با وجود تاسیس مراکز ثبت، تحولی در بحران آوارگان دیده نمیشود

یوهانا میکل– لایتنَر، وزیر داخله اتریش گفته است در صورتی که یونان مرزهای بیرونی اش را با شدت بیشتری کنترول نکند، باید به طور موقت از منطقه شینگن اخراج گردد.

فرانک والتر شتاین مایر، وزیر خارجه آلمان این پیشنهاد را بدون درنگ رد کرده است.

مدتی است که یونان با کمک اتحادیه اروپا به ساخت «هات سپات» یا مراکز ثبت و راجستر در کمپ های اولیه پذیرش آوارگان مشغول است.

جُهاد و دوستانش یک ماه پیش به یونان آمدند. آن ها می خواستند سفرشان را به اروپای غربی ادامه دهند، اما به خاطر این که پاکستانی هستند، اجازه عبور از مرز مقدونیه به آن ها داده نشد. اکنون آن ها روزها را در میدان مرکزی آتن می گذرانند و شب ها را در پارک سر می کنند.

جُهاد در این باره گفت: «من تمام شب را در هوای آزاد به سر می برم، خیلی سرد است، باران می بارد، ما این جا مشکلات بزرگی داریم. ما می خواهیم به آلمان یا به یک کشور اروپایی دیگر برویم».

آواره ها از عراق یا افریقای شمالی نیز در یونان گیر مانده اند. حکومت یونان به آن ها این امکان را داده که در این کشور تقاضای پناهندگی بدهند. اما بیشتر آن ها شانس بسیار اندکی دارند که تقاضای شان به رسمیت شناخته شود. پناهجویان پاکستانی مانند زُهید به هر حال فکر نمی کنند که در یونان آینده ای داشته باشند.

زُهید می گوید: «آن ها همراه ما بسیار سخت رفتار می کنند. آن ها نمی گذارند که ما به هیچ کشور دیگری برویم و اگر این جا کار کنیم، پول چندانی به ما نمی دهند».

در یکی از استدیوم های المپیک آتن برای مردان مجرد از پاکستان و کشورهای دیگر کمپی وجود دارد. اما شرایط زندگی این جا مناسب نیست. تخت خواب وجود ندارد، شاور و تشناب کافی برای همه وجود ندارد و تامین نیازهای غذایی در پایین ترین سطح است.

همزمان برای آوارگانی که در برنامه موسوم به «ریلوکشن» یا جا به جایی سهم می گیرند، مکان های جدید ایجاد می شود.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا موظف شده اند که بیش از 66 هزار آواره را که در یونان به سر می برند قبول کنند. اما فقط آوارگانی می توانند در این برنامه شرکت کنند که از مناطق بحران زده ای مانند سوریه، عراق و چند کشور دیگر می آیند.

در چارچوب برنامه «ریلوکیشَن»، یک سازمان امدادی یونانی به نام پراکسیس، صدها آواره را اسکان داده است. قرار است که در ماه های آینده تا 20 هزار محل زندگی به خصوص در خانه های کاملا عادی برای این برنامه ایجاد گردد.

الکیس سولیوتیس، مدیر این پروژه گفت: «754 تن در حال حاضر در هوتل هایی به سر می برند که ما با آن ها همکاری داریم. شمار آنها در مجموع به 23 هوتل می رسد که ده تا در آتن و ده تای دیگر در لیسبوس هستند».

او گفت که در حال حاضر می توان هجوم آوارگان را کنترول کرد، چون بیشتر آن ها می خواهند سفرشان را به شمال اروپا ادامه دهند و هنوز اجازه عبور از مرز مقدونیه را دارند. اما به گفته او شاید نیاز به محل زندگی به سرعت افزایش یابد.

الکیس سولیوتیس در ادامه گفت: «اگر مرزها بسته شوند، تغییری ایجاد می شود. در آن صورت تعداد آن هایی که می خواهند در برنامه ریلوکیشن شرکت کنند، افزایش می یابد».

اما در صورتی که کشورهای بیشتری در شمال اروپا مرزهای شان را مسدود کنند، یونان انتظار افزایش شدید آوارگان در کشورش را ندارد.

یوآنیس موزالاس، از مقام های بلندپایه دولت یونان در بخش مهاجرت گفت: «من فکر می کنم که پیامد طبیعی (بستن مرزها در شمال اروپا) این باشد که مردم (آوارگان) این جا گیر بمانند. شمار آن ها (در این صورت) حدود چند ده هزار تن خواهد بود و به این تعداد می توان رسیدگی کرد».

موزالاس گفت که اگر در مراکش مردم از این اطلاع یابند که مرزها در شمال مسدود شده اند، دیگر کسی جانش را برای عبور از ساحل ترکیه به خطر نمی اندازد.

اما این که بستن مرزها مردم مناطق جنگی در سوریه و عراق را از فرار برحذر می دارد، بسیار شک برانگیز است. هزاران آواره مانند گذشته به جزایر یونان می رسند. از آغاز جنوری تا به حال شمار آن ها در مقایسه با سه هفته نخست سال گذشته ده برابر شده است.

در این مراکز ثبت و راجستر «هات سپاتس» قرار است که مشخصات آوارگان ثبت شده و آن ها به دو دسته تقسیم شوند، آوارگان مناطق جنگی و آن هایی که به دلایل اقتصادی فرار کرده اند. پانوس کارونیس، رئیس اداره کمیسیون اتحادیه اروپا در آتن گفت که روند ساخت این مراکز به سرعت در حال پیشرفت است.

پانُس کارونیس در این باره گفت: «یونان اذعان دارد که (در این زمینه) تاخیراتی وجود داشته است. اما من اطمینان دارم که این مراکز هات سپات با کمک کمیسیون اتحادیه اروپا و سازمان های دیگر در هفته آینده قابل استفاده خواهند بود».

پس از آن قرار است که ثبت مشخصات آوارگان در جزایر لیسبوس، شیوس، لِروس و ساموس براساس برنامه های مشخص جریان داشته باشد. اما مشکل آوارگان به این زودی حل نمی شود. یونان برای غلبه بر این مشکل به همبستگی بیشتر شرکای اروپایی اش نیاز خواهد داشت.