جستجوی عاجل راه حل برای بحرانها

اینکه در این هفته جهان به مونشن می نگرد، دلیل خوبی دارد. در حالیکه همین اکنون یک دیپلوماسی رسمی برای فرونشاندن بحران جریان دارد، کنفرانس امنیتی یک مرجع دیگر را برای راه حل های جدید می گشاید و یا اینکه دست کم برای جستجو در جهت راه حل باز می کند. کمتر زمانی به پیمانه ی کنونی امید می رفته است که جنگ ظالمانه اشغالی توسط ملیشه های تروریست "دولت اسلامی" یا داعش سابق که تاکنون موجب کشته شدن بیش از 5300 انسان شده است، همچنان مانند جنگ های دوامدار درشرق اوکرایین در این کنفرانس پوشش یابد.ولفگنگ اشینگر رئیس این کنفرانس در مصاحبه ای با دویچه وله گفته است که : این تجربه « یک ازهم پاشیدن نظم جهانی است که هرقدر بحرانات جدی تر باشند، همانقدر کنفرانس امنیتی برای رهبراان دولتی مهمتر می گردد تا باید راه حلی برای منازعات بیابند».

فشار بر روسیه افزایش می یابد

برای مباحثات بیش از 20 رهبر دولتی و حکومتی و 60 وزیر خارجه و دفاع و شمار زیاد متخصصان غیر از سالون جلسات در هوتل بسیار مشهور" بایریشرهوف"، امکانات دیگری نیز در نظر گرفته شده است. البته تنها مباحثات رسمی مطرح نمی باشند، بلکه در اتاق های جداگانه هوتل نیز بعضاً جنگ های داغ لفظی صورت گرفته است. بنابراین با ملاقات با پتروپوروشنکو رئیس جمهور اوکرایین و سرگئی لاوروف وزیرخارجه روسیه که دو طرف متعارض منازعه می باشند، یک دوران روابط سرد بین روسیه و غرب از بین می رود.

بدون تردید، وخامت جدید خشونت ها در شرق اوکرایین یک موضوع مرکزی کنفرانس مونشن است. انگلا مرکل صدراعظم آلمان فدرال پس از آنکه همراه با فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه، با رئیس جمهور پورشنکو و ولادیمیر پوتین مذاکره کردند، به کنفرانس مونشن می آید. مرکل که هموار برای پوتین به خاطر نرمش نشان دادن، گوشزد کرده است، بازهم روی راه حل دیپلوماتیک ایستادگی نموده و ارسال سلاح به اردوی اوکرایین را رد کرده است. همچنان جوبایدن، معاون رئیس جمهورایالات متحده امریکا که ریاست هئیت بزرگ امریکایی را در مونشن دارد، با صراحت علیه ارسال سلاح های کشنده به اوکرایین اظهار نظر کرده، اما مسکو را به دلیل رفتارش دراوکرایین به شدت انتقاد نموده است. او به نشریه "زود دویچه سایتونگ" گفته است که ایالات متحده امریکا آماده است تا « بهای رفتار تهاجمی روسیه را» که کمتر از بازی با امنیت اروپا نیست، بلند ببرد.

آلمان چه نقش بازی می کند؟

حکومت آلمان فدرال با علاقه مندی زیاد به یک راه حل دیپلوماتیک منازعه اوکرایین تلاش می کند، تا این مسأله موضوع اصلی آخرین کنفرانس امنیتی مونشن گردد. رئیس جمهور، وزیر خارجه و وزیر دفاع آلمان فدرال به طور متفق القول در مورد تعهد بزرگتر آلمان برای حل بحرانات بین المللی وعده نمودند، همچنان در ضمن آن، روی ارسال سلاح به پیشمرگه های کردی در شمال عراق و آموزش دادن به آن ها، توافق کردند.

از چشم انداز یک بازیگر در سطح جهانی مانند ملل متحد، آلمان می تواند بیشتر از این نیز اقدام کند. جان الیاسن معاون دبیرکل ملل متحد با توجه به ماموریت صلح ملل متحد به دویچه وله گفت:« خوب خواهد بود هرگاه ما شاهد این امکانات آلمان در افریقا نیز باشیم». الیاسن که درعین زمان در کنفرانس امنیتی مونشن شرکت می کند افزوده است:« من گفته می توانم که آلمان با توجه به عنعنه اش، در هر مرحله یک بحران می تواند نقشی بازی کند. مثلاً برای جلوگیری از بحران، در جریان بحران، در مرحله "پسامنازعه" و بعد از منازعه».

قبلاً اندکی کهنه، اکنون جذاب

درعین زمان، با توجه به شرکت شمار زیاد شخصیت های سرشناس نیز، پنجاه و یکمین همایش مونشن، مهمترین کنفرانس سیاست امنیتی در اروپا می باشد. هرگاه کسی پیامی داشته باشد، می تواند از مونشن توسط رسانه ها به طور موثری به جهان بفرستد. این کنفرانس از ده ها سال به اینسو چنین شهرتی بهم رسانده است. پس از تاسیس این کنفرانس در سال 1963، هردو "کانگرس دفاع شناسی" پس از آن، خود را وقف انکشاف اردوی فدرال کرد. در آن زمان، در سالون کنفرانس مردان یونیفورم پوش نظامی اکثریت داشتند و هنگامی که وزیر دفاع آلمان سخنرانی می کرد، تظاهر کنندگان در مورد «جنگ طلبی» در سالون هوتل ابراز خشم می کردند.

در آغاز این کنفرانس جداً سمت و سوی دو سوی اوقیانوس اتلس را داشت، بعداً در سال های 90 در ها به روی شرکت کنندگان از سایر نقاط جهان نیز گشوده شد. آخرین بار بعد از حملات تروریستی 11 سپمتر برنامه کانون های بحرانی جهان مطرح شد. درست به دلیل خصلت غیر رسمی اش، این کنفرانس غالباً در آغاز تکانه ای به وجود می آورد که بعداً می تواند در سیاست واقعی عملی گردد.