Την παρέμβαση του ΟΗΕ και της Κίνας στην Μιανμάρ ζητά η Διεθνής Αμνηστία

Στο μεταξύ η βιρμανική χούντα από σήμερα το πρωί χρησιμοποιεί βία κατά των μοναχών που διαδηλώνουν στους δρόμους. Ήδη υπάρχουν οι πρώτοι νεκροί. Η κατάσταση στην Βιρμανία ή Μιανμάρ, όπως ονομάζεται από το 1989, επιδεινώνεται. Ο Μπέρνχαρντ Φόρστερ, εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας και ειδικός επιστήμονας για την περιοχή, υποστηρίζει στο μικρόφωνο της γερμανικής κρατικής ραδιοφωνίας ότι η κρίση αυτή ήταν αναμενόμενη: «ήταν αναμενόμενο. Το 1988 έγινε η τελευταία εξέγερση, τότε ήταν οι φοιτητές που εξεγέρθηκαν, διότι πεινούσαν. Η οικονομική κατάσταση ήταν τραγική σε μηδενικό επίπεδο, θα λέγαμε. Δυστυχώς η κατάσταση σήμερα δεν είναι καλύτερη. Η μαζική μορφή της εξέγερσης όμως συνιστά έκπληξη και για μας, διότι είχαν περάσει πολλά χρόνια χωρίς καμία αντίδραση.»

Ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας επεσήμανε επίσης ότι η επιβολή αυστηρότερων οικονομικών κυρώσεων εκ μέρους της ΕΕ και των ΗΠΑ δεν θα έχουν σοβαρά αποτελέσματα, διότι τόσα χρόνια η χώρα τελεί υπό εμπάργκο και το αποτέλεσμα είναι οι στρατηγοί να ευημερούν και ο βιρμανικός λαός να δυστυχεί. Το καλύτερο μέσον πίεσης, υποστηρίζει ο Μπέρνχαρντ Φόρστερ, είναι ένα νέο ψήφισμα των ΗΕ κατά της χούντας: «θα ήταν ο σωστός δρόμος. Πρέπει να θυμηθούμε ότι για τελευταία φορά έγιναν εκλογές το 1990. Τότε νίκησε η Εθνική Συμμαχία για τη Δημοκρατία με 82%, δηλαδή 400 από τις 500 έδρες στο κοινοβούλιο, αλλά οι στρατιωτικοί δεν παρέδωσαν την εξουσία και η Αούγκ Σαν Σούου Κίι είναι από τότε φυλακισμένη ή σε κατ’ οίκον περιορισμό. Έτσι όχι μόνον δεν δόθηκε η ευκαιρία στην Σούου Κίι να σχηματίσει κυβέρνηση και να δημιουργήσει ένα κοινοβούλιο, αλλά την κρατούν ακόμη φυλακισμένη.»

Οι διεθνείς πιέσεις όμως πρέπει να επικεντρωθούν όχι μόνον στην εξομάλυνση της κρίσης, αλλά στην μετάβαση στην δημοκρατία, στην παράδοση της εξουσίας στους πολιτικούς. Η παρέμβαση του ΟΗΕ θα ήταν ουσιαστική, αλλά περισσότερες και άμεσες πιέσεις μπορεί να ασκήσει τελικά η Κίνα. Λυδία λίθος, λοιπόν, ο ρόλος της Κίνας, υποστηρίζει ο Γερμανός ειδικός από τη Διεθνή Αμνηστία: «η Κίνα είναι αυτός που δίνει τα όπλα στη χούντα της Μιανμάρ, είναι ο ισχυρός οικονομικός εταίρος και ο έμπιστος, θα λέγαμε, των στρατηγών. Είναι καιρός η Κίνα να προχωρήσει σε αυτό το βήμα. Του χρόνου διεξάγονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Πεκίνο. Ελπίζω ότι αυτό θα παίξει το ρόλο του και ότι οι Κινέζοι θα ασκήσουν όλη τους την επιρροή. Ελπίζω επίσης να παρέμβει η διεθνής κοινότητα και να ασκήσει πιέσεις. Η κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι ιδιαίτερα δραματική.»

Δραματική, αλλά και απρόβλεπτη. Ουδείς γνωρίζει, ούτε μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί μετά την εξέγερση, έστω και εάν παταχθεί με τη βία.