آلمان: ما باید درباره روسیه صحبت کنیم

 مدت کوتاهی قبل از انتخابات ریاست جمهوری، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در مصاحبه ای گفت: انگلا مرکل صدراعظم آلمان همواره برایش نوشیدنی بیر "رادیبرگرر"  ارسال می کند، زیرا برای او (پوتین) در زمان جمهوری دموکراتیک آلمان، بیر ارزش خاصی داشت. مرکل این را تأیید کرد، اما این حکایت پوتین کمتر مورد علاقه اش قرار گرفت.

این یک طرح قدیمی است: پوتین در روی صحنه قرار می گیرد و هزینه اش را مرکل می پردازد و با لخندی از مساله می گذرد. اگرچه بدون مرکل هیچ تحریمی علیه روسیه نمی توانست وجود داشته باشد است، اما تصویری ظاهری از سیاست های این دوسیاستمدار از سال ها به این طرف مشابه است: تحریک کردن و در مقابل خاموشی اختیار کردن. کلید استراتژی جدید در قبال روسیه در سیاست داخلی است.

شعار خاموشی اختیار کردن، مثمر بوده است

اشتفان مایستر، کارشناس امور روسیه در شورای روابط خارجی آلمان (DPAG) می گوید که "روش های همکاری، با سیستم پوتین تا حال کارا نبوده اند." مایستر اضافه کرده می گوید که زیگمار گابریل، وزیر خارجه آلمان که از سمت اش بیرون شده است، طرفدار کاهش تحریم ها علیه روسیه بود که این امر یکی از آخرین نمونه های سیاست آلمان در قبال روسیه می تواند به شمار آید. پوتین را این امر تحت تاثیر قرار نمی دهد. او در سخنرانی اش برای ملت روسیه با برنامه های جدید اش تهدید کرد. سپس صدراعظم آلمان از طریق سخنگوی اش اعلام کرد که روسیه باید پابند توافقنامه خلع سلاح هسته ای بماند.

چرا او (مرکل) به جای این امر برای مردم کشور اش از پایان توهمات درباره روسیه توضیح نداد؟ مایستر می گوید این امر غیر قابل درک با توجه به "هیستری روسیه" در آلمان است. افکار عمومی در مورد روسیه با عدم اطمینان مشخص شده است: این امر می تواند با گزارش های در مورد احتمال نفوذ روسیه در اروپا مانند حمله با گاز سمی بالای یک جاسوس سابق روسیه و دخترش در بریتانیا، ربط داده شود.

در حالی که حکومت بریتانیا به طور مستقیم با روسیه مواجه می گردد، دفتر صدارت آلمان در مورد حملات از جانب روسیه با خویشتنداری برخورد می کند.

گوستاف گیسل، کارشناس امنیتی شورای اروپا برای روابط خارجی (ECFR) می گوید حکومت فدرال آلمان باید یک تصویر واقع بینانه از روسیه را بیرون دهد. اما این می تواند یک بحث سیاسی داخلی را ایجاد کند. در بین سیاستمدران آلمان علاقمندی برای دنبال کردن چنین مسایل با مردم وجود ندارد و یا درباره نقش و توانایی های سرویس های استخباراتی آلمان نیز این امر صدق می کند. مایستر، کارشناس امور روسیه می گوید حمله هکرها بالای بوندستاگ یا پارلمان فدرال آلمان و حکومت این کشور که شواهدی در دست بود که این حملات از جانب روسیه صورت گرفته است، سرویس های استخباراتی را غافل گیر کرده بود.

مشارکت آلمان در ناتو

بحث و نتیجه گیری عمومی مردم در مورد سیاست دفاعی، همانند پنهان کاری های سرویس های استخباراتی است. مایستر می گوید: «آلمان یکی از کشورهای اروپایی و ناتو است که به خاطر امنیت خودش نیز باید مسئولیت بیشتری را بپذیرد.» او در ادامه می گوید که آلمان مجبور خواهد بود بودجه دفاعی اش را حداقل به دو درصد افزایش دهد. گام دیگری ممکن، ایجاد یک مرکز فرماندهی ناتو در ایالت نوردراین وستفالن آلمان عنوان می شود.

