اعتراض علیه اعدام مهاجران افغانستان درایران

سازمان عفو بین الملل ازآن بیم دارد که دربین آنها افراد صغیر(خردسال) نیز وجود داشته باشد، زیرا محاکمات درایران منصفانه نمی باشد.

درمورد شمار آن مهاجرانی افغانستان که درایران انتظار اجرای حکم اعدام شان را می کشند، گزارشهای گوناگونی وجود دارد. مطابق به گزارش کمیسیون مبارزه با مواد مخدر ولسی جرگه افغانستان 5630 نفرازمهاجران این کشور درایران زندانی می باشند که ازاین جمله نصف آن محکوم به اعدام اند. حکومت ایران می خواهد شمار زندانیان را بسیارکمتر نشان بدهد. دریویری دایک از سازمان عفو بین المللی لندن دراین مورد می گوید:

«تعداد زیاد افغانها حتا چندین هزار نفر اکنون درایران زندانی اند.فکرمی شود که شمار زیاد آنان درارتباط با مسائل جرمی مربوط به مواد مخدرمحکوم شده باشند.شاید 3000 تن آنها تهدید به اعدام شوند».

پس ازآن که اعتراضات شدیدی دربرابرسفارت ایران درقبال زندانی بودن ومحکوم به اعدام شدن مهاجران افغان درکابل برپا شد، درهالند وبریتانیا نیز اعتراضات مشابهی صورت گرفت. وزارت خارجه افغانستان به روز یکشنبه دوم ماه می به خبرنگاران گفته است که مذاکرات با ایران دراین مورد جریان دارد و شمار دقیق زندانیان افغانستان درایران را تا هنوز نمی داند. اما دریویری دایک، کارشناس امور ایران درسازمان عفو بین المللی این ندانستن وزارت خارجه افغانستان را قابل توجیه نمی داند. او می گوید:

«حکومت ایران همین که یک شهروند افغانستان را بازداشت می کند، درقدم اول باید به زودی دراین مورد به حکومت افغانستان اطلاع بدهد. مهم نیست که شخص زندانی شده از افغانستان است یا از پاکستان، امریکا، آلمان و انگلستان، همه این کشورها حق دارند که درمورد بازداشت شدن اتباع درخارج اطلاع یابند».

درحال حاضر حدود دومیلیون افغان درایران مهاجرمی باشند. اینها یا شناسنامه مهاجرت دارند ویا ندارند. دستگاه قضایی ایران محکومان به موارد جرمی مختلف وازجمله قاچاق مواد مخدر را محکوم به اعدام می سازد. خواهر یک افغان مهاجری که به تازگی درایران اعدام شده است، با حالت گریان می گوید:

«ازبرادرم حال چهارطفل باقی مانده است. آنها درمسجدهای ایران گدایی می کنند. کسی دیگرنان آورآنها نیست. خود شان هم خرد ترازآن می باشند که بتوانند کارکنند.آنها گرسنه اند، نان ندارند. کسی نیست که به آنها چیزی بدهد».

برادر این خانم درایران کارگرمزدبگیربوده است وبا مواد مخدر کاری نداشته است. این خانم می گوید برخانواده او ظلم بزرگی شده است. چنین بی انصافی های محاکماتی ، توجه بسیاری سازمان های حقوق بشر را به خود جلب کرده است.

دریوری دایک دراین مورد می گوید:

«ما چیز زیادی درمورد 3000 افغانی که محکوم به اعدام اعلام شده اند، نمی دانیم. اما ما ازموارد مشابهی کم نشنیده ایم که محاکمات با اشتباهات بزرگی همراه بوده اند. مواردی بوده اند که محکومان دسترسی به وکیل مدافع نداشته اند ویا اینکه وکیل مدافع فرصت کافی نیافته است تا ازمتهم بطور معقول دفاع کند».

تا جایی گفته اطلاع رسیده است، دست کم ایران شش تن افغان مهاجر را تا اکنون اعدام کرده است. اجساد این اعدام شدگان درولایت های هرات ، فراه ونیمروز توسط خانواده های شان تسلیم گرفته شده است. این خانواده ها مدعی اند که دربین اعدام شدگان اطفال خردسال نیز وجود دارند که مطابق به قوانین بین المللی نبایستی اعدام می شدند. کارشناس عفو بین المللی می گوید: آنچه درنظرگرفته نمی شود اینست که بسیاری ازاین افراد ضغیر توسط آدمهای با نفوذ به قاچاق مواد مخدر وانتقال مواد مخدر مجبورساخته می شوند.

دریویری دایک می افزاید:

«ما خبرداریم که اطفال خردسال افغان مواد مخدر بسیار خطرناک را از راه مرز به ایران می آورند. همچنان شواهدی وجود دارد که برخی ازانها به اینکار مجبورساخته می شوند.این امر درچنین محاکماتی ازاهمیت بزرگی برخوردار است که دوایر ایرانی وافغان باید جداً درنظرگیرند».

ولی اچکزی/ رسول رحیم

ویراستار: یاسر