هندوستان مخارج نظامی را کاهش می دهد

وزیر مالیه هندوستان در مجموع بودجه کشورش را 309 میلیارد دالر خواند که در مقایسه با سال گذشته 16 درصد بیشتر می باشد. بازنده مهم در تدوین این بودجه بخش نظامی است. بودجه دفاعی صرف پنج درصد افزایش یافته است. افزایش بودجه نظامی در سال گذشته 17 درصد بود. در حال حاضر بودجه این بخش نزدیک به 40 میلیارد دالر امریکایی می باشد. بودجه نظامی ایالات متحده امریکا 500 میلیارد دالر و بودجه نظامی چین 110 میلیارد دالر است.

ویجی کمار سنگهـ، لوی درستیز وقت هندوستان در ماه مارچ سال 2012 نامه ای به من موهان سنگهـ، نخست وزیر کشورش نوشت. در آن نامه او وضعیت نیروهای مسلح را «اخطار دهنده» خواند و در قبال فروگذاشت از مدرن سازی اردو هوشدار داد. هندوستان که یک قدرت اتومی است، از زمان استقلال اش در سال 1947 بدین سو سه بار با پاکستان جنگیده است و یک جنگ مرزی کوتاه اما شدید با چین داشته است. علاوه بر این هندوستان قطعات بزرگ نظامی برای سربازان کلاه آبی ملل متحد در عملیات صلح تهیه می کند.

هند چه اندازه تسلیحات نیاز دارد؟

پراوین جها، کارشناس امور اقتصادی می گوید: «حکومت اگر هدف اش رسیدن به کاهش قرضه هاست، امکان دیگری جز این ندارد که این بار به دیگر بخش ها تمرکز کند». او می افزاید: «در گذشته پیوسته انتقاد می شد که هندوستان به طور بسیار نامتناسب منابع را به بخش دفاعی اختصاص داده است. سرمایه گذاری در این بخش حتا بالاتر از نیازهای امنیتی داخلی و خارجی کشور سنجش شده بود».

براساس یک تحقیق بنیاد پژوهش های صلح سویدنی (سیپیری) در حال حاضر هندوستان در خریداری اسلحه مقام هفتم را در جهان دارد. اعلام خریداری 126 فروند جت جنگی نوع "رافائیل" فرانسوی که بالغ بر 7.5 میلیارد دالر می شود، یکی از بزرگترین معاملات تسلیحاتی در سطح جهانی در سال گذشته بود. هندوستان قبل از همه می خواهد نیروهای هوایی اش را عصری سازد. هندوستان در نظر دارد 400 فروند هلیکوپتر، همچنان هواپیماهای بی سرنشین و سایر سیستم های تسلیحاتی خریداری کند. اما افتضاحات مالی و فساد متعدد این سرمایه گذاری را به تعویق انداخته است.

گیر مانده در بین صرفه جویی و جلب آرا

وزیر مالیه هندوستان می خواهد به طور معتنابهی قرضه های دولتی را کاهش دهد. در عین زمان او می خواهد حمایت سیاسی به دست آورد. در سال 2014 در هندوستان انتخابات برگزار می شود. این کشور با 1.3 میلیارد جمعیت اش که بزرگ ترین دموکراسی جهان به شمار می رود، انتخابات برگزار می کند. چیدام بارام که 67 سال دارد، نامزد احتمالی برای مقام نخست وزیری است. این سیاستمدار مجرب از یک طرف در حلقه حزب کانگرس سربلند می کند و از جانب دیگر می خواهد در صورت امکان آرای زیاد دیگری هم به دست آورد.

رسانه های هندوستان به این باور اند که این بودجه «هیچ دردی را دوا نمی کند»، اما در عین حال «چیزکی برای همه» در آن وجود دارد. پراوین جها از دانشگاه جواهر لعل نهرو در یک گفتگو با دویچه وله گفت: «وقتی که ما از بودجه ای سخن می گوییم که فارغ از ملاحظات سیاسی و انتخاباتی تدوین شده باشد، در آن صورت توزیع منابع باید به ترتیبی صورت بگیرد که برای توده ها دلچسب باشد. بنابراین بیشتر باید بر موضوع تهیه مواد خوراکه تمرکز شود». این نکته هنگامی قابل توجه است که با وجود همه موفقیت های هندوستان در بخش تکنولوژی معلوماتی، دو سوم مردم به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم به زراعت وابسته می باشند.

کوهی از مشکلات

هندوستان در حال حاضر خود را با کوهی از مشکلات مقابل می بیند. این کشور در سطح جهانی دهمین اقتصاد ملی بزرگ و در سطح آسیا سومین اقتصاد ملی بزرگ می باشد. این در حالی است که هندوستان و کشور همسایه و رقیب اش چین، در جریان بحران مالی هنوز هم چشم انداز بسیار خوب رشد به بالا را نشان داده اند، اما هند می بایست پیوسته از کاهش چشم انداز رشدش جلوگیری می کرد.

تخمین می شود که اقتصاد هندوستان امسال صرف یک رشد پنج درصدی داشته باشد که در ده سال گذشته این بدترین نرخ رشد در این کشور می باشد. تورم پولی یا انفلاسیون فزاینده، فساد گسترده و زیرساخت های نارسا منجر شده اند که اعتماد سرمایه گذاران خارجی پایین بیاید.

سازمان های مهم رتبه بندی اعتبارات مالی کشورها، پیوسته از انجام معاملات با کشور هندوستان هوشدار می دهند. چیدام بارام در پارلمان هندوستان گفت: «ما نمی توانیم در اینجا بحث کنیم که آیا ما سرمایه گذاری خارجی را استقبال نماییم و یا رد کنیم. اجباراً سرمایه گذاری خارجی ضروری است». او افزود: «تجارت و معاملات در هند باید ساده، بی مشکل و برای همه جوانب سودآور گردد».