1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

مرکل از طراحان سوءقصد ناکام علیه هیتلر یادبود کرد

۱۳۹۸ تیر ۳۰, یکشنبه

در بیستم جولای سال ۱۹۴۴ کلاوس فون اشتاوفنبرگ تلاش کرد که با جاسازی یک بکس حاوی بمب، ادولف هیتلر رهبر نازی ها را در جریان یک نشست رسمی بکشد. انگلا مرکل او و همکارانش را "وطن دوستان واقعی" خواند.

https://p.dw.com/p/3MRxa
Berlin |  Angela Merkel bei Kranzniederlegung am Bendlerblock zum 75. Jahrestag Attentat auf Hitler
عکس: picture-alliance/dpa/M. Kappeler

انگلا مرکل، صدراعظم آلمان به کلاوس فون اشتاوفنبرگ و نظامیان دیگر آلمانی که برای از بین بردن ادولف هیتلر تلاش کرده بودند، ادای احترام نمود. آنان هفتاد و پنج سال قبل از امروز این اقدام ناموفق را انجام داده بودند.

انگلا مرکل در جریان یک مراسم نظامی در شهر برلین گفت: «آنان پیش وجدان خود ثابت کردند که وطن پرستان واقعی بودند.»

از منظر صدر اعظم آلمان "آنان از ما می خواهند که هوشیار باشیم و در برابر هرگونه نژادپرستی و ملی گرایی در تمام جنبه ها مقابله کنیم."

اشتاوفنبرگ با شماری از افسران دیگر مانند هیننگ فون ترسکوف و اروین فون ویتسلیبن در نظر داشتند که هیتلر را در مقر فرماندهی اش در پولند از بین ببرند و اتحاد را با متحدین شرقی اعلام کنند.

گفته می شود که کلاوس فن اشتاوفنبرگ در روز سوءقصد، بکس حاوی بمب را در نزدیکی هیتلر و در زیر میزی می‌گذارد که در اطراف آن هیتلر و جنرال‌هایش نقشه‌ها را بررسی می‌کردند. او سپس به بهانه یک تماس تلفنی خارج شده و به سرعت رهسپار برلین شد تا پس از کشتن هیتلر، ارتش را به خیزش دعوت کند. اما پای یکی از افسران به بکس برخورد می‌کند و او بکس را برداشته و آن را در فاصله دورتری قرار می‌دهد. هنگام ظهر که انفجار رخ می‌دهد، میز کنفرانس مانند یک حفاظ مانع کشته شدن هیتلر شده و او فقط جراحتی سطحی می‌بیند، اما تا پایان عمر دچار لرزش دست و پا می‌شود.

پس از ناکامی این طرح، اشتاوفنبرگ و هم دستانش ردیابی شدند و در روزها و هفته های پسین این رخداد، به قتل رسیدند.

انگلا مرکل پس از ایراد سخنرانی، در جایی که اشتاوفنبرگ و هم دستانش کشته شده بودند، گل گزاری نمود.

در جریان بیش از هفت دهه پس از این رخداد، دیدگاه های متفاوت مطرح می شود. برخی ها او را قهرمان جنبش مقاومت ضد هیتلر و شماری هم این نظامی پیشین را یک فرصت طلبی می دانند که گویا پس از قطعی شدن سرنگونی دکتاتور نازی، بر ضدش قد علم نمود.

ولفگانگ بنز تاریخ نویس در گفتگو با روزنامه آلمانی اوگسبورگر الگماینر اظهار کرد، این برای آلمانی ها خیلی مهم بود که جنبش مقاومت گسترده تر را به یاد بیاورند نه برای اینکه افسران نظامی در این طرح نقش داشتند. او گفت: «محافظه کاران همیشه بالای مقاومت نظامیان تمرکز کرده اند، اما این موضوع خیلی ناوقت [در جنگ] اتفاق افتاد.»

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه