آلمان؛ آنچه در مورد مراکز «انکر» برای پناهجویان باید بدانید

مرکز جدید موسوم به «انکر» چیست؟

هفت مرکز موسوم به انکر (Ankerzenter) کارشان را سر از اول اگست در ایالت بایرن آغاز کرده اند. کلمه انکر (ANKER) برگرفته شده از حروف اول لغات رسیدن (Ankunft)، توزیع در نواحی (Kommunale Verteilung)، تصمیم گیری (Entscheidung) و پس فرستادن (Rückführung) تشکیل شده است. یعنی مراکزی که در آن «ثبت نام، تصمیم گیری روی درخواست‌ها، توزیع به نواحی و بازگشت دادن پناهجویان» انجام می‌شود.

قرار است که همه اقدامات لازم برای رسیدگی به درخواست پناهندگی در این مراکز انجام شود. از آن جایی که شعبه های ادارات مسئول در این مراکز قرار دارند، این امیدواری وجود دارد که روند رسیدگی به درخواست پناهندگی تسریع شود.

اداره فدرال آلمان برای مهاجرت و آوارگان، آژانس کار آلمان فدرال، اداره های رسیدگی به امور جوانان و نوجوانان، اداره های امور حقوقی و مسئول رسیدگی به اتباع خارجی در این مراکز شعبه دارند.

روند رسیدگی به درخواست پناهندگی تا به حال چگونه بوده است؟

هر پناهجویی که به آلمان می آید، باید در یک اداره یا مرکز دولتی ثبت شود تا روند رسیدگی به درخواست پناهندگی اش به جریان بیافتد.

این نهاد دولتی می تواند پولیس مرزی، اداره رسیدگی به امور اتباع خارجی یا مرکز پذیرش مهاجران باشد.

پس از این که پناهجویان ثبت شدند، در یک کمپ اسکان داده می شوند و تا زمان رسیدگی به درخواست پناهندگی شان آن جا می مانند.

فرق مرکز انکر با مراکز و نهادهای دیگر چیست؟

قرار است که در این مراکز جدید روند رسیدگی به درخواست پناهندگی تا مرحله آخر به انجام برسد. متقاضیان درخواست پناهندگی باید در تمام طول این مدت در مراکز انکر بمانند. از آن جایی که کل این روند بسیار به طول می انجامد، احتمالا آن ها یک تا دو سال در مراکز انکر مقیم خواهند بود.

کارشناسان به چه دلیل از مراکز انکر انتقاد می‌کنند؟

محققان در امور مهاجرت از دانشگاه گوتینگن، در مورد تاثیرات احتمالی زندگی در تاسیسات مرکزی مانند مراکز جدید انکر تحقیق کرده اند. آن ها می خواستند بدانند، زندگی در یک سرپناه دسته جمعی چگونه است؟ در رفتار ساکنان کمپ با یکدیگر چه تغییراتی ایجاد می شود؟ از بروز چه مشکلاتی می توان جلوگیری کرد؟ چه مشکلاتی اجتناب ناپذیر هستند؟

دانشمندان نسبت به انزوای پناهجویان، فشار بسیار بالای روحی و روانی بر ساکنان چنین مراکز و عدم امکان ادغام آن ها در جامعه هشدار می دهند. آن ها می گویند، همه این نارسایی ها باعث می شود که بر مدیران این مراکز نیز به شدت فشار بیاید. زبینه هس، یکی از نویسندگان این کار تحقیقاتی گفت که در مراکز انکر امکان انسانی تر کردن و تسریع روند پناهندگی وجود ندارد.

پیش از این چه مشکلاتی وجود داشت و حالا چه تغییر کرده است؟

از سال ۲۰۱۵ که شمار انبوهی از مهاجران به آلمان آمدند، روند پناهندگی بیشتر متمرکز شده و تا حد زیادی از پراکندگی جلوگیری شده است. 

در این میان روند ثبت پناهجویان در اداره مهاجرت و آوارگان و لیست داده های اطلاعاتی شهروندان خارجی در آلمان دیجیتالی شده است. در سال های ۲۰۱۵ و اوائل سال ۲۰۱۶ شمار پناهجویان به شدت افزایش یافت. اداره مهاجرت و آوارگان آلمان فدرال به شدت تحت فشار بود و دوره زمانی رسیدگی به درخواست های پناهندگی پیوسته طولانی تر می شد. 

پناهجویان از طریق سیستم موسوم EASY – System در ایالات آلمان فدرال توزیع می شوند. به این ترتیب آن ها پس از این که برای نخستین بار در آلمان ثبت شدند، ممکن است به ایالت کاملا متفاوتی انتقال یابند.

اداره مهاجرت و آوارگان آلمان فدرال مسئول رسیدگی به درخواست های پناهندگی است. اما اسکان و سرپرستی پناهجویان نه تنها از ایالت به ایالت، بلکه در نواحی نیز متفاوت است. تا به حال برای مراکز رسیدگی به پناهجویان و سرپناه ها در سرتاسر آلمان حداقل استندردهای واحد، قوانین و پروسه های هماهنگ شده وجود ندارد.

مراکز انکر مشکلات را حل خواهد کرد؟

این مشکلات با راه اندازی پروژه مراکز انکر در ایالت بایرن حل نمی شود. کارشناسان می گویند، به نظر می آید که هدف از راه اندازی این پروژه ترساندن آوارگانی است که قصد دارند به آلمان بیایند. اما سیستم رسیدگی به درخواست پناهندگی با ایجاد این مراکز بهبود نمی یابد. با این وجود هورست زیهوفر، وزیر داخله آلمان فدرال خواهان تاسیس شمار بیشتری از این نوع  مراکز است.

آلبوم عکس از آرشیف

ماکسیمیلیان کوشوک/ م. ا.