شورای حقوق بشر روسیه در آستانه انحلال

تقریباً نیمی از 40 تن از اعضای شورای حقوق بشر روسیه، این شورا را ترک کرده اند. بیشتر آن ها پس از این که ولادیمیر پوتین به کرسی ریاست جمهوری تکیه زد، از این شورا کناره گیری کردند. یکی از اعضای مستعفی از شورای حقوق بشر، لیودمیلا الیکسیوا است که به «خانم بزرگ جنبش مدنی حقوق بشر روسیه» شهرت دارد و متعلق به گروه هلسینکی مسکو است.

میشایل فیدوتوف که خود فعال مشهور حقوق بشر روسیه است، تلاش می کند موافقت اعضای شورا را به ادامه فعالیت در این شورا جلب کند. به نظر می رسد که او در این زمینه موفقیتی داشته باشد. نتیجه تلاش های او بود که خانم لیودمیلا الیکسیوا روز سه شنبه (سوم جولای) گفت که حالا مساله عضویت اش را در شورا به حالت تعلیق در می آورد.

انتقاد از پوتین  

موج کناره گیری اعضای شورای حقوق بشر روسیه با تاثیر از انتخابات پارلمانی منازعه برانگیز در دسامبر سال 2011 آغاز شد، زمانی که حزب "روسیه متحد" برنده شد و این پیروزی با اتهامات شدید تقلب و دستکاری در انتخابات همراه بود. از آن به بعد، شمار زیادی از اعضای شورا انتقاد می کنند که این شورا به صورت روزافزون اهمیت اش را از دست می دهد.

شورای حقوق بشر روسیه در سال 1993 در زمان ریاست جمهوری بوریس یلتسین تاسیس شد. سرگیف کوالیوف که موسس و نخستین رییس شورا بود، حالا خواهان انحلال آن است.او به این باور است که رییس جمهور پوتین شورای حقوق بشر را جدی نمی گیرد.

کوالیوف می گوید که در زمان ریاست جمهوری یلتسین این شورا از اعتبار خوبی برخوردار بود، چون او به سفارش ها و پیشنهادهای شورا توجه می کرد.

کوالیوف به دویچه وله گفت: "همه اعضای کمیسیون حقوق بشر در آن زمان مطمین بودند که رییس جمهور به ما نیاز دارد؛ اما برعکس پوتین از نام های مشهور به عنوان پوششی استفاده می کند تا این تصور را در روسیه و خارج به وجود آورد که او به تضمین های حقوقی قانون اساسی در روسیه علاقمند و در این زمینه به نظریات کارشناسان نیاز دارد".

اما واقعیت این است که شورای حقوق بشر روسیه از مدتی به این سو، از جانب رییس جمهور نادیده گرفته می شود. مثال مهم در این قسمت، مورد میشایل خودورکوفسکی، میلیاردر نفت و منتقد سیاست کرملین است که به دلیل اتهام فساد اقتصادی از ده سال به این سو زندانی است.

شورای حقوق بشر روسیه جریان دور دوم محاکمه خودورکوفسکی را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که این محاکمه از دید حقوقی قابل تردید است. اما حکومت تا به حال در این مورد واکنشی نشان نداده است. دیمتری مدویدف، رییس جمهور پیشین و پوتین، رییس جمهور کنونی، هر دو به نظر شورای حقوق بشر در این مورد توجه نکرده اند.

محدودیت شدید آزادی تجمع در روسیه نمونه ای جدید برای بی اهمیت بودن شورای حقوق بشر تلقی می شود. فیدوتوف علیه قانون محدودیت آزادی اجتماعات، اعتراض کرد و آن را "یک اشتباه" خواند. اما اعتراضهایی از این دست مانع از امضای این قانون توسط پوتین نشد.

این موارد ادامه کار شورای حقوق بشر روسیه را زیر سوال قرار داده است. اما کسانی نیز هستند که خواهان ادامه کار آن می باشند. مثلاً الیکسف گولووان که از سال 2004 به این سو، عضو این شورا است، می گوید: "ما دست آوردهای زیاد داشته ایم." و او دلیلی نمی بیند تا از ادامه فعالیت خودداری کند.

گونچارینکو/ مبلغ

ویراستار: فرهمند