آلمان شورای امنیت را ترک می کند

چندهفته قبل جهانیان با حیرت چشم به کمیسیون های سازمان ملل متحد دوخته بودند. موضوع این بود که آیا فلسطین به حیث ناظر در سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته خواهد شد؟ آلمان در این موضوع بسیار مهم برای شرق میانه، رأی ممتنع داد و به خاطر این تصمیم مورد تمجید بسیاری ناظرین قرار گرفت.

حالا آخر همین سال، بعد از گذشت دوسال عضویت دوره یی جمهوری فدرالی آلمان منحیث عضو غیردایمی در شورای امنیت ملل متحد به پایان می رسد و بار دیگر به صف کشور های عضو عادی این سازمان می پیوندد. همراه با تمجید، آلمان در رابطه با سیاست اش در مساله لیبیا مورد انتقاد نیز قرار گرفته است.

دست آورد های سیاست خارجی

رولف میوتسِنیش، سخنگوی سیاست خارجی حزب سوسیال دموکرات آلمان از دست آورد های آلمان در سیاست خارجی به دویچه وله چنین یادآوری کرد: "به نظر من حکومت آلمان تلاش نمود موضوعاتی را شامل آجندای مذاکرات سازد که در غیر آن مورد توجه قرار نمی گیرند، به خصوص اطفال در جنگ." پیتر ویتیگ، سفیر آلمان در ملل متحد و گیدو ویستر وله، وزیرخارجه همچنان سیاست اقلیمی را در آجندا شامل نموده، و در زمینه یک سیاست افغانستان مدرن تلاش کردند.

در تاریخ ملل متحد این پنجمین باری است که آلمان می توانست در تصمیم گیری در مورد صلح جهانی و امنیت بین المللی سهم بگیرد، ولی قدرت آن محدود بود. زیرا اعضای غیردایمی دارای حق ویتو نبوده و بعد از دو سال مجبور اند کرسی شانرا دوباره تخلیه نمایند. قوه تصمیم گیری را اصلاً اعضای دایمی بریتانیا، فرانسه، روسیه، چین و ایالات متحد امریکا دارند.

دو تصمیم مهم آلمان در شورای امنیت

دو تصمیم گیری طور خاص اثری بر ترازنامه کاری آلمان در شورای امنیت دارد. در 17 مارچ 2011 شورای امنیت ملل متحد در مورد لیبیا رای گیری نمود. فیصله نامه قرار بود به سقوط معمر القذافی سرعت بخشد. در حالیکه تمام متحدین آلمان به طرفداری حملات هوایی رای دادند، جمهوریت اتحادی آلمان یکجا با روسیه، چین، برازیل و هندوستان رای ممتنع داد.

میوتسِنیش، سخنگوی سیاست خارجی حزب سوسیال دیموکرات ها در این باره گفت: "به نظر من تصمیم آلمان در آن وقت مبنی بر دادن رای ممتنع و توافق آراء با کشور هایی چون روسیه و چین، کمک کننده نبود."

فیلیپ مِسفِلدَر، سخنگوی سیاست خارجی فراکسیون اتحاد احزاب مسیحی در پارلمان آلمان، به این نظر است که باوجود انعکاسات منفی، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. او می گوید: "به نظر من در مجموع توانسته ایم این عیب کوچک را از میان ببریم. اصلاً هیچ دلیلی برای شک و تردید مبنی بر سرپیچی آلمان از انجام مسوولیت هایش در پیمان وجود ندارد. اگر به ترکیه با سیستم پاتریوت نگاه کنید. ما یک شریک وفادار و صادق در پیمان هستیم."

با موضوع لیبیا، یکی از موضوعات مهم فیصلۀ اجلاس عمومی سازمان ملل متحد در مورد فلسطین منحیث عضو ناظر در آن سازمان بود. در تصمیم خود برلین توانست از یک طرف با رای ندادن موافق، همبستگی خود را با اسراییل نمایان سازد و از جانب دیگر همزمان آلمان رای مخالف نداد، آنچه می توانست به عنوان انتقاد از اسرائیل در رابطه با سیاست شهرک سازی آن تلقی شود.

تلاش آلمان برای عضو شدن دایمی در شورای امنیت

آلمان بعد از پایان دوساله عضویت در سازمان ملل متحد، بازهم به تلاش هایش برای دست یابی به عضویت دایمی در این سازمان تلاش می کند. گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان در یک جمع بندی از فعالیت های این کشور در این شورا، واضح ساخت که حکومت آلمان باز هم در راستای اصلاحات در این قدرتمند ترین نهاد تصمیم گیرند بین المللی تلاش می کند. او گفت که شورای امنیت در ترکیب کنونی اش، "دیگر با جهان قرن 21" سازگار نیست.