طالبان و گروه های (ملیشه ای) دیگر تبدیل می کند« 

یک کارمند سابق مرکز رسانه ای باور به دویچه وله گفت، او و همکارانش قراردادهای جدید را پذیرفتند، چون نمی خواستند از کارشان برکنار شوند.

پاسخ رد به درخواست ویزا

برخی از ترجمان های افغان که برای اردوی آلمان کار می کردند، گفته اند که به آن ها در آلمان پناهندگی داده نشده است.

جاوید سلطانی که ۳۱ سال دارد، به دویچه وله گفت: «من از سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸  در بخش های مختلف برای نیروهای آلمانی کار می کردم». او گفت که نهادهای آلمانی درخواست ویزای او را هشت بار رد کرده اند. جاوید افزود: «از سال ۲۰۱۸ که از کار اخراج شدم با ده ها کارمند سابق اردوی آلمان دیدار کردم که گفتند به آن ها هیچ نوع امکان محافظت ارائه نشده است« سلطانی گفت، گروهی از کارمندان پیشین در نزدیکی پایگاه اردوی آلمان در بلخ خیمه زده اند و خواهان دریافت محافظت هستند.

او گفت: «دلایل رد درخواست ویزای من مبهم بود. هیچ کس نمی داند که به چه کسی پناهندگی تعلق می گیرد و چه کسی واجد شرایط محسوب نمی شود». او افزود: «ما ترسیده ایم. هرکس (در افغانستان) از همکاری ما با نیروهای خارجی باخبر است. ما می توانیم پس از ۱۱ سپتمبر به آسانی هدف قرار گیریم».

طالبان روز دوشنبه گفتند، شهروندان افغانی که در طول ۲۰ سال گذشته به نیروهای خارجی در کشور کمک کرده اند، در صورتی که نشان دهند «پشیمان» هستند، «هیچ خطری آن ها را تهدید نمی کند». اما بیانیه طالبان با وجود این جملات اطمینان بخش، حاوی تهدیدهای پنهان بود. ملیشه های طالبان در این بیانیه هشدار داده اند که کارمندان محلی نیروهای ناتو نباید کشور را «ترک کنند» و «نباید در آینده چنین فعالیت هایی داشته باشند». در ادامه بیانیه طالبان آمده است: «اگر آن ها از خطر به عنوان یک دستاویز برای پیشبرد دوسیه پناهندگی شان استفاده می کنند، این مشکل خودشان است». 

مرکل اطمینان داد که از کارمندان محلی اردوی آلمان در افغانستان حمایت می‌کند

واکنش اردوی فدرال آلمان

اردوی فدرال آلمان با ارسال یک ایمیل به دویچه وله گفت که تغییرات در قراردادهای کارمندان مرکز رسانه ای باور در چارچوب واگذاری مسئولیت به حکومت افغانستان  انجام شده است. 

یک سخنگوی فرماندهی نیروهای مشترک اردوی فدرال آلمان به دویچه وله گفت: «این تغییرات تکمیل شده و حالا کارمندان مرکز رسانه ای باور به کارمندان مستقل تبدیل شده اند». او افزود: «بنا براین همه مسئولیت های شخصی و اقدامات مربوط به کارمندان دیگر در بخش مسئولیت اردوی فدرال آلمان  نیست.«

اما یک نامه رسمی که توسط مرکز رسانه ای باور به نیروهای امنیتی افغان فرستاده شده، نشان می دهد؛ از آن جایی که کارمندان این مرکز درخواست پناهندگی در آلمان ارائه کرده و «موازین و ارزش های» سازمان را نادیده گرفته اند، «پس از مشاوره و با تایید مشاوران» از کار اخراج شدند.

از سال ۲۰۱۴، بسیاری از شهروندان افغان که با نیروهای آلمانی کار می کردند، در آلمان پناهندگی دریافت کرده اند. کارمندان مرکز رسانه ای باور نیز در شمول آن ها هستند. بسیاری از آن ها در سال ۲۰۱۴ به آلمان نقل مکان کردند. در آن زمان پلوشه توخی، کارمند پیشین این مرکز در خانه اش با ضربات چاقو کشته شد. براساس گزارش ها دلیل قتل او ارتباط اش با اردوی فدرال آلمان بوده است.

انه گریت کرامپ کارنباور، وزیر دفاع آلمان در ماه اپریل گفت، این کشور حاضر است شهروندان افغانی را که در طول جنگ با اردوی فدرال آلمان همکاری کرده اند، قبول کند.

در آلمان پروسه قانونی برای پذیرش کارمندان افغان که به پناهندگی نیاز دارند، وجود دارد. به گزارش وزارت دفاع، ۷۸۱ تن از سال ۲۰۱۳ مجوز اقامت به دست آورده اند؛ با آنهم معلوم نیست که چه تعداد از کارمندان محلی در افغانستان مانده اند. کرامپ کارنباور خواهان این است که پروسه کنونی ساده شده و تسریع شود.

روزنامه آلمانی «ویلت ام زونتاگ» به نقل از وزارت داخله گزارش داد، آلمان قصد دارد برای کمک به پیشبرد پروسه انتقال کارمندان افغان به آلمان یک دفتر در کابل و احتمالا یک دفتر هم در مزارشریف ایجاد کند.

مسعود سیف الله/م. ا./ن. ف.