بحران افغانستان و اختلافها در مورد چگونگی کمک به این کشور
۱۴۰۰ آذر ۳۰, سهشنبهتقاضاها برای آزادسازی داراییهای مسدود شده افغانستان و افزایش کمکهای امدادی به این کشور بلندتر شده است، خصوصاً با توجه به این که فرا رسیدن سرمای زمستان وضعیت بشری را دشوارتر میکند.
روز سه شنبه صدها تن در تظاهراتی در کابل به طرف سفارت امریکا راه پیمایی کردند و خواهان آزاد شدن پولهای مسدود شده افغانستان شدند. معترضان که به نظر میرسید از طرفداران طالبان باشند، شعارهایی را علیه امریکا سر دادند و تاکید کردند همانگونه که در برابر اشغال نظامی امریکا مبارزه کردند، در برابر سلطه اقتصادی این کشور نیز ایستادگی خواهند کرد.
امنیت این تظاهرات توسط نیروهای طالبان تامین شده بود. این در حالیست که طالبان هرگونه تظاهرات را ممنوع کرده و تاکید کرده اند که تظاهراتباید قبلا با حکومت این گروه هماهنگ شود و برای راه اندازی آن اجازه گرفته شود.
خبرها و ویدیوهای این تظاهرات به صورت گسترده در شبکههای اجتماعی مربوط به طالبان و طرفداران آنها پخش و نشر شدند.
این در حالی است که در جامعه بینالمللی نیز هماهنگی در مورد چگونگی کمک به افغانستان وجود ندارد. قدرتهای غربی نمیخواهند کمکهای شان به دست طالبان بیافتد و در پی یافتن راههایی است که بتوانند حکومت طالبان را دور زده و به مردم کمک برسانند.
در تازهترین اقدام، ایالات متحده امریکا روز گذشته پیشنویس یک قطعنامه را در شورای امنیت ملل متحد ارائه کرد که در آن استثنا قراردادن کمکهای بشردوستانه از تحریمهای وضع شده بر طالبان، در نظر گرفته شده بود.
اما چین با این پیشنویس قطعنامه ایالات متحده امریکا مخالفت کرد. نماینده چین در ملل متحد در صفحه توییتر خود نوشت: «امدادهای بشردوستانه و کمکهای نجات دهنده حیات باید بدون هیچ مانعی به مردم افغانستان برسند. شرایط یا محدودیتهای وضع شده تصنعی قابل قبول نیست.»
پس از آن که در پانزدهم اگست طالبان قدرت را در افغانستان بدست گرفتند، هم کمکهای توسعهای به افغانستان متوقف شد و هم میلیاردها دالر ذخایر ارزی افغانستان در خارج مسدود گردید.
رقابت قدرتها
سیف الدین سیحون، استاد اقتصاد در دانشگاه کابل در مورد اختلافات روسیه و چین با امریکا در قضیه افغانستان گفت که این دو قدرت بزرگ منطقهای نمیخواهند امریکا یک بار دیگر به بهانه کمکهای بشری در قضایای افغانستان دخیل شود: «این دو کشور میخواهند حدود و نفوذ ایالات متحده امریکا را [در افغانستان] محدود بسازند.»
او تاکید کرد که این دو کشور میخواهند بازیگران اصلی در افغانستان باشند ولی بیشتر به دنبال منافع خود هستند و هیچگاهی به وضعیت بشری فکر نخواهند کرد. به نظر آقای سیحون چین و روسیه هیچ برنامهای برای بهبود اوضاع بشری در افغانستان ندارند و تلاش میکنند با استفاده از وضعیت آشفته کنونی، منافع خود را در منطقه جستجو نمایند.
آقای سیحون به این نظر است که مداخلات خارجی همواره سبب سقوط حکومتها و بحرانهای بشری در افغانستان شده و به هر اندازه که رقابتهای منطقهای و جهانی در مورد افغانستان بیشتر شود، به همان اندازه این کشور ناامنتر و فقیرتر خواهد شد: «مداخله خارجی و دخیل شدن در بازیهای خارجی عامل گسست و فروپاشی نهادها در افغانستان شده است.»
سازمانهای امداد رسان و ملل متحد همواره از یک فاجعه بشری در افغانستان هشدار میدهند و تاکید دارند که کمکهای بشری باید هرچه زودتر به مردم فقیر و آسیبپذیر افغانستان پیش از فرارسیدن زمستان برسد.