مهاجر گیرمانده در بوسنیا: شاید ما را از بین ببرند

بوسنیا و هرزگوین یکی از کشورهای نسبتاً فقیر در جنوب شرق اروپاست که پناهجویان با عبور از آن تلاش می کنند خود را به کشورهای غرب اروپا برسانند. در حال حاضر، صدها مهاجر به امید رسیدن به کرواسیا، در این کشور گیر مانده اند. بسیاری از این پناهجویان بارها تلاش کرده اند که مرز میان بوسنیا و کرواسیا را عبور کنند اما ناکام شده اند. برخی از این مهاجران، در مسیر مهاجرت به اصطلاح "بالقان"، جان باخته اند. همه روزه ده ها مهاجر تلاش می کنند کوه های پوشیده شده از درختان را که به عنوان منطقه مرزی میان بوسنیا و کرواسیا تلقی می شود را عبور کنند تا به گونه غیرقانونی وارد کرواسیا شوند. برخی از این پناهجویان با استفاده از مسیریاب (جی پی اس) به این مسیر ادامه می دهند.

اما پولیس روزانه ده ها تن را متوقف می کند و آنان را دوباره به بوسنیا می فرستد. مقام های محلی در بوسنیا زیر فشار مردم عام قرار دارند و سعی می کنند که سرپناه های مهاجران را مسدود کنند.

به عنوان مثال، محبوب الرحمان یک پناهجوی ۲۳ ساله بنگله دیشی است که در ماه فبروری سال ۲۰۱۹ کشورش را ترک کرد تا پیش از فرا رسیدن فصل زمستان به ایتالیا برسد. او بیش از یک ماه را با ۳۰۰ هموطن دیگرش در یک کمپ خودساخته از ترپال پلاستیکی، سپری کرده است. این سرپناه نمی تواند آنان را از هوای سرد در شب، محافظت کند. درجه حرارت به زودی از مرز صفر به جهت منفی می رود.

محبوب الرحمان در گفتگو با خبرگزاری فرانسه اظهار کرد: «واقعا هوا حالا سرد است و باران می بارد. ما غذا و آب نداریم و مردم بیمار می شوند.»

این جوان بنگله دیشی می گوید که بازگشت اجباری پناهجویان توسط پولیس توام با "شکنجه" صورت می گیرد. او گفت: «آن ها [پولیس] همه چیز ما مانند جاکت، بیک، غذا، بوت و پول را می گیرند.»

اغلب مهاجران و پناهجویان گیرمانده در این کشور که شهروندان افغانستان، پاکستان، بنگله دیش و مراکش هستند، با انتقاد از برخورد پولیس می گویند که آنان را مورد ضرب و شتم قرار می دهند. اما مقام های کرواسیا این اتهامات را همواره رد می کنند.

در عین زمان، میان پناهجویان از کشورهای مختلف زد و خورد صورت می گیرد. پولیس گفته است که در نتیجه درگیری میان پناهجویان پاکستانی با گروه دیگری که شهروندان افغانستان دانسته می شود، دو مهاجر پاکستانی جان باختند و ۲۰ تن دیگر زخمی شدند.

سازمان بین المللی مهاجرت (آی او ام) ارزیابی می کند که در حال حاضر حدود ۲۵۰۰ مهاجر در حالت بی سرپناهی در بوسنیا زندگی می کنند. گمان می رود که با بسته شدن کمپ ها این رقم به گونه چشمگیر افزایش یابد.

پیتر فان دیر آویرارت، نماینده این سازمان در بوسنیا گفته است که "ما به گونه سریع به سوی یک بحران انسانی روان هستیم."

این مسئول (آی او ام) افزود: «ما در معرض خطر و در وضعیتی هستیم که رقم افراد بی سرپناه تا اخیر ماه نوامبر به مرز ۴۵۰۰ تن خواهد رسید[...] در این منطقه میزان برفباری بالاست و هوا سرد می باشد.»

روز چهارشنبه گذشته، مقام های بوسنیایی یک کمپ را، که مدیریت آن را سازمان بین المللی مهاجرت در بیهاج به عهده داشت، مسدود کردند. در این اردوگاه حدود ۲۰۰۰ مهاجر زندگی می کردند.

بیشتر بخوانید: بازداشت ۱۰ مهاجر به اتهام تجاوز و فروش مواد مخدر در بوسنیا

مصطفی روزنیک، یکی از رهبران منطقه ای گفته است که این کمپ "یک کانون مشکلات امنیتی و بهداشتی بود."

مقام های محلی می خواهند که یک مرکز پذیرش در ویلیکا کلادوشا، که ۷۰۰ تن در آن زندگی می کنند، به زودی مسدود گردد. آنان همچنان تاکید کرده اند که از ورود پناهجویان تازه وارد جلوگیری صورت گیرد.

باشندگان ویلیکا کلادوشا و بیهاج چندین بار تظاهرات را در اعتراض به موجودیت کمپ های مهاجران به راه انداخته اند. آنان خواسته اند که این اردوگاه ها باید مسدود شوند.

هیئت اتحادیه اروپا در بوسنیا با نشر یک اعلامیه گفته است که "این اقدامات غیرمسئولانه، زندگی را در خطر می اندازد."

کفیل کشر، یک پناهجوی ۴۸ ساله و ژورنالیست است که در یک و نیم سال گذشته حد اقل ۱۴ بار تلاش کرده است وارد کرواسیا شود. او که در اصل شهروند کشمیر زیر اداره حکومت هند است، حالا در انتظار به سر می برد تا در فرصت مناسب بار دیگر به تلاش برای عبور از مرز میان بوسنیا و کرواسیا ادامه بدهد.

کفیل گفت: «ما برای نجات اینجا آمده ایم اما ما را با لگد می زنند و مورد ضرب و شتم قرار می دهند. ممکن است که آن ها ما را دفعه بعد بکشند. ما خسته شده ایم.»

خبرگزاری ها / ا.ج، ص.ا