افغانستان: با طالبان نه بلکه با کشورها طرف هستیم

ایمل فیضی، سخنگوی حامد کرزی روز پنج شنبه (5 ثور/ 25 اپریل) در کابل گفت روند صلح افغانستان یک مسألۀ بسیار پیچیده و بغرنج است که کشورهای زیادی در آن دخیل اند. به گفته فیضی، پاکستان چند بار روند سیاسی صلح را سبوتاژ کرده است، اما حکومت افغانستان از راه دیگری برای جلب طالبان تلاش می کند.

فیضی می گوید: "ما قبلاً هم گفتیم که در ارتباط با پروسۀ صلح با افراد و اشخاصی به نام طالب مواجه نیستیم. یعنی موضوع این قدر ساده نیست، بلکه با کشورها دخیل هستیم، کشورهایی که از پروسۀ صلح استفاده می کنند، از طالبان و نام طالبان استفاده می کنند. این یگانه دلیلی است که این پروسه مغلق و پیچیده است".

مقام های افغانستان به تکرار از پاکستان خواسته اند که در این روند کمک کنند و همچنان تاکید کرده اند که بدون همکاری پاکستان تامین صلح در افغانستان دشوار است. مقام های افغانستان به این باور اند که پاکستان از طالبان به عنوان یک ابزار استراتژیک استفاده می کند.

اما تاهنوز درخواست ها از پاکستان برای همکاری در روند صلح، نتیجه ای در پی نداشته است. فیضی گفت: "اگر پاکستان در این راستا آمادۀ همکاری نیست، نمی شود که ما دست زیر الاشه نشسته و منتظر پاکستان باشیم".

هرچند به نظر می رسد که حکومت افغانستان از همکاری پاکستان ناامید شده است، اما مقام های افغان می گویند که رهبران طالبان در پاکستان به سر میبرند و از همین رو نمی توان نقش اسلام آباد را نادیده گرفت.

شورای عالی صلح افغانستان نیز می گوید که حالا کشورهای زیادی می خواهند که از روند صلح در افغانستان نفع ببرند و بدین منظور سعی می کنند گفتگوهای سیاسی را زمینه سازی کرده و میزبان آن باشند. یکی از این کشور ها قطر است.

معصوم ستانکزی، رییس دارالانشای شورای عالی صلح به این باور است که اگر افغان ها رهبری مذاکرات صلح را به عهده نداشته باشند، این پروسه به نتیجه نخواهد رسید.

ستانکزی می گوید: "هر کشور که میزبانی مذاکرات را به عهده می گیرد، (باید درک کند که) افغانستان به عنوان کشوری که امروز از طرف نظام سیاسی این کشور، از طرف تمام دنیا به شمول همه کشورهای این منطقه، به رسمیت شناخته شده است. از همین خاطر افغانستان این را حق خود می داند که بر علاوۀ حمایت دنیا در پروسۀ صلح و ثبات و باسازی، بخواهد مسایل خود را خود به پیش ببرد".

اما رحیم الله یوسفزی، کارشناس امور افغانستان و پاکستان به این باور است که گشایش یک دفتر برای طالبان در قطر و یا کشور دیگری بازهم نمیتواند مشکل را در مدت کوتاه حل کند. یوسفزی در یک صحبت تیلفونی به دویچه وله گفت: "گمان می کنم اگر این مذاکرات شروع هم شوند، وقت زیادی را در بر خواهند گرفت و با مشکلات زیادی توأم خواهند بود. از این رو به نظر من اگر به گذشته نگاهی افکنده شود، پیاده کردن یک توافق در عمل کار بسیار دشوار است. درست است که افغان ها با هم حرف می زنند، گردهم جمع می شوند، اما این کار بدون کمک خارجی ها ممکن نیست و آنها باید سهولت ها را در این زمینه فراهم کنند".

اکنون حکومت افغانستان بیش از هر زمان دیگری تلاش می کند مذاکرات صلح را با طالبان راه اندازی کند. اما تا هنوز پیشرفت قابل توجهی در این راستا صورت نگرفته است.

قرار است تا پایان سال 2014 میلادی همه نیروهای رزمی خارجی از افغانستان بیرون بروند. حکومت افغانستان و جامعۀ جهانی تلاش می کنند تا آن زمان با طالبان به یک توافق برسند و به بحران امنیتی در افغانستان از راه سیاسی پایان بدهند.