آنچه در مورد قانون برنامه ریزی شده مهاجرت آلمان باید بدانید
۱۳۹۷ مرداد ۳۰, سهشنبهحکومت فدرال آلمان سرگرم آماده سازی یک قانون تازه مهاجرت است تا از این طریق بتواند کارگران حرفهیی بیشتر را به این کشور بیاورد. در این قانون ظاهراَ «سیستم پاینت» که در برخی کشورهای دیگر وجود دارد، رد گردیده است.
در مسوده این قانون که به دست دویچه وله نیز رسیده است، اعتراف شده است که به دلیل سطح پایین بیکاری و جمعیت رو به پیری این کشور، شرکت ها با کمبود کارمندان حرفه یی برای پر کردن بستهای خالی مواجه اند. در این سند همچنین آمده است که حتی فراهم کردن فرصت های بیشتر برای کارگران و کارمندان از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، مشکل کمبود نیروی کار در آلمان را حل نخواهد کرد، بنابراین [آلمان] «نیاز دارد که در قسمت جلب کارمندان متخصص و شایسته از کشورهای سومی دستآورد فوق العاده داشته باشد.» منظور از «کشور سومی» کشورهای خارج از اتحادیه اروپا اند.
این مسوده از سوی وزارت داخله فدرال آلمان آماده شده و وزارتخانه های کار و اقتصاد نیز با آن توافق کرده اند و قرار است به تاریخ ۲۹ آگست به کابینه صدراعظم انگلا مرکل معرفی شود. در این مسوده آمده است که وزارت داخله فدرال، زیر رهبری هورست زیهوفر رئیس حزب سوسیال مسیحی بایرن، مصمم است تا از «مهاجرت به سیستم سوسیال» جلوگیری کند.
در مسوده قانون مهاجرت حکومت آلمان فدرال به سیستم امتیازی مهاجرت (پاینت سیستم) که در کشورهای مثل بریتانیا، کانادا و آسترالیا رایج است، اشاره ای نشده است. در «سیستم پاینت»، هر فرد خارجی که جویای کار در کشور مربوطه باشد، «پاینت» یا امتیازهایش در بخش های تحصیلی، آشنایی با زبان، ثروت و موارد دیگر مورد بررسی قرار می گیرد و هرگاه بتواند معیار مشخصی را پوره کند، اجازه می یابد وارد آن کشور شود و کار کند.
«سیستم پاینت» پیش از این در سال ۲۰۱۶ از سوی حزب سوسیال دموکرات آلمان پیشنهاد گردیده و از جانب احزاب چپ-میانه نیز مورد حمایت قرار گرفته بود. در پیشنویس قانون مهاجرت آلمان هرچند اشاره ای به «سیستم پاینت» نشده، اما در عمل مشابه آن است. مثلاَ گفته شده که افراد برای مهاجرت به آلمان براساس شایستگی و مهارت کاری، سن، مهارت های زبانی، «پیشکشهای مشخص کار» و توانایی تامین معیشت انتخاب می شوند.
توماس لیبیگ، محقق امور مهاجرت در «سازمان همکاری و توسعه اقتصادی» می گوید که چند سوال نزد وی در خصوص چگونگی عملی نمودن این برنامه مطرح است. او گفت: «من مطمین نیستم که این ها چگونه می توانند معیار دیگری غیر از «سیستم پاینت» داشته باشند. اگر شما بخواهید شاخص های دیگر را سبک و سنگین کنید، پس شما به سیستم پاینت نیاز دارید. به همین دلیل است که سیستم پاینت اینجا موجود است.»
نیاز به کارگران بخش های حرفه یی متوسط
آلمان فعلاَ یکی از آسانترین قوانین مهاجرت را برای افراد با تحصیلات عالی دارد. لیبیگ می گوید: «زیر شرایط خاص، رفتن به آلمان ساده تر از رفتن به کانادا است. سیستم آلمان فعلاَ بیشتر روی مهارت ها و تحصیلات رسمی استوار است. بنابراین، اگر کسی مهارت عالی و وظیفه مطابق آن داشته باشد، می تواند به آلمان بیاید، حتی بدون این که آلمانی صحبت کند.»
