Τα Χριστούγεννα των μεταναστών

Η οικογένεια Σνάϊντερ έχει μάθει να τιμά τις χριστουγεννιάτικες παραδόσεις της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας. Μόλις δέκα χρόνια έχουν συμπληρώσει στο Ντίσελντορφ ο Μίχαελ και η Έλενα Σνάιντερ, εδώ έχουν γεννηθεί τα δύο παιδιά τους, που τους εξοικειώνουν σιγά σιγά και με τις γερμανικές παραδόσεις των Χριστουγέννων:

«Όπως όλες οι γερμανικές οικογένειες, έτσι κι εμείς πλέον στολίζουμε το σπίτι, ανάβουμε τα κεράκια κάθε Κυριακή, τα παιδιά φτιάχνουν γλυκίσματα και φυσικά στολίζουμε χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μαζί με τα παιδιά έρχονται και οι φίλοι τους στο σπίτι, είναι ωραία αυτά τα έθιμα και δίνουν στήριγμα και στην οικογένεια…», λέει η Έλενα Σνάϊντερ.

Διπλά χριστούγεννα, διπλή χαρά

Οι περισσότεροι ορθόδοξοι γιορτάζουν τα χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου, σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο. Γι αυτό η οικογένεια Σνάϊντερ γιορτάζει δύο φορές χριστούγεννα, προσπαθεί δηλαδή να συνδυάσει τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία όλων των πολιτιστικών καταβολών:

«Για μας η εορταστική περίοδος διαρκεί έξι εβδομάδες – τέσσερις τα γερμανικά Χριστούγεννα και άλλες δύο εβδομάδες τα δικά μας. Διπλά δώρα, διπλή χαρά, διπλή ευτυχία, κυρίως για τα παιδιά».

Διαφορετική είναι η οικογενειακή παράδοση για τον 33χρονο Τουργκάϊ Τουργκούτ. Είναι μουσουλμάνος και βέβαια οι γονείς του δεν γιόρταζαν ποτέ τα Χριστούγεννα, αν και ο ίδιος θα το ήθελε όταν ήταν παιδί.

«Στο σχολείο θυμάμαι ότι πριν από τα Χριστούγεννα όλοι οι συνομήλικοι τα έλεγαν μεταξύ τους για τα δώρα που θα πάρουν και για μας ήταν κάτι διαφορετικό. Τελικά η οικογένειά μου αποφάσισε να «υιοθετήσει» την παράδοση με τον Άγιο Βασίλη και τα δώρα, βάζαμε και λίγα στολίδια στο σπίτι, αλλά κατά τα άλλα δεν γιορτάζαμα τα Χριστούγεννα, για μας ήταν απλώς μία αργία…», λέει ο Τουργκάϊ Τουρκούτ.

Και οι άθεοι συμμετέχουν στη γιορτή

Για τα δικά της Χριστούγεννα ετοιμάζεται και η οικογένεια Πατάκ που διαμένει στην πόλη του Μένχενγκλαντμπαχ. Ο 67χρονος μεταφραστής Ρατζού Πατάκ είναι από την Ινδία, η σύζυγός του Έρικα είναι Γερμανίδα. Τη βοηθάει λοιπόν στη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, αλλά και στη μαγειρική. Αλλά δεν αισθάνεται τα Χριστούγεννα ως πραγματική γιορτή, λέει ο ίδιος:

«Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου θέλουν πολύ το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Για μένα όλα τα δέντρα ίδια είναι. Επομένως ειμαι απλός παρατηρητής, αλλά φυσικά χαίρομαι μαζί με τους υπόλοιπους. Μου δίνουν και δώρα, εγώ όμως δεν τους δίνω, μόνο μερικές φορές τους χαρίζω ένα ποίημα. Αλλά δεν συμμετέχω ούτε στις γιορτές της ινδουϊστικής θρησκείας, γιατί πολύ απλά είμαι άθεος», λέει ο 67χρονος.

Για τους μετανάστες λοιπόν το ερώτημα δεν είναι αν θα γιορτάσουν ή όχι. Είναι απλώς αν θα συμμετάσχουν στην εορταστική ατμόσφαιρα. Και αν θα αξιοποιήσουν την ευκαιρία για να περάσουν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους, χωρίς δογματισμούς και αυστηρά εθιμοτυπικά.

Nadja Baeva / Γιάννης Παπαδημητρίου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης