"وضعیت در کاله بدتر از سال قبل است"

حکومت فرانسه کمپ جنگل را همزمان با تخلیه آن با خاک یکسان کرد. جمله "لندن زنگ می زند" با حروف درشت تاهنوز در یک بتون در سرکی از کاله نوشته است که روزانه موترهای لاری از آنجا در مسیر بندر در حرکت هستند. از این راه یک سال قبل، به عنوان دروازه به سوی کمپ جنگل استفاده می شد.

در آن زمان تا ۱۰ هزار مهاجر در کلبه های دست ساز زندگی می کردند. چند هفته قبل از آن، فرانسوا اولاند رئیس جمهور آن زمان فرانسه امر ویران کردن آن کلبه ها را صادر کرد. او گفته بود: "ما باید این کمپ را کاملاً و به صورت نهایی تخلیه کنیم. ما باید در برابر آن به صورت سیستماتیک و قاطعانه برخورد کنیم. و باید در این مورد انسانیت را در نظر داشته باشیم، در صورتی که ما انتقال [مهاجرین] را حالا انجام می دهیم."

بعد از ۲۴ اکتوبر حدود ۷۰۰۰ مهاجر ثبت نام شدند و بعد با بس ها از آنجا در اقامتگاه های تحت نظارت در  تمام فرانسه انتقال یافتند. عملیه تخلیه سه روز دوام کرد.

امروز از جنگل آن زمان چیزی باقی نمانده است. جایگاه جنگل کاله به یک ساحه طبیعی تبدیل شده است و در یک لوحه نوشته است که داخل شدن در آن ممنوع است. اما تاهنوز در این محل در همه جا سبزه رشد نکرده است. زیرا از زمان تخلیه آن به این سو، مهاجرین و پناهجویان جدید دیگری در شهر در نزدیکی کانال مانش رسیده اند.

پناهجویان افغانستان، اریتریا و اتیوپیا

براساس تخمین سازمان های امدادی شمار آنها به ۷۰۰ مهاجر می رسند که اکثراٌ از کشور های افغانستان، اریتریا و اتیوپیا هستند. 

فرانسوا گونوک، معاون یک سازمان امدادی فرانسوی برای مهاجرین است که از سال ها به این سو به آنها در کاله کمک می کند. او می گوید: "بریتانیا از این جا فقط ۳۰ کیلومتر دور است. و مثل همیشه مهاجرین را به سوی خود می کشد."

بعد از تخلیه کمپ ها، مهاجرین دیگر در منطقه قدیمی کمپ جمع نمی شوند، بلکه در گروه های کوچک در منطقه به صورت پراکنده به سر می برند، تا روزی این چانس را بیابند که با یک موتر لاری به بریتانیا برسند.

لئون توروندل، یکی از دیگر از کارمندان سازمان امدادی فرانسوی می گوید: "یک بخش از آنها در داخل شهر هستند. بعضی در منطقه صنعتی به سر می برند که از جنگل قدیمی دور نیست. بعضی هم در جنوب جنگل یا در مزرعه هستند. یک گروه از افغان ها حتی توانسته اند در کانال های فاضلاب به سربرند تا خودشان را در برابر بارش باران حفاظت کنند."

لئون توروندل و همکارانش از سازمان های دیگر امدادی می افزاید که وضعیت بدتر از سال قبل است. توزیع غذا، کمک های طبی، همه این ها با چنین شرایطی خیلی زیاد مشکل شده است. افزون بر آن پولیس پیهم در تعقیب مهاجرین است.

توروندل می گوید: "ما می دانیم که افسران پولیس دو تا سه بار در هفته می آیند، نیمه شب ها و صبح زود یا شبانه. آنها با گاز اشک آور و باتوم ها مهاجرین را می رانند. کوماندوهای امور تخلیه، لحاف ها و خیمه های کوچک را اگر وجود داشته باشند، می گیرند. قسماً اشیای شخصی آنها مانند اسناد یا تیلفون های موبایل شان را هم می گیرند. و پولیس حتی  آب آشامیدنی را با گاز اشک آور مخلوط می کند."

حکومت فرانسه همواره این اتهامات سازمان های امدادی را رد می کنند. اما به صورتی می خواهد که از ایجاد یک جنگل جدید جلوگیری کند.

مطلب مرتبط:

یک سال بعد از تخلیه؛ هنوز هم صدها مهاجر در کاله زندگی می‌کنند

Gallmeyer/hm/af