کنفرانس توکیو، مبارزه با فساد و کمک درازمدت

کنفرانس کشورهای تمویل کننده افغانستان در توکیو، هفته هاست که موضوع اصلی رسانه های افغانستان است. بسیاری افغان ها می دانند که در این کنفرانس جامعه بین المللی در مورد حمایت های بیشتر مالی از افغانستان تصمیم می گیرد.

قرار بر این است که افغانستان برای یک دوره زمانی بین سال های 2015 تا 2025 کمک قابل اطمینان توسعه یی و اقتصادی به دست آورد. رستم یعقوبی، دانشجوی 23 ساله افغان می گوید بسیاری امیدوار اند که جامعه بین المللی در توکیو علامت روشن همکاری درازمدت با مردم افغانستان را بدهد: "کشور ما به کمک خارجی نیاز دارد. من امیدوارم که بازهم چنین کمکی را به دست بیاورد تا بتوانیم بازسازی را ادامه دهیم".

نخستین کنفرانس کشورهای کمک دهنده به افغانستان در ماه جنوری سال 2002، اندکی پس از سرنگونی رژیم طالبان در توکیو برگزار شد. در آن زمان افغانستان کشوری بود که پس از سه دهه جنگ و منازعه داخلی تقریباً به صورت کامل تخریب گردیده بود. در آن وقت جامعه بین المللی فیصله نمود که در مجموع تا سال 2007 مبلغ 5.4 میلیارد دالر برای بازسازی ملکی افغانستان اختصاص دهد. در کنفرانس های بعدی کشورهای تمویل کننده، میلیاردها دالر دیگر به افغانستان تخصیص داده شد. اکنون حکومت افغانستان امیدوار است در کنفرانس توکیو وعده های کمک به عین سقف و بیشتر از آن را به دست آورد.

عمر زاخیلوال، وزیر مالیه افغانستان می گوید علاوه بر این کمک ها، افغانستان امیدوار است که بسیاری سرمایه گذاران خصوصی نیز در این کشور سرمایه گذاری کنند: "دشمنان ما از رشد اقتصادی کشور ما بسیار می ترسند و به همین دلیل می کوشند یک جو رعب و ترس را به وجود آورند".

وزیر مالیه افغانستان می گوید که طالبان و سایر دشمنان افغانستان در تلاش های شان برای جلوگیری از رشد اقتصادی این کشور موفق نمی شوند. زاخیلوال در کابل به خبرنگاران اطمینان داد که افغانستان بعد از سال 2014 و بعد از بیرون رفتن نیروهای جنگی بین المللی نیز تنها گذاشته نمی شود.

حکومت افغانستان با تقاضای روشن به کنفرانس توکیو می رود، بدین معنا که دست کم 50 درصد پول های کمکی باید از طریق ادارات حکومتی افغانستان کارسازی گردند. تا کنون این رقم 20 درصد می باشد. به دلیل فساد گسترده در افغانستان تا اکنون کشورهای کمک دهنده حاضر نبوده اند، سرنوشت پول های کمکی شان را تنها به حکومت افغانستان واگذارند.

عبدالقیوم سجادی، نمایند ولسی جرگه افغانستان تردید کشورهای کمک کننده را یک امر طبیعی می خواند: "در ده سال اخیر حکومت افغانستان پیوسته وعده نموده است که با جدیت علیه فساد مبارزه می کند که البته چنین اقدامی کمتر صورت گرفته است. جهان هنگامی باز هم از ما حمایت می کند که ما واقعاً علیه مشکل بزرگ فساد مبارزه کنیم".

سجادی از کشورهای کمک دهنده در توکیو تقاضا می کند که کمک های شان به افغانستان را به یک حکومت قانونمدار و توسعه دموکراتیک این کشور مشروط گردانند. او می گوید نباید به کابل چک سفید داده شود.

در این میان فوزیه کوفی، مبارز حقوق زنان و نماینده ولسی جرگه افغانستان ابراز امیدواری می کند که در کنفرانس توکیو به طور خاص به حقوق زنان توجه صورت گیرد. وی همراه با بسیاری از انجمن های حامی زنان فهرستی از تقاضاهای زنان افغانستان را به سازمان دهندگان کنفرانس توکیو فرستاده است.

کوفی گفته است: "ما از جامعه بین المللی تقاضا می کنیم که 30 درصد پول های کمکی را مستقیماً برای حمایت از زنان افغانستان اختصاص بدهد. زنان افغانستان برای انجام دادن نقش مهمی که در کشور دارند به کمک ضرورت دارند".

فوزیه کوفی که در سال 2014 می خواهد نامزد انتخابات ریاست جمهوری گردد، می گوید «به خردمندی جامعه بین المللی» امیدوار است. این خانم سیاستمدار می گوید پول های کمکی برای افغانستان باید صرف در همکاری نزدیک با کشورهای پول دهنده و در جهت پروژه سازی های بنیادی کارسازی گردد.

به زودی معلوم خواهد شد که آیا در کنفرانس توکیو گوش شنوایی برای چنین تقاضاهایی وجود دارد یا نه. با این هم واقعیت ها نشان می دهند که اعتماد نمایندگان حدود 70 کشور در توکیو بر حکومت افغانستان چندان زیاد نیست و آنها مجبور خواهند بود تا راه هایی را برای حل مشکل فساد اداری در افغانستان جستجو کنند.

دویچه وله

ویراستار: فرهمند