Τουρκία: «Πόλεμος νεύρων για την εξουσία»

«Για τους 80 εκατομμύρια Τούρκους αυτές οι προεδρικές και βουλευτικές εκλογές είναι ένα σχεδόν αφόρητο θρίλερ.Ήδη πριν από τις εκλογές της Κυριακής είχαν ειπωθεί πολλά, για τις εκλογές που θα έκριναν τη μοίρα της Τουρκίας, για μια οριακή αναμέτρηση μεταξύ του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του αντιπάλου του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, για την πιο οριακή αναμέτρηση της εικοσαετίας»  αναφέρει το Spiegel Online.

«Στην πραγματικότητα, η ψηφοφορία μετατράπηκε γρήγορα σε πόλεμο νεύρων για την εξουσία» σημειώνει το Spiegel και αναφέρεται ουσιαστικά στα αποτελέσματα που μετέδωσε αρχικά το κρατικό πρακτορείο Anadolu -δίνοντας υψηλό ποσοστό και μεγάλο προβάδισμα στον Ερντογάν- και την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας τους από την αντιπολίτευση. Όπως παρατηρεί το ρεπορτάζ: «Το γεγονός ότι υπάρχει τόσο μικρή βεβαιότητα για το αποτέλεσμα (του Anadolu) αντανακλά επίσης τι έχει κάνει ο Ερντογάν στη χώρα τα είκοσι χρόνια της διακυβέρνησής του.  Πολλοί Τούρκοι βλέπουν το Anadolu ως εργαλείο προπαγάνδας της κυβέρνησης.»

«Το προβάδισμα του Ερντογάν μειώνεται – σύμφωνα με τα κρατικά μέσα προηγείται ο Ταγίπ Ερντογάν. Το προβάδισμά του όμως έναντι του αντιπάλου του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου συρρικνώνεται. Ο Ερντογάν δήλωσε ενώπιον οπαδών του που τον επευφημούσαν το βράδυ ότι ήταν έτοιμος για άλλη μια ψηφοφορία» αναφέρει η ιστοσελίδα tagesschau.de του πρώτου προγράμματος της γερμανικής τηλεόρασης.

Αναφορές για νοθεία από Κούρδους της Γερμανίας

«Ο Ερντογάν χάνει προφανώς την πλειοψηφία» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος στο Γερμανικό Δίκτυο Συντακτών RND, το οποίο παρατηρεί: «Παρατηρητές βλέπουν τις εκλογές αυτές ως την πιο σημαντική ίσως αναμέτρηση από την ίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας πριν από 100 χρόνια. Ο 69χρονος Ερντογάν κυβερνά τη χώρα με ολοένα πιο αυταρχικό τρόπο τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με το προεδρικό σύστημα που εισήχθη το 2018, συγκέντρωσε σχεδόν όλη την εξουσία στα χέρια του ως αρχηγός κράτους, επικεφαλής κυβέρνησης και πρόεδρος κόμματος και κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να παρακάμψει το κοινοβούλιο (…)

Σε περίπτωση νίκης, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Κιλιτσντάρογλου θα ήθελε να καταργήσει το προεδρικό σύστημα και να επιστρέψει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος και της Κεντρικής Τράπεζας, να άρει τους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης και να ενισχύσει τη διάκριση των εξουσιών. Ο Κιλιτσντάρογλου θα ήθελε επίσης να διορθώσει τις σχέσεις με τη Δύση, που είχαν υποστεί σοβαρό πλήγμα υπό τον Ερντογάν αλλά και να αναβιώσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις Τουρκίας- ΕΕ που είχαν μπει στον πάγο».

Ενδιαφέρον προκαλούν πάντως αναφορές στο τηλεοπτικό δίκτυο n-tv για καταγγελίες Κούρδων ψηφοφόρων σχετικά με περιστατικά νοθείας και εμποδίων στην εκλογική διαδικασία. Σύμφωνα με το Κουρδικό Κέντρο Δημοσίων Σχέσεων με έδρα στο Βερολίνο «αρκετές χιλιάδες άτομα εμποδίστηκαν να ψηφίσουν επειδή καταγράφηκαν εν αγνοία τους ως εργαζόμενοι, ότι δηλαδή δεν προσήλθαν στις κάλπες (...) ή επειδή δεν τους δόθηκε ψηφοδέλτιο διότι τα ονόματά τους φέρεται ότι δεν υπήρχαν καν στους εκλογικούς καταλόγους». Το Κουρδικό Κέντρο κάνει επίσης λόγο για «υψηλή παρουσία του στρατού και της αστυνομίας ιδιαίτερα σε επαρχίες με Κούρδους.  Σύμφωνα με εκλογικούς παρατηρητές, το γεγονός αυτό συνέβαλε στον εκφοβισμό της κοινωνίας».

Oι εκλογικοί παρατηρητές εγγυητές της διαδικακασίας

Για την «κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση του 2023» κάνει λόγο η εφημερίδα Welt παραρηρώντας: «Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ παρακολουθούν με αγωνία τις τουρκικές εκλογές: Η Τουρκία είναι χώρα-κλειδί για τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία, επειδή ελέγχει τη μοναδική πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα, έχει ενεργήσει ως διαμεσολαβήτρια μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, για παράδειγμα πρόσφατα με τη σημαντική συμφωνία εξαγωγής σιτηρών. Η Τουρκία είναι επίσης χώρα διέλευσης στη μεταναστευτική οδό από τη Μέση Ανατολή προς την ΕΕ».

Όπως επισημαίνει πάντως για την έκβαση της εκλογικής διαδικασία: «Οι εκλογές στην Τουρκία είναι γενικά ελεύθερες, η διαδικασία διαφανής και η εκλογική χειραγώγηση δύσκολη (…)  Χιλιάδες εκλογικοί παρατηρητές από τους κόλπους της αντιπολίτευσης παρακολουθούν τις κάλπες και τις μετρήσεις. Στο χώρο βρίσκονται επίσης διεθνείς αποστολές παρατηρητών.»