در آلمان همچنان فرصت دریافت ویزای جستجوی کار برای کسانی که دارای مهارت های خاص باشند نیز وجود دارد. در این صورت شما می توانید بدون داشتن یک شغل واقعی وارد آلمان شوید و بعداَ کار جستجو کنید. اما آنچه که آلمان به آن نیاز دارد، افراد با مهارت ها و شایستگی های متوسط اند، مانند پرستار شفاخانه، پرستار کلان سالان، مددرسانان کودکستان و کارگران مسلکی مانند تخنیکر برق و نجار. یعنی رشته هایی که نیاز به مهارت حرفه یی و مسلکی دارد، مورد نیاز آلمان است. به بیان لیبیگ، این بخش ها حدود ۶۰ درصد بازار کار آلمان را به خود اختصاص می دهد.
به رسمیت شناختن مدارک تحصیلی و حرفه یی از کشورهای مختلف هنوز هم در آلمان به عنوان یک چالش پابرجاست. در مسوده قانون مهاجرت آلمان از به رسمیت شناختن این اسناد به عنوان «کلید موفقیت ادغام به بازار کار» یاد شده است.
اما آنچه که در این مسوده روشن نشده، این است که کدام الزامات دیگر برای مهاجرت به آلمان نیاز است. یک تازه وارد باید در کدام سطح زبان آلمانی یاد داشته باشد؟ آیا یک پیشنهاد شغلی مشخص از جانب یک شرکت آلمانی موجود باشد؟ و شغل های متوسط مسلکی و حرفه یی کدام ها اند؟
ویزا به سبک کشورهای اسکاندیناوی
فعلاَ به نظر می رسد که ویزای جستجوی کار که در دنمارک صادر می شود، مورد توجه آلمان قرار گرفته است. اما این طرح در آلمان آزمایش نشده است. معلوم نیست که شرکت های آلمانی تا چه اندازه این ریسک را قبول می کنند. لیبیگ میگوید «این یک سوال بزرگ است»، چونکه شرکتهای آلمانی تمایل چندانی به استخدام کارمند از خارج ندارند. او میگوید: «ما از کارفرمایان آلمانی این را پرسیده ایم که آیا مایلید در خارج دنبال کارمند باشید؟ آنها پاسخ دادند: به هیچ صورت.»
لیبیگ اضافه کرد: «در حال حاضر، چنان به نظر می رسد که آنها (حکومت) سیستم دو مرحله یی را معرفی می کنند: افراد می آیند و به دنبال کار می گردند؛ و اگر کار یافتند، اجازه می یابند که اینجا بمانند.»
در این اواخر، فرانسه قانون مهاجرت خود را جدی تر کرده تا بتواند از این طریق جذب افراد با مهارت های ویژه یا تحصیلات عالی را آسان تر سازد. مانند آلمان، بخش هایی از قانون جدید فرانسه مصمم است که بروکراسی را ساده تر کند. این به ویژه در مورد مدیران شرکت های چند ملیتی کاربرد دارد که ماهانه از ۵۰۰۰ تا ۵۷۰۰ یورو درآمد دارند. مقررات جدید در فرانسه همچنین شامل دانشمندان، صنعت کاران، کارگران فصلی و شغل های تنظیم شده می گردد.
با این همه، توماس لیبیگ می گوید که سویدن سیاست بازتر دارد: "اساساً شما می توانید برای هر گونه وظیفه به سویدن بیایید. فرانسه کمی بسته تر است و آلمان احتمالاً در میان این دو کشور قرار دارد."
آلبوم عکس از آرشیف:
بن کنایت/ ا. ج.