با این حال، سیاستمدران در برلین، پایتخت آلمان نمی خواهند به طور علنی اعلام کنند که در پشت افزایش فعالیت های آلمان در ناتو، محاسبات نظامی علیه روسیه نیز پنهان گردیده است. مایستر به این باور است: «روسیه کشوری است که از جنگ به عنوان ابزاری برای برکرسی نشاندن خواسته هایش در اروپا استفاده می کند.» اگر چه این ارزیابی تقریبا با تمام جناح های سیاسی در پایتخت آلمان به اشتراک گذاشته شده است، اما از این نگرانی ها مردم مطلع ساخته نشده اند.

آلمان به دنبال یک نقش جدید است

جمهوری فدرال آلمان در بحث های بین المللی بسیار بیشتر حضور دارد. گریسل می گوید که "از سال ۲۰۱۴، مشخص شده است که بالای آلمان می توان اعتماد کرد." این کارشناس امور امنیتی در ادامه اضافه کرده می گوید: «در نظر داشته باشیم که چگونه وارسا و استهکولم در برابر "قالب بندی نورماندی" از خود واکنش نشان دادند.» او اولین واکنش ها در قبال مذاکرات میان آلمان، فرانسه، روسیه و اوکرایین را به یاد می آورد: «حال برهم می خورد که اگر این مساله مطرح می شد که آلمانی ها و فرانسوی ها در مسائل مهم اروپا باید با روس ها مذاکره کنند؟» با این حال تعهد مرکل در بحران اوکرایین، تصویر شهرت آلمان را تقویت کرد.

چهار سال دیگر چگونه ادامه پیدا خواهد کرد؟ قبلا مرکل از لغو تحریم ها علیه روسیه  صحبت کرده بود. این امر می تواند تاکید بر استراتژی همکاری های قدیمی باشد و نه یک رویکرد جدید. مایستر در این ارتباط می گوید که "آلمان در واقع باید دنبال یک سیاست جدید در قبال روسیه باشد." اما گریسل مشخص ساخته می گوید که اما "فقدان اراده برای پذیرش عواقب آن" احساس می شود. چنین پیامدهایی هزینه ها پولی مثلا برای نیروهای نظامی و استخبارات، را نیاز دارد. همچنین گرفتن مسئولیت سیاسی در برابر رای دهندگان از چالش های دیگر است. کارشناسان به این باورند که سیاست باید شکافی که بین انتظارات از آلمان و ذهنیت در جامعه وجود دارد ببندد.

اشتفان مایستر به این نظر است که بحث های عمومی در آلمان می تواند در برخورد با روسیه کمک کند. او هشدار داده می گوید که "مهم این است که در برابر اصول خاصی ایستادگی صورت بگیرد، از جمله در برابر پوتین. باید نشان داد که دموکراسی می تواند در برابر گفت وگوهای باز در مورد مسائل حساس سیاسی مقاوم باشد.

هایکو ماس به عنوان دیپلمات ارشد جدید خطوط سختی را پیش خواهد گرفت؟

کنفرانس مطبوعاتی زیگمار گابریل، وزیر خارجه پیشین آلمان در قبال حمله با گاز سمی در بریتانیا، با نظرات هایک ماس در قبال روسیه، احتمالا مناسب بوده است. گابریل گفت: «اگر تایید گردد که روسیه در پشت این حمله قرار دارد، این امر یک عمل بسیار جدی خواهد بود.»
هایکو ماس، جانشین گابریل حتی قبل از اینکه به عنوان وزیر خارجه کارش را آغاز کند گفته بود که یک خط مشی سخت تر نسبت به روسیه را پیش می گیرد. ماس در یک تبصره به روزنامه آلمانی "دی سایت" در سال ۲۰۱۷ نوشته بود که "فقط به خاطر که در دروازه های اروپا یک قدرت تهاجمی و اقتدارگرا قرار گرفته است، این قاره باید متحد شود و قدرت اش راعلیه پوتین نشان دهد." اکنون ماس به عنوان دیپلمات ارشد آلمان می تواند خود این سیاست اش را ترویج دهد.

nka, Rsh (Koschyk)