سربازان مسلمان در اردوی آلمان؛ زندگی و مرگ برای آلمان

نریمان هم روی کاغذ هم در عمل یک مسلمان اردوی آلمان است. او در یازده سال خدمتش در اردو راسیسم و نژادپرستی آشکار را تجربه نکرده است. نریمان به خبرگزاری آلمانی "دی. پی. ای" قصه می کند که باوجود تجربیات ناخوشایندی که به خاطر دینش رخ داده، او در بخش "ضد جاسوسی اردو" مشغول به کار است. بر آورد می شود که حدود 1200 تا 1600 سرباز در اردوی آلمان مسلمان باشند.

پرسش: تهدید از سوی تروریسم اسلامگرایان در سال های اخیر آشکارا وجود داشته است. آیا این مسئله سبب شده است که گاهی دچار شک و تردید شوید، به خاطر این که مسلمان هستید؟

پاسخ: نه، تاکنون تجربه اش نکرده ام. من البته در بخشی از اردو کار می کنم که پرسونل آن افراد مختلفی {بر اساس پیشینه و باور} هستند. البته ارزیابی امنیتی من به خاطر استخدام سه سال طول کشید در حالی که این روند برای افراد غیرمسلمان فقط 9 ماه طول می کشد. این تاخیر طولانی واقعا مرا ناراحت کرده بود. من بعدتر به عنوان افسر "دلگی مشر" توظیف شدم.

پرسش: به عنوان افسر بخش شناسایی الکترونیک اردو شما در بخشی کار می کنید که حساسیت امنیتی بالایی دارد. بنابراین ارزیابی امنیتی شما ضروری بود. شما گفتید که سه بار به طور فشرده از سوی بخش "ضد جاسوسی" اردو سوال و جواب شدید. تا چه حد فکر می کنید که این مسائل به مسلمان بودن تان ارتباط دارد؟

پاسخ: در اولین پرس و جوی این مسئله هیچ نقشی نداشت اما بعدا ارتباط داشت. آنها در جستجوی مسلمانان رادیکال و افراطی بودند. آنها می توانستند مرا به کار بگیرند اگر پیشتر اندکی با دقت در مورد من تحقیق می کردند. تا حدی مسئله پرس و جوها ناخوشایند بود.

پرسش: آیا احساس کردید که غیر منصفانه با شما برخورد می شود یا حس کردید که مورد تبعیض قرار گرفته اید؟

پاسخ: برای من سلب اعتماد بود. اعتماد چیزی است که آدم برای این شغل نیاز دارد؛ این فقط یک فرصت کاری معمولی نیست که آدم عصرها به خانه برود و با دوستانش ملاقات کند. آدم باید وقت بگذارد، انعطاف پذیر باشد و توانایی احیای دوباره خود را داشته باشد. آدم باید بسیار ارتباطات اجتماعی داشته باشد و در ماموریت های خارجی باید همواره تابع مقررات باشد. بنابراین، این مسئله برای من دشوار بود که انگیزه من برای کار در اردو این گونه زیر سوال رفت علیرغم همه آسیبی که من پیش از این تجربه کرده بودم. از همه مهمتر این که آن روش مناسب نبود. آن نوع رفتار ضروری نبود و مرا شخصا آسیب زد. بعد از آن مدام در معرض حوادث بودم.

پرسش: همچنان به خاطر خطر اسلامگرایی، وزارت دفاع دستور داد تا همه سربازان مورد ارزیابی قرار بگیرند. این مسئله را مثبت ارزیابی می کنید؟

پاسخ: بله، طبیعتا. اگر محدودیت های خاصی برای سربازان ایجاد نشود و این ارزیابی از همه باشد، چرا نه؟ در بخش حساسیت های امنیتی، جایی که من کار می کنم، آدم باید ببیند: این برای یک انسان چه معنا می دهد؟ با اسناد امنیتی حساس چگونه باید برخورد کرد؟ می توانند محرمانه باشند؟ اگر از یک نقطه دیگر به آن بنگریم، آیا من می توانم به سربازان نشان بدهم که چگونه می توانند از سلاح خود استفاده کنند و ایا این سربازان از چنین آگاهی و دانشی سوء استفاده نخواهند کرد؟ این آگاهی را متاسفانه ما پیشاپیش نداریم.

افراد زیادی اکنون از آلمان به عراق و هر جایی دیگر می روند تا در کنار "داعش" بجنگند و خود را وقف این گروه تروریستی کنند؛ این اصلا خوب نیست. ارزیابی افراد پیش از شامل شدن در اردو به عنوان سرباز، به نظر من کار درستی است. به هر قیمتی که شده باید جلوگیری شود که تروریست ها در اردوی آلمان آموزش نبینند.

پرسش: آیا فکر می کنید در اردوی آلمان باید همکاران بیشتری مسلمان داشته باشید؟

پاسخ: بله، ما مسلمان ها هم باید برای سرزمین خود خدمت کنیم. ما هم باید زندگی خود را وقف آلمان کنیم. از طرف دیگر باید این زمینه مساعد گردد که برای سربازان مسلمان نیز مددگاران معنوی وجود داشته باشد. همچنین باید دانست وقتی یکی از سربازان مسلمان در جریان ماموریت ها کشته می شود، با جسد او چگونه برخورد گردد و یا خبر فوتش را چگونه به خانواده اش باید رساند.

من دو بار در افغانستان ماموریت داشتم. من قبلا باید وصیتنامه ام را می نوشتم، باید می نوشتم در صورتی که کشته شدم، جنازه ام را چه کنند. من فکر نمی کنم که این وظیفه من باشد. در ماموریت داشتن حمایت دینی، حداقل چیزی است که آدم انتظار دارد. وقتی که می توانند این حمایت معنوی را برای سربازان مسیحی مهیا کنند، برای مسلمانان چرا نه؟ اگر هالندی ها، امریکایی ها و فرانسوی ها در اردوی خود این کار را می کنند، آلمان چرا نه؟ ما در سال 2016 زندگی می کنیم. علاوه بر این، آدم باید بداند که اسلام به آلمان نیز تعلق دارد.

نریمان راینکه، 36 ساله در سال 2005 در بخش شناسایی الکترونیک اردوی ملی آغاز به کار کرد. وظیفه او در منطقه "آیفل" ایالت "راینلند فلس" شناسایی سیگنال های ارتباطی، علامتگذاری و ارزیابی آنها است. این خانم سرباز دو بار تاکنون در افغانستان ماموریت داشته است. والدین او از مهاجران مراکش هستند. نریمان خود نزدیک شهر "هانوفر" در شمال آلمان تولد شده است. وقتی او هشت ساله بود، خانواده اش تابعیت آلمان را دریافت کردند. پدرش علاقه داشت تا نریمان و دو پسرش افسر نظامی شوند.