Ψαράς στη Γάζα - Ένα επικίνδυνο επάγγελμα

Έντονη κίνηση επικρατεί το πρωί στην ψαραγορά της Γάζας. Μέσα σε πλαστικές λεκάνες γυαλίζουν μικρές σαρδέλες, μερικές γαρίδες, ελάχιστα μεγάλα ψάρια. Οι έμποροι και οι καταστηματάρχες κάνουν παζάρια με τους ψαράδες πριν φορτώσουν τις αγορές τους.

Η σημερινή ψαριά του Αχμέντ είναι 25 κιβώτια, σχεδόν μόνο σαρδέλες. Αλλά και γι’ αυτές χρειάστηκε να ταξιδέψει νότια της λωρίδας, αφού στο βορρά, στα παράλια της πόλης, δεν υπάρχουν πλέον ψάρια. Η βάρκα του βρίσκεται αγκυροβολημένη στη Ράφα, κοντά στα αιγυπτιακά σύνορα. «Ξεκινάω στις 5 το απόγευμα για να πάω στη Ράφα, από εκεί βγαίνω με τη βάρκα στη θάλασσα και επιστρέφω γύρω στις 5 το πρωί. Έπειτα γυρίζω με το τζιπ στην πόλη της Γάζας», έτσι περιγράφει την καθημερινότητά του ο Αχμέντ.

Φυλασσόμενα θαλάσσια σύνορα

Αλλά όπου και να ψαρεύει ο Αχμέντ, δεν μπορεί να απομακρυνθεί περισσότερο από τρία μίλια από τη στεριά. Στα ανοιχτά περιπολεί το ισραηλινό ναυτικό. Σύμφωνα με την απόφαση του Όσλο, η ζώνη ψαρέματος οριοθετείται στα 20 ναυτικά μίλια. Ωστόσο με την πάροδο του χρόνου το Ισραήλ περιόρισε τους ψαράδες όλο και περισσότερο. Η κατάσταση αυτή επηρέασε δραματικά τα έσοδα από τον τομέα της αλιείας. Περίπου 70.000 άνθρωποι, εκ των οποίων 3.600 ψαράδες με τις οικογένειές τους, αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Πέραν αυτού, ο περιορισμός των τριών μιλίων είχε ως συνέπεια και την υπεραλίευση των υδάτων κοντά στις ακτές και κατ’ επέκταση τη σημαντική μείωση του αριθμού των ψαριών.

Ο καθημερινός εφιάλτης

Στη Ράφα ο Μουχάμαντ και ο Καλίλ ρίχνουν τη βάρκα τους στη θάλασσα. Πριν από τρεις μήνες τα δύο ξαδέρφια εργάζονταν με δύο βάρκες. «Είχαμε βγει περίπου στα δυο μίλια, κινούμασταν εντός της επιτρεπόμενης ζώνης.», θυμάται ο Μουχάμαντ. Λίγη ώρα αργότερα ένα ισραηλινό περιπολικό τούς διέταξε να απομακρυνθούν περισσότερο από τη στεριά. Οι ψαράδες, φοβούμενοι κάποιο κόλπο, προσπάθησαν να γυρίσουν πίσω στη στεριά. Οι Ισραηλινοί τους ακολούθησαν, πυροβόλησαν εναντίον τους και κατέστρεψαν τον κινητήρα της βάρκας του Καλίλ.
Δεν έχουν όμως όλοι οι ψαράδες την τύχη του Μουχάμαντ και του Καλίλ. Σε μια επίθεση πριν από δυο εβδομάδες ένας νεαρός άντρας τραυματίστηκε θανάσιμα. Παρ' όλα αυτά, τα δυο ξαδέρφια δεν έχουν τη δυνατότητα να αφήσουν τη δουλειά τους, αφού μέσω αυτής συντηρούν τα 40 περίπου μέλη της οικογένειάς τους.

Η συμβολή ξένων ακτιβιστών

Η μη κυβερνητική οργάνωση Euro-Mid καταγράφει τις παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που γίνονται κατά των Παλαιστινίων. Νεαροί ακτιβιστές από το εξωτερικό βοηθούν τους ψαράδες, συνοδεύοντάς τους στη δουλειά τους. Μια από αυτούς είναι και η Ρόζα Σκιάνο, μέλος της International Solidarity Movement. «Συνήθως τα πολεμικά πλοία καταφθάνουν με μεγάλη ταχύτητα, δημιουργώντας κύματα. Οι στρατιώτες πυροβολούν ακόμη και στο νερό, για να διώξουν τα ψάρια και σκίζουν τα δίχτυα των ψαράδων», εξηγεί η νεαρή Ιταλίδα. Τον Ιούλιο ο στρατός κατέστρεψε και τη δική της βάρκα. Αυτό όμως δεν την αποθάρρυνε. Η Ρόζα θα συνεχίσει να συνοδεύει τους ψαράδες, να καταγράφει όλα όσα συμβαίνουν στα παράλια της Γάζας και να τα δημοσιεύει στο διαδίκτυο. Στόχος της είναι να ενημερωθεί ο κόσμος στο εξωτερικό για την απελπιστική κατάσταση των ψαράδων της Γάζας.

Bettina Marx / Αλεξάνδρα Κοσμά

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος